- 1 Nisan 2019
- 1.653
- 3.796
- 133
Konuyu sağlık bölümüne açmadım çünkü amacım hastalıkla ilgili bilgi alışverişi yapmak değil. Her gün doktor ile konuşuyoruz. Biyopsi sonucu daha gelmedi, ameliyat günü kesinleşmedi, beklemedeyiz. Tabiki vereceğiniz faydalı tavsiyelere kapım açık ama benim asıl derdim ne yapacağımı bilememek. Hiç konduramadım hastalığı anneme ve inanmakta güçlük çekiyorum. Annem ara ara ağlıyor ama ben ağlayamıyorum. Annem göğsü acıdığı için dinleniyor, ben sağlıklı yiyecekler hazırlayıp götüyorum. İşe de yeni girdim sayılır, işten çıksam mı bilemiyorum. Annem sakın çıkma, işi zar zor buldun diyor. Göğüste kitleyi farkedip doktora gideli bir kaç gün oluyor. Ben sürekli vicdan azabı çekiyorum, sanki hiç bir şey yapmadan başında durup ağlamam gerekiyormuş gibi hissediyorum. Ama bir yandan da bu durumdan kaçmak istiyorum, evdeki işleri hallettikten sonra kendimi dizi film izlemeye veriyorum. Sizce ben kötü bir evlat mıyım? Annemle hep kötü bir şey yokmuş gibi normal konuşuyorum. Doğru mu yapıyorum?
En doğru olanını yapıyorsun ağlasan ne olacak ki ? Stres üzüntüden uzak olması gerekli zaten. İnşallah ileri evre değildir inşallah tedavide atlatabilir.Duamızı eksik etmeyiz iyi haberlerini bekliyoruz
kitleyi farkedip gitmissiniz. Benim kv kitleyi farkettikten 1 yıl sonra gitti ameliyat oldu şükür şimdi iyi 8 sene önce oldu. Artık iyileşme oranı çok daha yüksek içinizi ferah tutun. Ne güzel bir evlatsiniz annenize bakıyorsunuz. Stres oldukça daha zorlaşır siz ona belli etmeyin illaki üzülürsünüz kolay değil ama siz güçlü durun. Buraya yazacaksınız iyileştikten sonra inşaallah 
