- 11 Ağustos 2017
- 141
- 62
- 13
- Konu Sahibi Simerenyaas
-
- #1
Merhaba;
Derdim uzun süredir var. Sanırım biraz olacak ama delirecek gibiyim bu durum aşırı canımı sıkıyor. Annem ve babam 23 yıllık evliler. Babam 45 annem 42 yaşında. Görücü usulü evlenmişler. Evlendikleri ilk yıldan babannem, dedem ve halalarimla kalmışlar. Babam İstanbul'a gelmiş para biriktirmek için. O yıl annem dedemden ayrı babannemlere ayrı halalarimdan ayrı çekmiş. Hepsinden nefret ediyorum şimdi bile düşünce ağlayasim geliyor. Allah'ın belalari. Tabi dayak da var hepsinden ayrı ayrı dayak da yemis canım annem. Annemi hizmetçi gibi kullanmışlar hala öyle gerçi. Buna rağmen yine en kıymetli olan hiçbir balta yaramayan halalarim olmuş. Keşke babam adam olsaydı da dedemlerin karşısında duraydi. Ben doğduktan kısa bir süre sonra İstanbul'a taşınmışız. Şimdi hatırlıyorum da hayal meyal annem hep gitmeye çalışırdı dedemler kapıya dururdu gondermemek için. Düşününce hiçbiri yüzüne bakilacak insanlar değiller. Babam annemi sonrasında da çok dövdü geçen yengem anlattı ayakkabiyla dövmüş bı keresinde. Babam çok sinirlidir. Ufak bı şeyi büyütür de buyurur laf anlatamazsin kendinden başkasını duymaz. Geçim derdi o bu derken çok tutumludur cimrilik derecesinde. 3 kardeşiz biz bize karşı da çok soğuktur. Bı kere bile sarılmıştır bana. Her fırsatta bağırır kızar. En ufak şeyler için bile bağırır kızar. Önceden çok fark etmiyodum ama şimdi yumru gibi oturuyor. İyi geçinen baba-kizlari görünce çok ozeniyorum, kıskanıyorum. Anneme de öyle hala. Şimdi dovemiyor sıkıyorsa elini kaldırsın eve bir daha giremez. Ama bağırır ufak şeyden kavga çıkarır sürekli bosanalim der annem de babam da. Ama sozde. Babam yüzünden ailede herkesin sinir sorunu var. Herkes tahammülsüz, herkes çabuk sinirleniyor evde. Küçük kardeşim daha 16 yaşında babam sağolsun çocuk çok sınırlı. Anlayissizin teki babam. Belki kizacaksiniz ama babam ölse biz gül gibi yaşarız gibi geliyor. Çünkü sürekli kavga, huzursuzluk bıktım artık. Eskiden bunu cahilliğine, ailesi tarafından seçilmesine ya da geçinmenin zorluğuna verebiliyordum ama artık veremiyorum çünkü bize de zehir etti hayatı. Bugün yine kavga ettiler annem ağladı baya söylendi durdu babama. Babamla bagiristilar. Sakinleştirmek için uğraştım. Ama bıktım. Çözüm yok biliyorum ikisi de bosanmaz.
Şimdi babanneme dedeme iyi davranıyorum yaşlılar bir şey olursa aklımdan çıkmaz diye. Bazen aklıma geliyor anneme yaptıkları telefon açıp bağırasim geliyor.
Çok uzun oldu biliyorum, okuduysaniz teşekkür ederim. Çogunuzdan küçüğüm belki ama lütfen bir şeyleri görmezden gelmeyin boşanmaktan korkmayın çocuklarınızı düşünüp siz mutsuzsaniz çocuklar da mutlu olmuyor.
Derdim uzun süredir var. Sanırım biraz olacak ama delirecek gibiyim bu durum aşırı canımı sıkıyor. Annem ve babam 23 yıllık evliler. Babam 45 annem 42 yaşında. Görücü usulü evlenmişler. Evlendikleri ilk yıldan babannem, dedem ve halalarimla kalmışlar. Babam İstanbul'a gelmiş para biriktirmek için. O yıl annem dedemden ayrı babannemlere ayrı halalarimdan ayrı çekmiş. Hepsinden nefret ediyorum şimdi bile düşünce ağlayasim geliyor. Allah'ın belalari. Tabi dayak da var hepsinden ayrı ayrı dayak da yemis canım annem. Annemi hizmetçi gibi kullanmışlar hala öyle gerçi. Buna rağmen yine en kıymetli olan hiçbir balta yaramayan halalarim olmuş. Keşke babam adam olsaydı da dedemlerin karşısında duraydi. Ben doğduktan kısa bir süre sonra İstanbul'a taşınmışız. Şimdi hatırlıyorum da hayal meyal annem hep gitmeye çalışırdı dedemler kapıya dururdu gondermemek için. Düşününce hiçbiri yüzüne bakilacak insanlar değiller. Babam annemi sonrasında da çok dövdü geçen yengem anlattı ayakkabiyla dövmüş bı keresinde. Babam çok sinirlidir. Ufak bı şeyi büyütür de buyurur laf anlatamazsin kendinden başkasını duymaz. Geçim derdi o bu derken çok tutumludur cimrilik derecesinde. 3 kardeşiz biz bize karşı da çok soğuktur. Bı kere bile sarılmıştır bana. Her fırsatta bağırır kızar. En ufak şeyler için bile bağırır kızar. Önceden çok fark etmiyodum ama şimdi yumru gibi oturuyor. İyi geçinen baba-kizlari görünce çok ozeniyorum, kıskanıyorum. Anneme de öyle hala. Şimdi dovemiyor sıkıyorsa elini kaldırsın eve bir daha giremez. Ama bağırır ufak şeyden kavga çıkarır sürekli bosanalim der annem de babam da. Ama sozde. Babam yüzünden ailede herkesin sinir sorunu var. Herkes tahammülsüz, herkes çabuk sinirleniyor evde. Küçük kardeşim daha 16 yaşında babam sağolsun çocuk çok sınırlı. Anlayissizin teki babam. Belki kizacaksiniz ama babam ölse biz gül gibi yaşarız gibi geliyor. Çünkü sürekli kavga, huzursuzluk bıktım artık. Eskiden bunu cahilliğine, ailesi tarafından seçilmesine ya da geçinmenin zorluğuna verebiliyordum ama artık veremiyorum çünkü bize de zehir etti hayatı. Bugün yine kavga ettiler annem ağladı baya söylendi durdu babama. Babamla bagiristilar. Sakinleştirmek için uğraştım. Ama bıktım. Çözüm yok biliyorum ikisi de bosanmaz.
Şimdi babanneme dedeme iyi davranıyorum yaşlılar bir şey olursa aklımdan çıkmaz diye. Bazen aklıma geliyor anneme yaptıkları telefon açıp bağırasim geliyor.
Çok uzun oldu biliyorum, okuduysaniz teşekkür ederim. Çogunuzdan küçüğüm belki ama lütfen bir şeyleri görmezden gelmeyin boşanmaktan korkmayın çocuklarınızı düşünüp siz mutsuzsaniz çocuklar da mutlu olmuyor.