Annem beni öldürecek

Evet kardeşim ben bakarım dedi gerçektende bakıcaktı gerekirse evlenmem demişti ancak karşısına biri çıktı ve evlendi.
Bizde kalıcağı hiç konuşulmadı. Yine birşey demedim. Hep çekemiyorsan gel dedim ama bizde de surat iki karış yine bu kez etkileniyorum
Bence artık buna bir dur demenin vakti gelmişde geçiyor annenizin psikolojik yardım alması gerekirken sizi yardım alacak hale getirmişler resmen.Gerekirse konuşun kardeşinizle o da yardımcı olsun biraz
 
Annenizdir kırıcı yazmak da istemem ama bir konuya daha sanki benzer şeyler yazmıştım, bazı insanlar sürekli dertlenmekten başka hiçbir şey yapmazlar, devamlı mutsuzdurlar, mutsuzluklarına çare bulmak yerine bu hallerini hep başkalarının üzerine yıkarlar, aldıkları kararlar attıkları adımlar için başka sorumlular bulurlar.
Baban neler çektirdi o yüzden bu hale geldim, ben neler yaşadım siz biliyor musunuz, benim çektiklerimi çekseydiniz böyle konuşmazdınız gibi savunmalarla vicdan yaptırmaya çalışırlar.
Başları ağrısa doktora gitmek yerine başım ağrıyor, senelerce neler çektim beni hastalık sahibi yaptılar diye dertlenirler, mutsuzluktan beslenip sürekli yaydıkları negatif enerjiyle çevrelerindeki insanların da hayat enerjisini yok ederler.

Bir anneye rest çekmek kolay değildir ama anne bana anlatma demekten başka çareniz yok.
Sürekli dertli yıllardır. Çocukluğumdan beri uğraşıyorum ama artık bekar değilim, kızımın derslerine yoğunlaşmak istiyorum. Yine bile destek oldum kapımızı açtık ama git gel git gel sıkıldım artık. Evin düzeni kaçtı. Burda mutlu olsa amenna ki öyle bile çok zor oluyor. Eşim çok rahat edemiyor ama yinede birşey demedi
Artık sormuyorum nasıl durum diye, sonuçta şu an çok kötü durumda değil. Şiddet görür zor durumda olur o ayrı ancak şimdiki durum öyle değil. Hiç gel kal demiyorum
Çok yoruldum
 
Anneniz herşeyden çok seviyesiz bir kadın. Anne-çocuk arasında bir sınır olur. Cinsel hayatını size anlatacak kadar geniş.
Onun size ebeveyn yapması gerekiyor, sizin ona değil.
 
Anneniz psikolojik tedavi görmeden görüşmeyin.
Annenize annelik yapmak zorunda değilsiniz
 
Yatak odası çok fazla derken?
Bebek kadar masumsun :KK70:
Adam durmak bilmiyormuş :KK70:

Konu sahibi anneniz kos koca kadın. Yaşadıkları kendi seçimi. Ben yerinizde olsam bunu ona da söylerdim. Ama babanızla mutlu değilse , sırf evli kalsınlar diye gelirin yok otur demenizde olmamış. Onun yerine keşke bir yerde işe soksaydınız annenizi.
 
Annemle ilgili defalarca konu açtım. Valla artık dayanıcak gücüm kalmadı. Onu kırmamak için zor tutuyorum kendimi

Konuşuyorum, anlatıyorum, kimsenin hayatı dört dörtlük değil. Bize geldiğin zamanda mutsuzsun kapı dışarı çıkmıyorsun diyorum. Evet haklısın kafama takmıcam diyor, 2 hafta iyi oluyor sonra yine aynı.
Dün yine bütün neşemi kaçırdı. Yazlıkta oturuyor daha önce yazmıştım. Kış geliyor çok üşüyorum burda başka bir yerde ev baksın istedim diyor. Satılık almasına gerek yok kiralık olsada olur hasta olucam burda diyor. Ben o adamın asla kiralıkta olsa başka yerden ev tutacağını sanmıyorum.
Birde bana diyor ki, başka şeylerde var. Yatak odası çok fazla dedi. Orda tersledim. Bana böyle şeyler anlatma beni ilgilendirmez dedim. Neden anlatıyor anlamıyorum.
Allahım gerçekten yaşamaktan bir gram zevk almıyorum. Çok mutlu olduğum bir anda bir telefonuyla mutsuz oluyorum
Burda da mutsuz.babamla boşanmasını hiç istemedim biliyordum böyle olucağını.
Geliri olmadığı halde babamdan boşandı. Boşanma dedim. Kardeşim ben bakarım dedi, şimdi oda evli annem bizde kalıyor geldiğinde.
Boşandıktan sonra 5 sonra evlenmek istedi. Hemen evlenme önce tedavi ol dedim. Dinlemedi. Şimdide sorunları bitmiyor. Bizde kal boşan o zaman dedim geldi burdada mutsuz, odadan çıkmadı.
Ee ben daha ne yapayım söyleyin bana. Yetti valla ya
Çocuğumla ilgilenmek istiyorum artık benimde kendi bir ailem var
Dinlemeyin telde uzun. Isim var deyip kapatin.
 
Vicdanınız rahatsa yani annenize maddi manevi destek olduğunuzu düşünüyorsanız aranıza mesafe koyun, evinize davet etmeyin siz de gitmeyin. Kendi küçük ailenizin mutluluğu için bunu yapmak zorundasınız başka seçeneğiniz yok. Bu negatif enerji, sizin keyfinizi bozması - ne kadar kendinizi korumaya çalışsanız da - eşinize, çocuğunuza yansıyacaktır.
Vicdanım rahat, her türlü destek oldum. Tabi ayrı ev tutup faturalarını ödeyemedim

Ama evime çağırdım, onun için büyük eve taşındık, ne ihtiyacı varsa almaya çalıştık, mutlu olsun diye elimizden geleni yaptık.küçüklüğümden beri dertlerini dinledim, onunla üzüldüm onunla sevindim.
Şimdi canım sormak bile istemiyor. Bu konuları konuşmaktan da annemin yüzünü sürekli asık görmektende bıktım
Vicdansız bir insan mıyım bilmiyorum ama içimden gelmiyor
 
Eskisi gibi sormuyorum, benimde kendi sorumluluklarımın olduğunu söylüyorum, çocuğun dersini söylüyor
Vicdansız hissetmek istemiyorum

günaydın

her şeyden önce kendi ailen var. annem üzülmesin diye kendini yıpratıp ailene verimli olamamak daha üzücü bence
için rahat olsun o yüzden
 
Zaten kızımın dersleri çok ağır bu sene. Onunla ilgilenmek istiyorum. Pandemi girdi araya baya geriledi. Onun önünde mutsuz olmak istemiyorum.
Ama annemle böyle olunca yüzüme yansıyor ve ev halkı sürekli ne oldu neyin var diye soruyor. Kafama takmamak istiyorum
Anneniz ile mesafe koyun , burda sürekli annesi ve babasının sorunları ile ilgilenen bir üye vardı. Kendi çocuğunu o kadar boslamisti ki. Çocuk hırsızlık yapmaya başlamıştı dikkat çekmek için. Sizin enerjiniz tüm eve yansıyor. Kızınız da sizin gibi mutsuz bir anne ile mi büyüsün
 
Bence artık buna bir dur demenin vakti gelmişde geçiyor annenizin psikolojik yardım alması gerekirken sizi yardım alacak hale getirmişler resmen.Gerekirse konuşun kardeşinizle o da yardımcı olsun biraz
Dur demenin vakti geldide nasıl dur dicem bilmiyorum sıkıntı bu işte
Kardeşime söylesem evimde istemiyorum gibi bir muamele görürüm
Şimdiye kadar hep gelmesini istedin ya dicek
 
Sorunun ne olduğunu bil diye söyledim dedi, kapattı konuyu tersleyince
Ama napıyorsun diye sorunca soğuk konuşuyor. Hiç sormadım birdaha nasıl olsun ne yaptınız diye, sormaya bıktım çünkü
Bu sorun beni ilgilendirmiyor anne deseydiniz keşke.
 
Ne yapayım o zaman, bana telefon edip dayanamıyorum yapamıyorum ben size gelicem derse ne dicem nasıl mesafe koyucam
Bana bir akıl verseniz
Durumunuz kolay değil. Ama sert olmalısınız malesef. Benim de kendime ait bir hayatım yuvam var gelip gittiğin yol geçen hanı değil bu ev diyeceksiniz. Hayatınla ilgili kesin bir karar ver ve bize bildir ona göre yasa diyeceksiniz. Anne olan siz değilsiniz o. Ilk zamanlar kendinizi suçlu hissedersiniz zor olabilir ama özgürlüğünüzü elde edeceksiniz eninde sonunda. Bencil olun. Evinize odaklanin. Çünkü aslında bu bencillik değil evladını yuvanızı korumak zorundasınız.
 
Ne yapayım o zaman, bana telefon edip dayanamıyorum yapamıyorum ben size gelicem derse ne dicem nasıl mesafe koyucam
Bana bir akıl verseniz
O noktaya gelmesine musade etmeyerek.O yakindiginda sizde başlayın, evinizi kendinize göre ayarlayın, eşinizi biraz daha ön plana koyabilirsiniz.Soylenmeye başladı senin kardeşin mi yokmu diyor gibi...
 
X