Konunu başından beri görüyorum,yazayım bari.Ben senin değil de annenin yaşadığı şaşkınlığı 15 yaşımda yaşadım:))
.Hani diyordur ki annen"çocuklarımı büyütmüştüm artık,biraz da kendime zaman ayıracaktım,şimdi ne yapacağım"
Ben de annemin tekrar hamile olduğunu duyduğumda"Allahım,kardeşlerimi anca büyüttük,şükür,artık kendimiz için birşeyler yapabiliriz belki,nereden çıktı bu"diye çaresizce üzülmüştük ablamla.Ama haklıydık,çünki gün içinde bize kalan 10 dakikamız bile olmuyordu o yaşta.Senin için mutlu bir haber olabilir ama ,sonuçta annen büyütecek,sana sevmesi ve ablalık etmesi kalır en fazla:))