Annem:(((((

minikmelegim38

Guru
Kayıtlı Üye
24 Şubat 2009
608
4
Ben evliyim. Ailemle ayrı şehirlerde yaşıyoruz. iki kardeşiz. kardeşim, babam hepimizin ortak derdi annemin huyu. hep onun doğruları var. ne anlatsan muhalefet. en doğrusunu o biliyor çünkü tecrübeli. başından beri eşimi kabullenemedi. evlendiğimizde eşimin işi yoktu. ama belli bir bekleme sürecinden sonra işi hazırdı. hemde iyi bir maaşla. evlenmemizde onunda ısrarının payı var. 1 yıl nişanlı kaldıktan sonra uzamasın dedi. ama sonra sürekli bir eleştiri. 6 yıl oldu evleneli. hala beğenmiyor eşimi de ailesini de. bir sürü korkusu vardı. eşimi ailesine çok bağlı olarak görüyordu, ilerde bunlar yanına yerleşir. işten gelir onlara hizmetçilik yaparsın. ben razı gelmem. alır gelirim seni haberin olsun filan. bütün bunları aştık. düşündüklerinin hiç biri olmadı. ama hala memnun değil. sorunlu evlilikleri olanlardan örnek veriyorum, onlarda sürekli bir olumlu taraf bulup savunurken benim eşimi yermeler. arkadaşlarımın eşinden bahsederken övmeler. ufacık bişeyi büyütüp büyütüp defarlar konuşup sabahlara kadar ağlamalar. nasıl davranacağımı şaşırdım artık. eşimin beni hak etmediğini düşünüyor. benim ona olan sevgimi onun bana düşkünlüğünü anormal buluyor.
Etrafındaki herkese karşı bir önyargı. sürekli birşey ima ediliyor sanıyor. şaka asla kaldırmıyor. geçmişte yaşanmış bir olayı aklına getirip bugün yaşıyormuş gibi sinirlenip hırslanıyor. kardeşimede aynı şekilde; davranışlarını beğenmiyor. sürekli eleştiriyor.
nasıl vazgeçiririm bu huylarından bi akıl verin arkadaşlar.
 
Gelmiş kaç yaşına asla vazgeçiremezsiniz
Ama kusura bakmayın da bu anneniz böyle devam ederse yalnız kalacak ...
 
bu yaşına kadar değişmemiş bundan sonrada değişmez..olduğu gibi kabuk etçeksiniz başka çare yok...
 
kendini çok yıpratıyor. üzülüyorum. olmayacak şeylere kafaya takıyor. aklıma gelmeyecek şeyleri ima ettiğimi düşünüyor.
Valla seni de yıpratır, evliliğini de...annene üzülmeyi bırak; eşini de ona karşı savunma ihtiyacı hissetme. Anlattığın kadarıyla çok kibirli birine benziyor. Kurmasın kendi kendine, yemesin kafayı... sen ne yapabilirsinki? O hayatını böyle boş şeylerle harcamamayı akıl edebilmeli.
 
Hasta olacak diye korkuyorum. öyle gereksiz şeylere öyle çok üzüyor ki kendini. annem neticede. Allah babamı başımızdan eksik etmesin. ama düşünemiyorum yalnız kalırsa filan ne hale gelir.
 
Hasta olacak diye korkuyorum. öyle gereksiz şeylere öyle çok üzüyor ki kendini. annem neticede. Allah babamı başımızdan eksik etmesin. ama düşünemiyorum yalnız kalırsa filan ne hale gelir.
Ama bu şekilde çevresindeki insanları da sıkıntıya sokuyordur. Belki psikolog bir nebze çare olur. Ya da doktor anksiyete için hafif bir ilaç verebilir. Annenizin kendi arkadaş çevresi, sosyal bir hayatı, manevi bir dünyası yok mu acaba?
 
Ben evliyim. Ailemle ayrı şehirlerde yaşıyoruz. iki kardeşiz. kardeşim, babam hepimizin ortak derdi annemin huyu. hep onun doğruları var. ne anlatsan muhalefet. en doğrusunu o biliyor çünkü tecrübeli. başından beri eşimi kabullenemedi. evlendiğimizde eşimin işi yoktu. ama belli bir bekleme sürecinden sonra işi hazırdı. hemde iyi bir maaşla. evlenmemizde onunda ısrarının payı var. 1 yıl nişanlı kaldıktan sonra uzamasın dedi. ama sonra sürekli bir eleştiri. 6 yıl oldu evleneli. hala beğenmiyor eşimi de ailesini de. bir sürü korkusu vardı. eşimi ailesine çok bağlı olarak görüyordu, ilerde bunlar yanına yerleşir. işten gelir onlara hizmetçilik yaparsın. ben razı gelmem. alır gelirim seni haberin olsun filan. bütün bunları aştık. düşündüklerinin hiç biri olmadı. ama hala memnun değil. sorunlu evlilikleri olanlardan örnek veriyorum, onlarda sürekli bir olumlu taraf bulup savunurken benim eşimi yermeler. arkadaşlarımın eşinden bahsederken övmeler. ufacık bişeyi büyütüp büyütüp defarlar konuşup sabahlara kadar ağlamalar. nasıl davranacağımı şaşırdım artık. eşimin beni hak etmediğini düşünüyor. benim ona olan sevgimi onun bana düşkünlüğünü anormal buluyor.
Etrafındaki herkese karşı bir önyargı. sürekli birşey ima ediliyor sanıyor. şaka asla kaldırmıyor. geçmişte yaşanmış bir olayı aklına getirip bugün yaşıyormuş gibi sinirlenip hırslanıyor. kardeşimede aynı şekilde; davranışlarını beğenmiyor. sürekli eleştiriyor.
nasıl vazgeçiririm bu huylarından bi akıl verin arkadaşlar.
aaaaa annen galiba benim babam :)
valla da aynı.
şok oldum :)
ama bi çözümü yok bence, yav he he diyip geçiyoruz biz eşimle.
babam 5 sene öncesinin mevzusunu bile açıyor durduk yere. aynı işte ya..
eşim de önceleri kendini sevdirmeye çalışıyordu. sonra öfke duymaya başladı. artık ilgilenmiyor.
babanı kendi içimde affettim ve hoşgörüyorum dedi. artık çok kafamıza takmıyoruz.
 
Ben evliyim. Ailemle ayrı şehirlerde yaşıyoruz. iki kardeşiz. kardeşim, babam hepimizin ortak derdi annemin huyu. hep onun doğruları var. ne anlatsan muhalefet. en doğrusunu o biliyor çünkü tecrübeli. başından beri eşimi kabullenemedi. evlendiğimizde eşimin işi yoktu. ama belli bir bekleme sürecinden sonra işi hazırdı. hemde iyi bir maaşla. evlenmemizde onunda ısrarının payı var. 1 yıl nişanlı kaldıktan sonra uzamasın dedi. ama sonra sürekli bir eleştiri. 6 yıl oldu evleneli. hala beğenmiyor eşimi de ailesini de. bir sürü korkusu vardı. eşimi ailesine çok bağlı olarak görüyordu, ilerde bunlar yanına yerleşir. işten gelir onlara hizmetçilik yaparsın. ben razı gelmem. alır gelirim seni haberin olsun filan. bütün bunları aştık. düşündüklerinin hiç biri olmadı. ama hala memnun değil. sorunlu evlilikleri olanlardan örnek veriyorum, onlarda sürekli bir olumlu taraf bulup savunurken benim eşimi yermeler. arkadaşlarımın eşinden bahsederken övmeler. ufacık bişeyi büyütüp büyütüp defarlar konuşup sabahlara kadar ağlamalar. nasıl davranacağımı şaşırdım artık. eşimin beni hak etmediğini düşünüyor. benim ona olan sevgimi onun bana düşkünlüğünü anormal buluyor.
Etrafındaki herkese karşı bir önyargı. sürekli birşey ima ediliyor sanıyor. şaka asla kaldırmıyor. geçmişte yaşanmış bir olayı aklına getirip bugün yaşıyormuş gibi sinirlenip hırslanıyor. kardeşimede aynı şekilde; davranışlarını beğenmiyor. sürekli eleştiriyor.
nasıl vazgeçiririm bu huylarından bi akıl verin arkadaşlar.


Benim anneminde aynı tavırları var .
Çok sinir bozucu çok iyi anlıyorum .
Çocukluğumdan beri sinir harbi yaşattı bana şu manasız huyları yüzünden, bıktırdı ..
Ama anne işte atsan atılmaz, et tırnaktan ayrılmıyor .
 
pskolojik tedavi görecek başka çare yok canım
aynı benim teyzem.. hep önyargı herşeyi kafasında büyütmeler
kendini mutsuz edip kafaya takmalar
sonunda psikiyatra gitti ilaç vermiş oda yakın zamanda görmedim
inşallah faydası dokunur

yalnız eşine laf söyletme canım.. bu çok önemli
 
ama böyle nereye kadar. kendi kendine ediyor. aslında en büyük derdi gurbette olmam. yakın olsam sürekli gidip gelsek. torununa o baksa filan hayal ediyor. memlekete gittiğimizde tatilimin yarısı eşimin ailesine bölünüyor olmasına sinir oluyor. sık gidemiyoruz çok masraflı oluyor. eşimin ailesinin bir geliri yok. oraya çok masraf ediyoruz. bunu biliyor ve sinir oluyor. onlar yüzünden sık gidemediğimizi düşünüp deli oluyor. sen gel diyorum anlamıyor beni. gelincede herşeyi kendi üstüne alınıyor. yük hissediyor kendini. öyle huzursuz oluyor.
 
Ben evliyim. Ailemle ayrı şehirlerde yaşıyoruz. iki kardeşiz. kardeşim, babam hepimizin ortak derdi annemin huyu. hep onun doğruları var. ne anlatsan muhalefet. en doğrusunu o biliyor çünkü tecrübeli. başından beri eşimi kabullenemedi. evlendiğimizde eşimin işi yoktu. ama belli bir bekleme sürecinden sonra işi hazırdı. hemde iyi bir maaşla. evlenmemizde onunda ısrarının payı var. 1 yıl nişanlı kaldıktan sonra uzamasın dedi. ama sonra sürekli bir eleştiri. 6 yıl oldu evleneli. hala beğenmiyor eşimi de ailesini de. bir sürü korkusu vardı. eşimi ailesine çok bağlı olarak görüyordu, ilerde bunlar yanına yerleşir. işten gelir onlara hizmetçilik yaparsın. ben razı gelmem. alır gelirim seni haberin olsun filan. bütün bunları aştık. düşündüklerinin hiç biri olmadı. ama hala memnun değil. sorunlu evlilikleri olanlardan örnek veriyorum, onlarda sürekli bir olumlu taraf bulup savunurken benim eşimi yermeler. arkadaşlarımın eşinden bahsederken övmeler. ufacık bişeyi büyütüp büyütüp defarlar konuşup sabahlara kadar ağlamalar. nasıl davranacağımı şaşırdım artık. eşimin beni hak etmediğini düşünüyor. benim ona olan sevgimi onun bana düşkünlüğünü anormal buluyor.
Etrafındaki herkese karşı bir önyargı. sürekli birşey ima ediliyor sanıyor. şaka asla kaldırmıyor. geçmişte yaşanmış bir olayı aklına getirip bugün yaşıyormuş gibi sinirlenip hırslanıyor. kardeşimede aynı şekilde; davranışlarını beğenmiyor. sürekli eleştiriyor.
nasıl vazgeçiririm bu huylarından bi akıl verin arkadaşlar.

Annenizin bu huylarının hiçibirini düzeltemeyeceğinizi kabullenin. Siz ve kız kardeşiniz asıl annenizi kırmadan nasıl idare edeceksiniz bunu düşünün. Benim de hemen hemen aynı bir annem var. İdaresi cidden zor ama idare etmek sizi de onu da bir çok yanlış iletişimlerden koruyor. Asıl mesele kırmadan idare edebilmekte. Önceden ben bu huylarını farketmedim yani tüm anneler böyle sanırdım. yıllar sonra insanların anneleri ile daha sağlıklı ilişkileri olduğunu gördüm. Benimse hep ama hep eleştirilme endişesi, söz ile olmasa da gözler ile sorgulama ile bir muhabbetimiz olurdu. Hatta en son bir yazı okudum anne ile kızların iletişim bozukluklarının temelinde annelerin iyi niyetli olarak söylemek istedikleri şeyleri hatta kendi hayatlarındaki tecrubelerini dayatarak iletişim yoluna gitmeleri kızlar tarafından dayatılma ve zorlama olraka kabul ediliyor. bunun için annelerin kızları hakkındaki fikirleri düşünceleri eleştiri, tenkid, sorgulama şeklinde olmamalı. Diyor makale. Kesinlikle kötü niyet yok ama annenin kendi hayatındaki tecrubesi onu çok kırmış şimdi de aman siz zarar görmeyin mantığını sürüyor. Bir de üstüne ego binince, kendi istediği olsun, o bilir herşeyi düşüncesi herşeyi zorlaştırıyor. Benim tavsiyem ben öyle yapıyorum yani anlamaya çalışın ama çok öyle kaptırmadan kendinizi ve annneizikırmadan idare edin, yüzüne gülün kendi hayatınızın tadını çıkartın... Ama her zamanda duamdaır Allahım anneme ve babama sağlıklı sıhhatli huzurlu kazançlı uzun ömürler versin. İdare etmek te güzel:) Bakın bir örnek vereyim evli değilim bazen arkadaşlar birileriyle görüştürmek istiyorlar. O zamanlarda anneme söylersem ki yarın biriyle görüşücem aman Allahım sabahı sabah ediyor aman daha hayeller kugular vs vs:) bakın daha görüşmeye gitmeden annemle tartışma yaşıyoruz. Haa ben de en son görüştüğüm kişiden anneme hiç bahsetmedim O kadar kafam rahat ki :KK31:görüştüm olmayacağını anladım bitti. ama şayet ki anneme anlatsa idim aayyy 1 hafta o konu konuşulur ben beğenmediğim hiçbir şeye hissetmedğim halde ayyy bidaha mı görüşsen ? soruları vs vs .İdare etmekten kastım bu ne o kıırldı ne benim başım ağırdı. Hereşyi anlatmayacaksın. İçini dışını dökmiyeceksin. Yoksa kendisini benim elim kolum herşeyim hissediyor nefes alamıyorum. Çözümü bende idare etmek iki tarafa da yarıyor. Haa sen evlisin işte o şekilde bulacaksın yöntemini.
 
Benim annemde iyidir hoştur ama bazı huyları çileden çıkarttırır...
Küçüklüğümden beri böyle, zevklerimiz birbirine uymaz. Giyimimi beğenmez, illa onun istediği şeyleri giymemi isterdi. Giymedim diye kaç tane düğüne gitmemişliğimiz vardır. Çevresine fazlaca önem verir ama arada olan babamla bize olurdu.
Şimdi evlendim, eşimle çıkarken bile hem onu çok seviyorum derdi, hem de alttan alttan beni doldururdu...aile içimize bulduğu her fırsatta karışmaya çalışır, onun istediğini yapmadığımızda küser, alınır. Bir de planımız varmış, o olacak diye dayatır, emri vakiler yapar. Buna bende izin verdiğim için bende suçluyum...kızıp kavga ettiğimde ise, ben stresli şeker hastası insanım der onun arkasına sığınır, sen üzüldüğün stres olduğunla kalırsın. Şuan aklıma gelenler bunlar, bu böyle gidecek gibi geliyor bende umutsuzım bu konuda...bunun bir kuralı varsa bize de söyleyin, biz de uygulayalım inş
 
Benim annemde aynı senin annen gibi canım. Her şeye muhalafet, her şeyi beğenmez, her şeye karışır, her şeye konuşur. Bekarken beni çok bunaltmıştır. Şimdi ise doğru da dese yanlışda dese bana batıyor. Hemen bir sinir harbi içinde cevap veriyorum. Annem beni kendine karşı böyle yaptı.
 
Maalesef bende de var böyle bir anne var. Eşimi sevmiyor biliyorum ama sorsan çok seviyorum der! Onun istediği gibi düğün organize etmedik diye neler yaptılar bana kardeşimle birlikte nişanı bozmak istedi onun gibi düşünmüyoruz diye ama evlenen biziz onu unutuyorlar. Düğün günü kuaföre ağlayarak gittim. neyysee öyle böyle annen işte sabrediyorsun bir şekilde.
 
X