Annem neden bana böyle davranıyor? :(

ben aileyi otobüse binen yolcular gibi düşünüyorum. inene kadar tahammül etmek gerekiyor. üniversiteyi şehir dışında kazanır yurtta kalırsın. elin ekmek tutunca kimsenin altında ezilmen de gerekmez. bazı insanlar hiçbir şekilde değişmiyor.
 
Anneniz için önemli olan kendi ve çocukları değil. Başkalarına yaranmayı daha çok önemsiyor başkaları için yaşayan insan yani elalem ne der mantığı vardır bu insanlarda siz öyle olmayın başkaları için yaşamayın. Hani demişsiniz ya ne istedilerse yaptım ama yine yaranamadım. Yapmayın bunu birşeyi siz istiyorsanız yapın istemediğinizi asla yapmayın zaten yaranamayacaksınız
Ama yaslandigi zaman yaninda elalem degil biz olacagiz. Gecmiste yasadiklarim bazen ruyalarima giriyor bagirarak uyaniyorum.
Ne zaman basima bir sey gelse "Bilgisayar yuzunden" diyorlar. Bilgisayar bagimlisi degilim haftada 1 ya da 2 gun oynarim. Ama koyde atiyorum akrabalar canimi siksa ben aglasam hemen "Internet ve bilgisayar olmadigi icin agliyor" diyerek suclarini ortbas ediyorlar
Elalemin kizlarina bakiyorum saclarino savurtuyorlar makyaj yapilar geziyorlar. Benim onlardan neyim eksik? Karsima hep kotu insanlar cikti
 
Kıyamam sana...
Hedefine odaklan ve düşünmemeye çalış
Sen istediğin okulu kazanıp, ayaklarının üzerinde durduğunda tüm bunlar unutulacak
Sağlığın her şeyden önemli, tedavini de ihmal etme, kendine telkin ver sürekli, boş konuşuyorlar, benim hedeflerim var, bunlara zamanım yok diye. İçindeki üzüntüyle ancak kendin savaşabilirsin unutma, ayaklarını sağlam bas, görsünler
Erkek cocugu olsaydim eger cok sevilirdim. Guya ayrimcilik yapmiyorlar (!) Ama bana kapanmadigim icin cehenneme gideceksin dediler. Erkek kuzenim evde cirilciplak gezince aferin ogluma diyorlar. Iste boyle bir zihniyete sahipler. Namus dedikleri seyi sadece kadina yukluyorlar. Ileride evlendigim zaman hicbirini ziyaret etmeyecegim.
Bir de kandillerde kuzenlerim akrabalarimi ariyorlarmis ben aramiyormusum. Bana cehenneme gideceksin, okumaz evlenirsin diyerek zekami kucumseyen insanlari neden arayayim?
Ailemi hatirliyorum da kucukken koyumuzden bi erkek bana facebooktan istek atti diye bana facebook yasagi koymuslardi? Peki benim sucum neydi burada?
 
Anne olduktan sonra travmalar açığa mi çıkıyor 😔 zaten doğumda hastanede filan da tartistik sadece 3 gün kaldı yanımda lohusayken hep onun yüzünden agladim, napiyim ya babama benzemek benim suçum mu, siz şimdi ne durumdasınız nasıl astiniz

Aşmadım :) sadece annemin beni üzmesine müsaade etmiyorum. Annem yine aynı, görüşmelerimiz de aynı. Ben sadece kırılganlık yönümü kapattım anneme. Yaptığı ve söylediği hiçbir şeyi kişisel algılamıyorum. Kendimi suçlamıyorum.

Anne olduktan sonra çocuğuna ne kadar düşkün olduğunu, çocuğuna elinden gelen her şeyi yapmaya çalıştığını görünce olay daha da acı veriyor. Annelik böyle bir şeymiş peki benim annem niye böyle değildi diyorsun işte.

Esasında benim annem beni sever. Düşkündür de. Ancak kendisini daha çok sever :)
 
Aşmadım :) sadece annemin beni üzmesine müsaade etmiyorum. Annem yine aynı, görüşmelerimiz de aynı. Ben sadece kırılganlık yönümü kapattım anneme. Yaptığı ve söylediği hiçbir şeyi kişisel algılamıyorum. Kendimi suçlamıyorum.

Anne olduktan sonra çocuğuna ne kadar düşkün olduğunu, çocuğuna elinden gelen her şeyi yapmaya çalıştığını görünce olay daha da acı veriyor. Annelik böyle bir şeymiş peki benim annem niye böyle değildi diyorsun işte.

Esasında benim annem beni sever. Düşkündür de. Ancak kendisini daha çok sever :)
Aynen bende kişisel algilamamaya çalışıyorum huyu böyle filan diyorum benimki de beni sevdiğini söyler ama kardeşimi daha çok sever 😊 olsun cani sağ olsun o iyi olsun da ❤
 
Küçüklüğümde hep beni baskalariyla kiyasladi. Onun mukemmelliyetciligi yuzunden panik atak oldum. Akrabalarin bana yaptiklari kotuluklere hep seyirci oldu. Hic benim tarafimi tutmadi. Akrabalarin tarafini tuttu. Akrabalar bana kapanmadigin icin cehenneme gideceksin dediklerinde onlarla bir oldu basimi kapamadigim beni evden cikarmadi. Ben birkeresinde "Universiteyi ankaradan kazanacagim" dedim o da "Kazanirsin tabi" dedi. Sonra koye gidince akrabalarla bir olup "Bilmem kazanabilir misin?" diye benimle dalga gecti. Kendi evimizdeyken iyi ama akrabalarla bir olunca beni cok uzuyor. Bi tane akrabamiz annesinin konusma tarzina karisiyormus. Annem bunu duyunca "pozitifkiz59 yapsa agzini burnunu yirtarim" dedi. Halbuki ben hayatim boyunca boyle bir terbiyesizlik yapmadim. Kendi kulaklarimla duydum boyle dedigini ama sorunca inkar ediyor :( Hep onlarin istedigi birisi olmaya calistim ama yine de yaranamadim. Akrabalarin bana yaptiklari icin "Aman ne derlerse desinler takma" diyor. Ben gecmiste olan bir seyi hatirlattigimda bana "Ben ne zaman oyle demisim?" diyor.
Artik o kadar biktim ki her seyden. Resmen yasayan bir oluyum. Olsem de kurtulsam diyorum :( Sizce ne yapmaliyim?
Anneniz cahil sanırım siz de tamam anne diyip alttan alıp sizi hep sindirmiş sanmasına izin verin yoksa mutsuz olursunuz benim annem de böyleydi inadı bıraktım hep rol yapıyordum akrabalarımı seviyormuş gibi görünüyordum bana bulaşmasın akrabalarım özellikle teyzem çok baskıcı bi kadındı olacak gibi değildi o yüzden hep yüzüne gülerdim rol yapın inanın kazanan siz olacaksınız şurda evden gitmeye az bi zamanınız kaldı okulu kazanırsanız yüksek lisans mastır derken okulda kalır evlenir yua kurarsınız
 
Küçüklüğümde hep beni baskalariyla kiyasladi. Onun mukemmelliyetciligi yuzunden panik atak oldum. Akrabalarin bana yaptiklari kotuluklere hep seyirci oldu. Hic benim tarafimi tutmadi. Akrabalarin tarafini tuttu. Akrabalar bana kapanmadigin icin cehenneme gideceksin dediklerinde onlarla bir oldu basimi kapamadigim beni evden cikarmadi. Ben birkeresinde "Universiteyi ankaradan kazanacagim" dedim o da "Kazanirsin tabi" dedi. Sonra koye gidince akrabalarla bir olup "Bilmem kazanabilir misin?" diye benimle dalga gecti. Kendi evimizdeyken iyi ama akrabalarla bir olunca beni cok uzuyor. Bi tane akrabamiz annesinin konusma tarzina karisiyormus. Annem bunu duyunca "pozitifkiz59 yapsa agzini burnunu yirtarim" dedi. Halbuki ben hayatim boyunca boyle bir terbiyesizlik yapmadim. Kendi kulaklarimla duydum boyle dedigini ama sorunca inkar ediyor :KK43: Hep onlarin istedigi birisi olmaya calistim ama yine de yaranamadim. Akrabalarin bana yaptiklari icin "Aman ne derlerse desinler takma" diyor. Ben gecmiste olan bir seyi hatirlattigimda bana "Ben ne zaman oyle demisim?" diyor.
Artik o kadar biktim ki her seyden. Resmen yasayan bir oluyum. Olsem de kurtulsam diyorum :KK43: Sizce ne yapmaliyim?
Özgüven kaybi yasamaniz cok normal, mesafe iyidir..
 
Anneniz cahil sanırım siz de tamam anne diyip alttan alıp sizi hep sindirmiş sanmasına izin verin yoksa mutsuz olursunuz benim annem de böyleydi inadı bıraktım hep rol yapıyordum akrabalarımı seviyormuş gibi görünüyordum bana bulaşmasın akrabalarım özellikle teyzem çok baskıcı bi kadındı olacak gibi değildi o yüzden hep yüzüne gülerdim rol yapın inanın kazanan siz olacaksınız şurda evden gitmeye az bi zamanınız kaldı okulu kazanırsanız yüksek lisans mastır derken okulda kalır evlenir yua kurarsınız
Kendi şehrimde okumak istiyorum hedefim yüksek
 
bunu yargılamak da senin görevindi zaten. hayırdır o evden kaçanlardan biri de sen misin yoksa.
Annenden farkın kalmamış açık bir cümle, anadilin Türkçe sanırsam anlayabilirsin diye düşünüyorum. Sen ise sen de mi kaçtın diye zırvalıyorsun.

Eleştirdiğin şeye daha beter dalmışsın, insanların üzerine gelerek örtmeye çalışıyorsun. Boş iş.
 
Back
X