• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Annem ve ablamla tartıştık çok kafam karışık

the_pie_hole

Guru
Kayıtlı Üye
26 Mart 2011
117
208
303
Ankara
Annem ve ablamla birlikte yaşıyoruz. Ablamda ben de 20'li yaşlarımızın sonundayız annem kredi borcumuz olmasına rağmen bir ev daha almak istedi. Ona destekçiydim, ödeyebilecek durumumuz varken neden almayalım ki diye düşünüyordum. Ev bakma işinde şöyle bir sorun oldu. Bende son 2 aydır araba sürme korkusu oluştu, arabayı kullanmak istemiyorum. (ablamla ortak kullanıyoruz arabayı) Annem de ev bakacağımız yerlere arabayla gitmek istiyor. ben benimle gideceksen dolmuşla gidelim dedim, o da ablanla gidelim madem dedi. Ablam arabayı sürmememe takıldı. Haftaya sınavım var çalışmam lazım siz gidin dedi. Annem ısrarla arabayla gitmek isteyince ablam beni sıkıştırıyorsun bu yaptığını ona (benden) yapmazdın dedi. Bunu duydum çok sinirlendim neyi yapmazmış söyle bakayım dedim. O andan itibaren ipler koptu. Ablam para konularında pek iyi değil bana borcu var unutuyor ödemeyi. Bu ayın başında gerçekten sadece bir kere hatırlattım sonra önümüzdeki ay iki aylığı bir arada hatırlatırım dedim. Annemle konuşurken bu durumu anneme söylemiştim gerçekten ablama söylesin diye söylememiştim. Tartışmada sen sorumsuzsun borcunu bile ödemiyorsun derken buldum kendimi. Oda bana sen paracısın bi para verdin iyiki anneme bile söylemişsin dedi. Ne kadar borcum söyle getireyim dedi. O sinirle yazdığım yere gittim baktım, hepsini söyledim, taksitle ödeyecekken gitti, hepsini çekti. Bu noktada biz annemle de tartıştık çünkü bu annemin benim onunla paylaştığım şeyi başkasına ilk defa söylemesi değil. Bunu hep yapıyor. Şu an herkes birbirine öfkeli. Böyle anlarda evden gitmek istiyorum sonra canım kadar sevdiğim ailemi nasıl bırakırım diyorum. Acaba her şeyden vazgeçip kendi başıma mı yaşamalıyım? Yoksa böyle yaparsam ipler hepten kopar mı? Araba korkumu şu an aşamam çünkü önümüzdeki 2 ay işle ilgili bir sebepten stres seviyem çok yüksek. Ayrıca ikisi de durup demedi ki bu stresini nasıl aşarız, aş korkma sürüyordun işte , korkman çok saçma gibi bir tavırdalar. Çok kafam karışık ne yapmalıyım?
 
Canınız kadar sevdiğiniz aile mi?

Ablanızdan borcunuzu istediniz diye tartışma çıkıyor...

Nerdeyse icra göndereceksiniz...

Çok abartılı bence bu durum...
borcumu istedim diye tartışma çıkmadı. birbirimizin karakterine ilişkin sözler söylerken o bana her şeyden korkuyorsun deyince bende sorumsuzsun dedim. ne sorumsuzluğum var deyince mevzu açıldı. tüm tartışmalar zaten abartılı böyle bakarsanız, insanlar bi anda anlamsızca birbirini kırıyor. Sadece içindekileri tutamıyor bazen insan. Şu an öyle bir hale geldi ki tartışma herkes evi terkediyor. Annem de ev almıyoruz ben gidicem dedi. Yaa bu savlarımızın arkasında durucaz ya da birisi adım atacak barışıcaz. O adımı atmalı mıyım bunu bilmiyorum.
 
Yaaa kardeşime ben para veririm o evli ben bekar,babamla yaşıyorum,o bana verir,babam bana 5 kuruş veriyorsa onada verir mutlaka,pazar alışverişini falan yapar,dün gelmiş kardeşim sodekso geldi sana da şu kadar veriyorum mutlaka et sipariş ver ye falan dedi:)))biliyor çiğ ete elimi süremem,yapamam ,haftasonu gelemicek çünkü,gelse o yapardı..ne bileyim biz hiç geri istemeyiz,verdiğimiz şeyleri,aklımıza dahi gelmez böyle şeyler..can ciğerlik sanki bu gibi geldi bana..ne bileyim;)
 
Yaaa kardeşime ben para veririm o evli ben bekar,babamla yaşıyorum,o bana verir,babam bana 5 kuruş veriyorsa onada verir mutlaka,pazar alışverişini falan yapar,dün gelmiş kardeşim sodekso geldi sana da şu kadar veriyorum mutlaka et sipariş ver ye falan dedi:)))biliyor çiğ ete elimi süremem,yapamam ,haftasonu gelemicek çünkü,gelse o yapardı..ne bileyim biz hiç geri istemeyiz,verdiğimiz şeyleri,aklımıza dahi gelmez böyle şeyler..can ciğerlik sanki bu gibi geldi bana..ne bileyim:KK66:

Para mevzu şuydu eve ütü alalım ortak dedik 900 küsürdü ikiye böldük. da ben her ay azar azar veririm dedi sonra vermedi. olay para olayı değil aslında çünkü her insanın kusurları vardır ben benimkini söyleyince onunkini söyledim. yoksa ev kredisi işinde o olmayacaktı, ben çekecektim krediyi o sadece arabayı sürecekti evlere bakacaktık. önceden planlanmştı her şey tartışma o kadar anlamsızca büyüdü ki, tüm birikmişlikler çıktı bir anda. Şöyle ki kimse geri adım atmak istemiyor açıkcası bende hala arkadamdan annemin laf yetiştirmesine ve bi korkuma saygı duyulmamasına sinirliyim. Bu sinirimin peşine tutup borcunuza sadık değilsiniz dediğim için de kendime kızgınım. Çok saçma her şey.
 
Para mevzu şuydu eve ütü alalım ortak dedik 900 küsürdü ikiye böldük. da ben her ay azar azar veririm dedi sonra vermedi. olay para olayı değil aslında çünkü her insanın kusurları vardır ben benimkini söyleyince onunkini söyledim. yoksa ev kredisi işinde o olmayacaktı, ben çekecektim krediyi o sadece arabayı sürecekti evlere bakacaktık. önceden planlanmştı her şey tartışma o kadar anlamsızca büyüdü ki, tüm birikmişlikler çıktı bir anda. Şöyle ki kimse geri adım atmak istemiyor açıkcası bende hala arkadamdan annemin laf yetiştirmesine ve bi korkuma saygı duyulmamasına sinirliyim. Bu sinirimin peşine tutup borcunuza sadık değilsiniz dediğim için de kendime kızgınım. Çok saçma her şey.
Yaa şu an dolunay var bilmem ne kadar etkiler ama,sen suskun kal şu vakit madem..sonra gidişata göre adım atarsın,ablayım yaa bende, ablalık duygularım kabardı:)
 
Annem ve ablamla birlikte yaşıyoruz. Ablamda ben de 20'li yaşlarımızın sonundayız annem kredi borcumuz olmasına rağmen bir ev daha almak istedi. Ona destekçiydim, ödeyebilecek durumumuz varken neden almayalım ki diye düşünüyordum. Ev bakma işinde şöyle bir sorun oldu. Bende son 2 aydır araba sürme korkusu oluştu, arabayı kullanmak istemiyorum. (ablamla ortak kullanıyoruz arabayı) Annem de ev bakacağımız yerlere arabayla gitmek istiyor. ben benimle gideceksen dolmuşla gidelim dedim, o da ablanla gidelim madem dedi. Ablam arabayı sürmememe takıldı. Haftaya sınavım var çalışmam lazım siz gidin dedi. Annem ısrarla arabayla gitmek isteyince ablam beni sıkıştırıyorsun bu yaptığını ona (benden) yapmazdın dedi. Bunu duydum çok sinirlendim neyi yapmazmış söyle bakayım dedim. O andan itibaren ipler koptu. Ablam para konularında pek iyi değil bana borcu var unutuyor ödemeyi. Bu ayın başında gerçekten sadece bir kere hatırlattım sonra önümüzdeki ay iki aylığı bir arada hatırlatırım dedim. Annemle konuşurken bu durumu anneme söylemiştim gerçekten ablama söylesin diye söylememiştim. Tartışmada sen sorumsuzsun borcunu bile ödemiyorsun derken buldum kendimi. Oda bana sen paracısın bi para verdin iyiki anneme bile söylemişsin dedi. Ne kadar borcum söyle getireyim dedi. O sinirle yazdığım yere gittim baktım, hepsini söyledim, taksitle ödeyecekken gitti, hepsini çekti. Bu noktada biz annemle de tartıştık çünkü bu annemin benim onunla paylaştığım şeyi başkasına ilk defa söylemesi değil. Bunu hep yapıyor. Şu an herkes birbirine öfkeli. Böyle anlarda evden gitmek istiyorum sonra canım kadar sevdiğim ailemi nasıl bırakırım diyorum. Acaba her şeyden vazgeçip kendi başıma mı yaşamalıyım? Yoksa böyle yaparsam ipler hepten kopar mı? Araba korkumu şu an aşamam çünkü önümüzdeki 2 ay işle ilgili bir sebepten stres seviyem çok yüksek. Ayrıca ikisi de durup demedi ki bu stresini nasıl aşarız, aş korkma sürüyordun işte , korkman çok saçma gibi bir tavırdalar. Çok kafam karışık ne yapmalıyım?
Her evde ipler kopar siz ailesiniz ufacık bir şey düzeltir herşeyi takmayın bu kadar özür dileyin ablanızdan annenize de bir şey söylemeyin
 
Herkes dolmuş bu olay da patlamaya vesile olmuş kısaca. Ablanızın borcu unuttugunu düşünmüyorum her gün yüzünüzü görüyor sonuçta verecek durum vs olmayabilir kavgada söylemek kırıcı. Onun yaptıkları da öyle annenizin de. Herkes haksız valla kusura bakmayın. 3
ünüzde oturup konuşmadan olay çözülmez
 
Annem ve ablamla birlikte yaşıyoruz. Ablamda ben de 20'li yaşlarımızın sonundayız annem kredi borcumuz olmasına rağmen bir ev daha almak istedi. Ona destekçiydim, ödeyebilecek durumumuz varken neden almayalım ki diye düşünüyordum. Ev bakma işinde şöyle bir sorun oldu. Bende son 2 aydır araba sürme korkusu oluştu, arabayı kullanmak istemiyorum. (ablamla ortak kullanıyoruz arabayı) Annem de ev bakacağımız yerlere arabayla gitmek istiyor. ben benimle gideceksen dolmuşla gidelim dedim, o da ablanla gidelim madem dedi. Ablam arabayı sürmememe takıldı. Haftaya sınavım var çalışmam lazım siz gidin dedi. Annem ısrarla arabayla gitmek isteyince ablam beni sıkıştırıyorsun bu yaptığını ona (benden) yapmazdın dedi. Bunu duydum çok sinirlendim neyi yapmazmış söyle bakayım dedim. O andan itibaren ipler koptu. Ablam para konularında pek iyi değil bana borcu var unutuyor ödemeyi. Bu ayın başında gerçekten sadece bir kere hatırlattım sonra önümüzdeki ay iki aylığı bir arada hatırlatırım dedim. Annemle konuşurken bu durumu anneme söylemiştim gerçekten ablama söylesin diye söylememiştim. Tartışmada sen sorumsuzsun borcunu bile ödemiyorsun derken buldum kendimi. Oda bana sen paracısın bi para verdin iyiki anneme bile söylemişsin dedi. Ne kadar borcum söyle getireyim dedi. O sinirle yazdığım yere gittim baktım, hepsini söyledim, taksitle ödeyecekken gitti, hepsini çekti. Bu noktada biz annemle de tartıştık çünkü bu annemin benim onunla paylaştığım şeyi başkasına ilk defa söylemesi değil. Bunu hep yapıyor. Şu an herkes birbirine öfkeli. Böyle anlarda evden gitmek istiyorum sonra canım kadar sevdiğim ailemi nasıl bırakırım diyorum. Acaba her şeyden vazgeçip kendi başıma mı yaşamalıyım? Yoksa böyle yaparsam ipler hepten kopar mı? Araba korkumu şu an aşamam çünkü önümüzdeki 2 ay işle ilgili bir sebepten stres seviyem çok yüksek. Ayrıca ikisi de durup demedi ki bu stresini nasıl aşarız, aş korkma sürüyordun işte , korkman çok saçma gibi bir tavırdalar. Çok kafam karışık ne yapmalıyım?
KARDEŞLER ARASINDA PARA MEVZU OLMAMALI DİYE DÜŞÜNÜYORUM, BENDE VERİYORUM KARDEŞLERİME İHTİYAÇLARI OLDUĞUNDA, CANIN AİLENE KADŞI ÇOK FEDAKAR DEĞİL MİSİN NE?
 
KARDEŞLER ARASINDA PARA MEVZU OLMAMALI DİYE DÜŞÜNÜYORUM, BENDE VERİYORUM KARDEŞLERİME İHTİYAÇLARI OLDUĞUNDA, CANIN AİLENE KADŞI ÇOK FEDAKAR DEĞİL MİSİN NE?
Aynen bizde ve bunun adı hiçbir zaman borç olmadı ,ne bileyim yaa belki biz garibiz..ben ona alırım,kardeşim bana alır,ben yiğenime alırım,,kii yiğenim demem hiçbir vakit çünkü çocuğum gibi,sadece doğurmadım ve emzirmedim...babam hepimize alır vs:))
 
Normalde araba kullanıyor da son zamanlarda mi korkmaya başladınız.eğer öyle ise söyledikleri gayet doğal.siz de biraz anlayışsız davranmış gibisiniz.ablanızın da sınavı varmış.hem para mevzusu da ayıp olmuş.uzatmayın daha fazla bence
 
Eşler arasındaki para muhabbetlerini okuyup hatta eşimin cimriliği diye bi konu vardı ondan sonra bu konuya pek şaşırmadım.
Yinede o an sinirle söylenmiştir bence para mevzusu aynı evin içindr kardeş arasında olmax oyle şeyler
 
Olur böyle Şeyler arada ayrı ev falan Düşünme o zaman ipler hepten kopuyor bak haberin olsun .
 
Back
X