Bir şey yapınca üzerinize yapışır görev olurda ondan. Para mevzu bahis değil aramızda evim ayrı annem de maaşlı. Ama büyük temizlikler dr işleri hep bendedir. Çünkü tez canlıyım, diğerleri umursamaz. Ola ki ilgilenmedim yapmadı olur adı diğerlerinin yapmaması zaten olağan ama bu benim görevim ya aksatmış olurum. Her anne böyle bir sizinki değil.Konuya nereden gireceğimi bilemiyorum.
İçeriği annem ve kardeşlerim.
ben aslında çok iyi para kazanmıyorum ama ailemle yaşadığım için babama hep yardimcı oluyorum kira veriyorum mutvak alışverişi yaparım elimden ne geliyorsa . Anneme özel harçlık 200 lira veriyorum her ay. Bana geri kalan para 150 lira onunla bütün ay idare ediyorum.
Kız kardeşim benden iyi kazanıyor ve bütün parasını kendine harcar. Bir yere gitsek annem onun elini cebine atmasına kıyamıyor bekler ben ödeyeyim. Kardeşim ödemeye kalksa “ bende var der öder” bana gelince elini cebine bile atmaz. Bana ödeyir
Zoruma giden beni birde cimri ilan ediyor. Her ay başı ona kendimden daha çok para ayırdığımı bile bile. Bunu bir kaç kez yaptı en son olayda o gün verdiğim paramı geri istedim.
Aslinda konu para değil yaptığı haksızlık. Kardeşlerimle tartışsam hep beni yargılar. O kadar bağırır ki kardeşlerim ondan yüz alır. Ve sonra bütün ev halkı benle konuşmaz. Haftalarca böyle gider. Ben günlerce yemekten kesilirim stresten. Kardeş dediğim 34 yaş ve üstü ben ortancıyım.
sonra randevuları olunca doktorda benim işten izin almamı bekler. Bunu çok yaptım.
en son gelmedim ve o hep koruduğu kardeşim götürdü burnundan getire getire. Çalışıyormuş da işten sonra saatlerce doktorda bekleyecekmiş de diye diye.
ben götürünce lafını bile etmiyorum ve o hep koruduğu çocukları gene de daha çok değer görüyor. Gezmeye gidince haberim olmaz ama doktorda randevusu olunca ilk bana haber eder. Gezmelerini onlarla alışveriş ve doktor işlerini benle yapar. Onlar zahmete girmesin diye.
şimdi kızlar ben ne yapsam. Artık ailem ve annem demek istemiyorum hep morelim sifir. Ayrı eve çıkma gücüm de yok . Annem neden böyle?
Canım ben kendi ailemde dün şunu gördümki ne kadar yaparsan yapmak zorunda moduna giriyolar. Yapmayıp hayırsız evlat moduna gireceksin. başka çare yok. Benim ailemde benimle konuşmuyor şuan öncede çok umursar ailedir diyip gönlüm kırık olsada gönül alan ben olurdum. Dünden itibaren benimde gönlüm kırık diyip odama çekildim kendileriyle konuşmayı da düşünmüyorum. Sen de kendini geri çek nasıl olsa yaptıklarınıda görmüyolar o zaman yapma anlamı ne?Konuya nereden gireceğimi bilemiyorum.
İçeriği annem ve kardeşlerim.
ben aslında çok iyi para kazanmıyorum ama ailemle yaşadığım için babama hep yardimcı oluyorum kira veriyorum mutvak alışverişi yaparım elimden ne geliyorsa . Anneme özel harçlık 200 lira veriyorum her ay. Bana geri kalan para 150 lira onunla bütün ay idare ediyorum.
Kız kardeşim benden iyi kazanıyor ve bütün parasını kendine harcar. Bir yere gitsek annem onun elini cebine atmasına kıyamıyor bekler ben ödeyeyim. Kardeşim ödemeye kalksa “ bende var der öder” bana gelince elini cebine bile atmaz. Bana ödeyir
Zoruma giden beni birde cimri ilan ediyor. Her ay başı ona kendimden daha çok para ayırdığımı bile bile. Bunu bir kaç kez yaptı en son olayda o gün verdiğim paramı geri istedim.
Aslinda konu para değil yaptığı haksızlık. Kardeşlerimle tartışsam hep beni yargılar. O kadar bağırır ki kardeşlerim ondan yüz alır. Ve sonra bütün ev halkı benle konuşmaz. Haftalarca böyle gider. Ben günlerce yemekten kesilirim stresten. Kardeş dediğim 34 yaş ve üstü ben ortancıyım.
sonra randevuları olunca doktorda benim işten izin almamı bekler. Bunu çok yaptım.
en son gelmedim ve o hep koruduğu kardeşim götürdü burnundan getire getire. Çalışıyormuş da işten sonra saatlerce doktorda bekleyecekmiş de diye diye.
ben götürünce lafını bile etmiyorum ve o hep koruduğu çocukları gene de daha çok değer görüyor. Gezmeye gidince haberim olmaz ama doktorda randevusu olunca ilk bana haber eder. Gezmelerini onlarla alışveriş ve doktor işlerini benle yapar. Onlar zahmete girmesin diye.
şimdi kızlar ben ne yapsam. Artık ailem ve annem demek istemiyorum hep morelim sifir. Ayrı eve çıkma gücüm de yok . Annem neden böyle?
Zaten Bende evden Işe işten odama. Ama kimin umrunda. Konuşmuyorum kimseyleCanım ben kendi ailemde dün şunu gördümki ne kadar yaparsan yapmak zorunda moduna giriyolar. Yapmayıp hayırsız evlat moduna gireceksin. başka çare yok. Benim ailemde benimle konuşmuyor şuan öncede çok umursar ailedir diyip gönlüm kırık olsada gönül alan ben olurdum. Dünden itibaren benimde gönlüm kırık diyip odama çekildim kendileriyle konuşmayı da düşünmüyorum. Sen de kendini geri çek nasıl olsa yaptıklarınıda görmüyolar o zaman yapma anlamı ne?
Seni anlıyorum aynı durumdayız. Yemeğe bile gitmedim umurlarında değil afiyetle yediler üstüne çay içiyolar odaya gelipte niye böyle ne oldu diyen yok anne babam bir de bunlar.Zaten Bende evden Işe işten odama. Ama kimin umrunda. Konuşmuyorum kimseyle
Aile içi o derece çekememezlik olacağını sanmam ama çok verici olanlar önemsenmiyorlar geneldeHayır ben hiç konuşmam yanlarında onlar hep işlerinden bahseder. Benim arkadaşım bana “ belki okudun diye çekemiyorlar” dedi bir kere. Oradan aklıma geldi acaba ondan olur mu diye.
Benim kendisine maddi destek oldugumu bile inkar etmis. Sadece ein son verip Geri aldigimi anlatiyor kardeslerime. Kulagima geldi bugün. Ondan haric hic veememisim.Aile içi o derece çekememezlik olacağını sanmam ama çok verici olanlar önemsenmiyorlar genelde
Kazancın iyi olup da aylık sana nasıl 150 TL kaliyor anlamıyorum . Kimseye para felanverme.seni kovacak halleri yok herhalde. Saglikciysan da bir hemşire ve ile anlas ev arkadaşı bul aynı eve çıkınVermiyorum artık zaten. İnsan veren bir insana anne olarak nasıl cimri der.
Iyi degil kazancim. Koronadan dolayi az calisiyorum.Kazancın iyi olup da aylık sana nasıl 150 TL kaliyor anlamıyorum . Kimseye para felanverme.seni kovacak halleri yok herhalde. Saglikciysan da bir hemşire ve ile anlas ev arkadaşı bul aynı eve çıkın
Babam söylemese de destege ihtiyaci var. Gidersem zora düser bunu biliyorum. Canim bir lira bile istemez ben kendiligimden vermezsem.Ne kadar ucret alıyorsunuz? Yasadiginiz yerde 1+0 seklinde apartlar varsa bile çıkın derin. Azicik aşım kaygisiz basim. Uzaklasinca degerinizi daha iyi anlarlar
Konu çok önce açılmış ama cevap yazmak istedim. Bizde de buna benzer bir durum var. 3 kardeşiz. 1 erkek 2 kız. Abim en büyüğümüz. Ortanca ablam, ben en küçükleriyim. Annem inkar etse de hep abimi bizden fazla severdi. Maddi manevi destek oldu ona. Biz abimizle tartışsak haklı bile olsak bize kızardı.Konuya nereden gireceğimi bilemiyorum.
İçeriği annem ve kardeşlerim.
ben aslında çok iyi para kazanmıyorum ama ailemle yaşadığım için babama hep yardimcı oluyorum kira veriyorum mutvak alışverişi yaparım elimden ne geliyorsa . Anneme özel harçlık 200 lira veriyorum her ay. Bana geri kalan para 150 lira onunla bütün ay idare ediyorum.
Kız kardeşim benden iyi kazanıyor ve bütün parasını kendine harcar. Bir yere gitsek annem onun elini cebine atmasına kıyamıyor bekler ben ödeyeyim. Kardeşim ödemeye kalksa “ bende var der öder” bana gelince elini cebine bile atmaz. Bana ödeyir
Zoruma giden beni birde cimri ilan ediyor. Her ay başı ona kendimden daha çok para ayırdığımı bile bile. Bunu bir kaç kez yaptı en son olayda o gün verdiğim paramı geri istedim.
Aslinda konu para değil yaptığı haksızlık. Kardeşlerimle tartışsam hep beni yargılar. O kadar bağırır ki kardeşlerim ondan yüz alır. Ve sonra bütün ev halkı benle konuşmaz. Haftalarca böyle gider. Ben günlerce yemekten kesilirim stresten. Kardeş dediğim 34 yaş ve üstü ben ortancıyım.
sonra randevuları olunca doktorda benim işten izin almamı bekler. Bunu çok yaptım.
en son gelmedim ve o hep koruduğu kardeşim götürdü burnundan getire getire. Çalışıyormuş da işten sonra saatlerce doktorda bekleyecekmiş de diye diye.
ben götürünce lafını bile etmiyorum ve o hep koruduğu çocukları gene de daha çok değer görüyor. Gezmeye gidince haberim olmaz ama doktorda randevusu olunca ilk bana haber eder. Gezmelerini onlarla alışveriş ve doktor işlerini benle yapar. Onlar zahmete girmesin diye.
şimdi kızlar ben ne yapsam. Artık ailem ve annem demek istemiyorum hep morelim sifir. Ayrı eve çıkma gücüm de yok . Annem neden böyle?