Merhabalar...
Yıllardır bu sitedeyim ve kk sayesinde anne olmak isteyen ve anne olan nice hanımlarla karşılaştım.
Burada hepimiz çocuk isteyene,çocuğuna olan aşkını anlatana,o'na nasıl daha iyi bir anne olabileceği hakkında soru ve paylaşımlarda bulunanlara,annelik duygusunun kutsallığını anlatanlara çok kez rastladık ve gözlerimiz dolarak okuduk..
Anne olmadığım halde bu yüce görevin ne anlama geldiğini nasıl bir mucize olduğunu anlayabiliyorum.
Fakat geçen günlerde annemle bir arkadaşı ortak arkadaşlarıyla ilgili konuşurken birşey dikkatimi çekti ve zar zor öğrendim annemden.
Daha önce iş dolayısıyla tanıştığı bir bayan var.
Bahsettiğim bayan avukat ve eşiyle ayrıymış.
Hani bazı hanımlarda olan bir yapı vardır.
Yaşları kaç olursa olsun kendilerini çıtır havasına sokmak isterler.
Yanlış anlaşılmasın bakım,güzellik ayrı birşey fakat bu hanım yaşını ve en önemlisi çocuğunu inkar edecek şekilde kendisini çıtır sanıyor.
ortaokula giden bir oğlu varmış ve çocuk babasıyla kalıyormuş.
Çocuk annesiyle vakit geçirmek istediğinde müsadesi olursa annesinin yanına gidiyor fakat o'na "anne" diyemiyor..
Defalarca uyarmış kadın..
"Bana sakın başkalarının yanında anne deme":1shok:
Kabullenemiyormuş çocuğunu..Etrafta hep bekar,alımlı,çevresinde hayranlık uyandıran biri olarak görülmek istiyormuş.
Kalabalık yerde çocuk inadına gidip "anne" deyince,misafirlere(ofiste) "beni annesi gibi severde o yüzden arada bir anne der.demiş.
Yani benim annem birebir bunlara şahit olmuş.
Annem anlattıkça ben şoklara girdim.
Dışarı çıkacakları zaman bayan arkadaşınıda yanına alıyormuş ve çocuğunu arkadaşının çocuğu gibi gösteriyormuş..
Asla kınamıyorum ama bu nasıl bir anneliktir aklımda almıyor doğrusu.
lmaz:
Çocuğunu kabullenmemek,ondan utanmak ne demek..
Dilerim aramızda böyle hanımlar yoktur ..
Varsa da lütfen kendinizi o çocuğun yerine koyun..
Anneme sordum "peki çocuk bu durum karşısında birşey yapmıyor mu?"
Anneme birgün " ilerde annemden çok büyük intikam alacağım" diyormuş.
Yazık gerçekten yazık!!!
Yıllardır bu sitedeyim ve kk sayesinde anne olmak isteyen ve anne olan nice hanımlarla karşılaştım.
Burada hepimiz çocuk isteyene,çocuğuna olan aşkını anlatana,o'na nasıl daha iyi bir anne olabileceği hakkında soru ve paylaşımlarda bulunanlara,annelik duygusunun kutsallığını anlatanlara çok kez rastladık ve gözlerimiz dolarak okuduk..
Anne olmadığım halde bu yüce görevin ne anlama geldiğini nasıl bir mucize olduğunu anlayabiliyorum.
Fakat geçen günlerde annemle bir arkadaşı ortak arkadaşlarıyla ilgili konuşurken birşey dikkatimi çekti ve zar zor öğrendim annemden.
Daha önce iş dolayısıyla tanıştığı bir bayan var.
Bahsettiğim bayan avukat ve eşiyle ayrıymış.
Hani bazı hanımlarda olan bir yapı vardır.
Yaşları kaç olursa olsun kendilerini çıtır havasına sokmak isterler.
Yanlış anlaşılmasın bakım,güzellik ayrı birşey fakat bu hanım yaşını ve en önemlisi çocuğunu inkar edecek şekilde kendisini çıtır sanıyor.
ortaokula giden bir oğlu varmış ve çocuk babasıyla kalıyormuş.
Çocuk annesiyle vakit geçirmek istediğinde müsadesi olursa annesinin yanına gidiyor fakat o'na "anne" diyemiyor..
Defalarca uyarmış kadın..
"Bana sakın başkalarının yanında anne deme":1shok:
Kabullenemiyormuş çocuğunu..Etrafta hep bekar,alımlı,çevresinde hayranlık uyandıran biri olarak görülmek istiyormuş.
Kalabalık yerde çocuk inadına gidip "anne" deyince,misafirlere(ofiste) "beni annesi gibi severde o yüzden arada bir anne der.demiş.
Yani benim annem birebir bunlara şahit olmuş.
Annem anlattıkça ben şoklara girdim.
Dışarı çıkacakları zaman bayan arkadaşınıda yanına alıyormuş ve çocuğunu arkadaşının çocuğu gibi gösteriyormuş..
Asla kınamıyorum ama bu nasıl bir anneliktir aklımda almıyor doğrusu.
lmaz:Çocuğunu kabullenmemek,ondan utanmak ne demek..
Dilerim aramızda böyle hanımlar yoktur ..
Varsa da lütfen kendinizi o çocuğun yerine koyun..
Anneme sordum "peki çocuk bu durum karşısında birşey yapmıyor mu?"
Anneme birgün " ilerde annemden çok büyük intikam alacağım" diyormuş.
Yazık gerçekten yazık!!!
