Merhaba hanımlar.
Ben 25ekimde 3.doğumumu yaptım.iki kız ve son bebegim erkek.Kardeşim ise 4yil önce doğum yaptı.Oğlu oldu.İki gün hastaneden kaldım yanında ,eve geçtiğinde kaldım ve doğumundan herşeye kadar yanındaydım.
Kızlarım okula gidiyor .okullar açıldı , haftasonu hep yanındaydım hafta içide çarşambadan arayordu "abla geçmiyor hayat, nezaman düzelecek "diye ağlıyordu.Dayanamayıp perşembeden kızları okuldan alıp otobüslerle giderdim. Tatillerde 1 2 haftada kalıyordum.
Ben doğum yaptım
kız kardeşim
1-hastahaneye geldi
2-eve geçtiğinde geldi gitti
3-40ciktiginda geldi gitti.bunlar misafirlik gibi
4-Ensonda yılbaşında geldi
Yaramaz oğlunu benim kızlarım oyalardı. Hep o günde aynen öyle oldu.Ona göre herkes onun oğlunun bütün yaptıklarına katlanacak, çekecek. Sınırı yok çocuğun " hayır ,yapma" denmezmiş çocuğuna .
-Herkesin yiyeceği pastayı diliyle herkesin içinde yalıyor , oğlu kardeşim de gülüyor yaparken.
-Kızlar sulu boyalarını saklıyor çocuğun önüne bulup koyuyor ki ; ben bebekle temizlik yapamıyorum bunu düşünmüyor.kendi evindede bu dediklerimi de yaptirmaz ama
-oğlu elinde cips poşeti diğer eliyle yiyor koltuğunun tepesinde geziyor 4 senedir gıkım çıkmadı.En son cipsli elleriyle oğlumun ki ozaman 2aylik kafasına deydiriyordu ben kendim bıngıldağının oldugu yere dokunamazken ,"oğlum yapma bak eline dokun" diyorum yok .Zaten sağı solu belli değil her an vurabilirde sonucda çocuk oda hırçın.. Kardesimde elinde telefon instragramda geziyor .
Sonra bide kızların sakladığı fülütü istedi. Kızlar sınavım var veremem dedi, bastı çığlığı attı yere kendini. Kardeşim kocasına" hadi gidiyoruz" dedi ve somurtarak gitti.Neymis ogluna hep "yapma" deniyormuş pastayı "yalama" dendigi için.
Kızlar ilgilenmiyormuş, fülütü neden vermemişiz. Zaten erkek olduğu için biz çok değişmiş ! Bu nasıl cümle ise ve o gün bugün beni ne arıyor soruyor kendisi.
Bu kadarda değil 23 ocakda küçük kızımin doğum günüydü hep evde kutlardim şimdi malum bebeğim var milleti çağiramam hastalıkta var zaten dışarda kizlar eğlenir dedim AVM'de bowlinge goturecekdim kuzenimin kızıyla . Bir gece önce annem arayıp kardeşimi cagirmayacakmisin diye sordu.Anne dedim beni yılbaşından beri aramiyor bır fülüt vermedik diye dedim tamam kapat benim başım agriyir dedi kapattı.Oda o günden beri aramiyor.Ben burda abartmıyorum üstüne üstlük tatile bıle gittiler o zaman aralığında.Allahin aşkına ben ne yaptim onlara ben yeni doğum yapmış anneyim ki bu yollardan kısa süre önce geçti geçerken herkesin ağzından burnundan getirdi. Ben kimseye kötü laf söylemedim ama kötü ben oldum.anlamıyorum.
Şimdi "sen neden aramiyorsun?" diyeceksiniz. Beni hep annem arardi duymadığım da ben geri dönerdim. Yani ben herzamanki davraniyorum onlar alınganlık yapıp beni aramiyorlar. Onların mı ihtiyaci var aranmaya benimmi ?.
Ben iki kız okula gidiyor bir bebek eşim yemek istiyor. Bebek inanin gündüz durmuyor akşam eşim gelince yemek yapıyorum yiyoruz .Hiç mı acımıyorlar insana ya ?
Ne bilim bu neyin inadı.ben iki kızımıda emziremedim bunda inat ettim emzirecegim diye. Yeri geldi 2 saat emzirme sürecim oldu. Yaralar ,ağlayarak emzirdim. Yaralarım iyileşti süt arttırmaya çalıştım busefer mama +meme gittim uzun süre 3.ayda mamayi 2 ogune kadar indirdim. Bana bu süreçte yardım edip destek olacaklarına, ne arıyorlar ne soruyorlar anlayissizlar. Neymis ben onlara gidip 3 çocukla 1 2 hafda kalacakmisim. Anne diyorum benim kafam almıyor.emziriyorum, yeri geliyor mama veriyorum 3 çocuğun kıyafeti bebeğin bezi iki günde bir banyo malzemeleri orda nasıl yapicam sonucda bı düzenim var şuanda rahatım bir sürü eşyası ,valizle gelmem lazım diyorum. Şuanda bunu kaldıramaz psikolojim iyi değil diyorum. Anlamıyor şuan böyle ne onlar beni arıyor ne ben onları ama tek kaybettikleri şey bebeğimin bu zamanlarını birdaha goremeyecekler kaçırdiklari için pekde üzgün olduklarını sanmiyorum ama .bu neyin fesatligi anlamadım siz farklı bakış açısından daha neler var anlatamadigimda neyse.
ben anne zaten yardımın yok git uyu bekleme basmda dedim gönderdim.kimseyw ihtiyacım yok benim sadwce gereksiz alinganliklar yapıp beni kötü göstermek istemelerine bahaneler bulup aramamalarına takılmıştım.zaten oda bütün gün evde bebekle uğraşmaktan kendi kendimi yediğimden bunaltmisim kendimi geçti bitti.ne annem ne kardeşim umrumda değil.ben ve eşim çocuklarıma yeteriz.
