Annemden kopamamam

Çok fazla tabi ki. Siz hayatınızın yarısını annenizin yanında geçiriyorsunuz. Bence eşinizle bu kadar ayrı kalmanız hiç hoş değil. 1 haftadan fazla kalmak abartılı olur.
 
Açıkcası durumunuzu analiz etmek için psikoloji eğitimi almak şart değil.
Konunuzdan ve yorumlara verdiğiniz cevaplardan sağlıklı düşünemediğiniz
çok net bir şekilde belli oluyor.
Sizinki anneye bağlılık değil bağımlılık.
Birey olduğunuzun farkında değilsiniz ki
eş olduğunuzun farkına varabilesiniz.
Bağımlı kişilik özellikleri sergilediğinizi düşünüyorum.
Bu çoğunlukla romantik ilişkilerde partnere bağımlılık olarak kendini gösterse de nadiren ebeveyne bağımlılık olarak da yaşanabiliyor.

Yetişkin bir insan annesi bile olsa bir başkasının sözlerinden bu derece etkilenmemeli.
Kendi evini,eşini üç ayda bir bırakıp ailesinde 1-2 ay kalmamalı.
Anneniz sızlandı diye vicdanen rahatsız olmanız annenizin sizi,manipüle edip istediğini yaptırmayı başardığını gösteriyor.
Bu zamana kadar bu düzeni devam ettirmeniz,kendinizi ve annenizin taleplerini sorgulamayışınız gerçekten çok ilginç.

Yetiştirilme tarzınızdan ve ebeveynlerinizin çocukluktan itibaren size olan yanlış yaklaşımlarından kaynaklı psikolojik sıkıntılarınız olduğunu düşünüyorum.
Altta yatan sebepleri tespit etmedikçe bakış açınızı değiştirmeniz ve kalıcı bir davranış düzenlemesi yapmanız mümkün değil.
Bunun için de profesyonel yardım almalısınız.
Kendi içimde yaşadığım karmaşıklıklardan bir şeylerin yolunda olmadığının farkındayim aynen dediğiniz gibi partnere bağımlılıkta mevcut ama insan birinden duymadıkca böyle durumların farkına varamiyor en kötüsü de bazen yaşadığımız hayat şartları ve yaşananlar biz istemesekte bu his bozukluklarinin içerisine sürüklüyor.. bı kaçış kurtuluş gibi oldu zaman zaman.. kendi evimi eşimi annemin önüne kıyamadım başından beri.. illaki buna sebep olan birçok şey vardır ama karşımda güvendiğim birinden bunun yanlış olduğunu tutarlı bir şekilde duysaydim belki böyle olmazdı.. ama illa birinden duymayada gerek yok .. galiba insan bazen suçu başkalarında arıyor.. kendim doğruyu bulup onun peşinden gitmeliyim.. işte her konuda ikilemde kalıyorum kararsızlık offff kendimden bıktım
 
Kendi içimde yaşadığım karmaşıklıklardan bir şeylerin yolunda olmadığının farkındayim aynen dediğiniz gibi partnere bağımlılıkta mevcut ama insan birinden duymadıkca böyle durumların farkına varamiyor en kötüsü de bazen yaşadığımız hayat şartları ve yaşananlar biz istemesekte bu his bozukluklarinin içerisine sürüklüyor.. bı kaçış kurtuluş gibi oldu zaman zaman.. kendi evimi eşimi annemin önüne kıyamadım başından beri.. illaki buna sebep olan birçok şey vardır ama karşımda güvendiğim birinden bunun yanlış olduğunu tutarlı bir şekilde duysaydim belki böyle olmazdı.. ama illa birinden duymayada gerek yok .. galiba insan bazen suçu başkalarında arıyor.. kendim doğruyu bulup onun peşinden gitmeliyim.. işte her konuda ikilemde kalıyorum kararsızlık offff kendimden bıktım
Lütfen psikolojik destek alın.
Bağımlı kişilik bozukluğu konusunu da biraz araştırın.
Sorunlarınızı çözebilmenizi diliyorum.
 
Şimdi bu tiplerin psikolojisi mi bozuk yoksa karakteri mi oturmamış? Ben bunu merak ediyorum.
Ben annemlere 1 saat mesafede yaşıyorum bekarım, çalışıyorum özel günler olmasa 3 ayda 1 giderim.
 
Şimdi bu tiplerin psikolojisi mi bozuk yoksa karakteri mi oturmamış? Ben bunu merak ediyorum.
Ben annemlere 1 saat mesafede yaşıyorum bekarım, çalışıyorum özel günler olmasa 3 ayda 1 giderim.
Kişilik (karakter) bozukluğu psikolojik bir sorundur.
Yani üç aşağı beş yukarı aynı şey.
 
Siz üniversitede ev arkadaşı mısınız da sık aralarla ailenize gidip bu kadar ayrı kaliyorsunuz eşinizle. Bence artık kendinize bir cekidüzen verip normal aile ziyaretleri yapmalısınız ve kendi çekirdek ailenizi önemsemelisiniz :emir_bebek:
 
Keske olgun bir annem olsaydı eminim hiçbir şey böyle olmazdı bütün düzenim altüst oldu bir gün bana gelmemelisin evinde kalmalıdır demedi zaten sağlam bı psikolojisi yok hatta kendine bile hayri yok bende yarım yamalak tecrübemle biraz onun yarasını sarmaya çalışıyorum biraz kendim bsyler yapmaya çalışıyorum tabi her ikisi de olmuyor
Anneniz de psikolojik olarak sağlıklı değil siz de değilsiniz. Durumunuzun adı anne özlemi değil. Herkes özler annesini ama bağımlısı değildir. Siz anne kız birbirinize bağımlı bir ilişki geliştirmişsiniz. Anneniz de bu dırumdan nemalanıyor, farkında olmadan bu durumdan hoşnut oluyor.
Şimdi burada açmış olduğunuz konu ile problemin varlığını kabul etmiş oldumuz. Herkes yazmış durumunuzun normal olmadığını. Problem tespitinden sonra bir yol haritası çizin, eşinizle konuşun, çevrenizde akıl almaktan mutluluk duyacağınız, bilgili bir insanla derdinizi paylaşın. Konu hakkında araştırma yapın, kitap okuyun, psikoloğa gidin. Ve annenizle iletişiminizi kademe kademe azaltın.
Ayrı şehirde olduğunuzda annenizle ne sıklıkta iletişim kuruyorsunuz? Bu konuda bilgi verebilir misiniz? Ona göre tekrar yazacağım.
 
Arkadaşlar anlatacaklarim size basit gibi gelebilir ama benim hayatımda gerçekten büyük bir dert.. konuya söyle baslayayim ben 4 senelik evliyim ailemle ayrı şehirlerde yaşıyoruz üç ayda bir annemlere gelip bır - iki ay kalıyorum.annemi çok özlüyorum oda beni çağırdıkca gidiyorum..esimde müsade ediyor buraya kadar sıkıntı yok gibi görünse de kafam biraz karışık.. akrabalardan anneme bu durumun uygun olmadığını söyleyenler olmuş en yakın babam bile son zamanlar bu kadar fazla kalmama eşim in nasıl müsade ettiğini anneme sormuş.. bnde çevremden yadirgarcasina dolaylı yollarla bsyler duydum..annem bana ve oğluma düşkün ve duygularıyla hareket eden bir insan.. beni rahatlıkla çağırıyor. Eşimde rahat gönderiyor. 4 senedir bu böyle gitti ama ben bu durum yüzünden bir türlü evime adapte olamadım annemden de kopamadim hala anne ihtiyaci hissediyorum ve o yokken yalnız ve güçsüz hissediyorum.ayrica çocukla annemgile kaldığımda her ne kadar rahat olmasam da içimde anne özlemi hiç gitmiyor ne yapsam bunu asarim ayrıca hamileyim artık kendi ayakları m üzerinde durmak istiyorum ama nereden başlayacağımi ne yapacağımı bilmiyorum çok karmaşığim
Cocukları babalarından nasıl bu kadar ayrı bırakabiliyorsunuz
 
Aldatma falan yok çok şükür ama çok salıvermeyede içim hiç rahat etmiyor hatta anneme bazen diyorum rahat olmadigimi o da senin eşin asla öyle bsy yapmaz seni seviyor falan deyince fikirlerim değişiyor
Herkes ayni fikirde ben geçen yillarima acıyorum.. gerçekten derinden offfff çekiyorum. .. içimde hep yetersizlik hissi var annemi çok seviyorum ama oda psikolojik açıdan çok zayıf nereye döneceğimi şaşırmış durumdayım
Yukarıdaki şu iki mesajınızdan annenizin sizi manipüle ettiği o kadar aşikar ki.
Lütfen tekrar okuyup yazdıklarınızı, bir de bu açıdan bakın annenize.
 
3 ayda bir gidip 1 hafta kalsanız tamamda 3 ayda bir gidip 1 veya 2 ay kalmak demek senenin 4 5 ayını annenin evinde esten ayrı gecirmek demektir.

esiniz sizi birakip birakip gidip annesinde aylarca kalsa ne dusunurdunuz.

bence esinizde izin veriyorsa kendiside ailesine gidiyordur. o da kendi ailesine bağlı demekki.

cok ama cok fazla. ben de aileme cok duskunumdur ama kalcagım zaman bile esimle gider kalırım. bir seferinde 15 gun kalmıstim ailemle esimden ayri esim cok ozlemisti oglumla beni. bizde onu cok ozledik.

evinize alışamamanızda normal. bu sartlarda evliliği benimseyemezsiniz.
 
Anneniz de psikolojik olarak sağlıklı değil siz de değilsiniz. Durumunuzun adı anne özlemi değil. Herkes özler annesini ama bağımlısı değildir. Siz anne kız birbirinize bağımlı bir ilişki geliştirmişsiniz. Anneniz de bu dırumdan nemalanıyor, farkında olmadan bu durumdan hoşnut oluyor.
Şimdi burada açmış olduğunuz konu ile problemin varlığını kabul etmiş oldumuz. Herkes yazmış durumunuzun normal olmadığını. Problem tespitinden sonra bir yol haritası çizin, eşinizle konuşun, çevrenizde akıl almaktan mutluluk duyacağınız, bilgili bir insanla derdinizi paylaşın. Konu hakkında araştırma yapın, kitap okuyun, psikoloğa gidin. Ve annenizle iletişiminizi kademe kademe azaltın.
Ayrı şehirde olduğunuzda annenizle ne sıklıkta iletişim kuruyorsunuz? Bu konuda bilgi verebilir misiniz? Ona göre tekrar yazacağım.
İnanki ben bugün tam olarakta bunu yaptım önce eşimle konuştum bu gidisatin iyi olmadığını evime isinamadigimi bu şekilde hiç aile olamadigimizi ve bundan sonra bir takım şeylerin üstesinden beraber gelmemiz gerektiğini vs söyledim oda onayladi dediklerimi.. zaman zaman her aile de olduğu gibi birbirimize fazla kizistigimiz dönemler de gitmeyi bir rahatlama olarak görüyordum her ikimiz açısından da ... Annemle 4 senedir hergun en az bir kere konuşuruz
 
Yukarıdaki şu iki mesajınızdan annenizin sizi manipüle ettiği o kadar aşikar ki.
Lütfen tekrar okuyup yazdıklarınızı, bir de bu açıdan bakın annenize.
Az öncede bağımlı kişilik bozukluğu hakk ok nda araştırma yapmaya basladim.. inşallah faydası olur ve duzelirim.. ben ne böyle bir eş nede böyle bir anne olmak istemiyorum hiç kimse kinamasin bende bu halimden memnun değilim zaten
 
Tam tahmin ettiğim gibi her gün konuşuyormuşsun. Annen Gününün hepsine hakimdir diye düşünüyorum. O gün ne yaptın? Çocuk nasıl vs vs... ilk adım olarak bu konuşmaları iki günde bire indir. Zor olsa da arasa da açma. Müsait olunca ararım diye mesaj at ama bir sonraki gün ara. Yavaş yavaş konuşma sıklığını aZalt.



Eşinle konuşman büyük bir adım. Problemin adını koydun çünkü.

Zaman zaman herkes eşinden ve evinden, yaşadığı şehirden bunalır, kaçmak ister. Ama çoğunlukla evde kalıp bu durumla mücadele eder ve geçmesini bekleriz. Çünkü orası bizim yuvamızdır, acımızı, mutluluğumuzu, sevincimizi yaşadığımız yer.
 
Arkadaşlar anlatacaklarim size basit gibi gelebilir ama benim hayatımda gerçekten büyük bir dert.. konuya söyle baslayayim ben 4 senelik evliyim ailemle ayrı şehirlerde yaşıyoruz üç ayda bir annemlere gelip bır - iki ay kalıyorum.annemi çok özlüyorum oda beni çağırdıkca gidiyorum..esimde müsade ediyor buraya kadar sıkıntı yok gibi görünse de kafam biraz karışık.. akrabalardan anneme bu durumun uygun olmadığını söyleyenler olmuş en yakın babam bile son zamanlar bu kadar fazla kalmama eşim in nasıl müsade ettiğini anneme sormuş.. bnde çevremden yadirgarcasina dolaylı yollarla bsyler duydum..annem bana ve oğluma düşkün ve duygularıyla hareket eden bir insan.. beni rahatlıkla çağırıyor. Eşimde rahat gönderiyor. 4 senedir bu böyle gitti ama ben bu durum yüzünden bir türlü evime adapte olamadım annemden de kopamadim hala anne ihtiyaci hissediyorum ve o yokken yalnız ve güçsüz hissediyorum.ayrica çocukla annemgile kaldığımda her ne kadar rahat olmasam da içimde anne özlemi hiç gitmiyor ne yapsam bunu asarim ayrıca hamileyim artık kendi ayakları m üzerinde durmak istiyorum ama nereden başlayacağımi ne yapacağımı bilmiyorum çok karmaşığim
Benim ablam da tam da böyle anneme aşırı bağımlı o olmadan asla yapamıyor evli barklı kadın hâlâ annemin etkisinde kalıyor.
Aslında kendisi de bu durumun farkında yanlış olduğunu biliyor ama ne yapayım böyle alıştırıldım diyor, ben ise tam tersi aileme bağımlılığım yok annem bazen ablamla ikimizi kıyas bile yapar ama, bilmiyor ki aslında normal olan benim bu durumda olmayan ise kendileri.
 
Arkadaşlar anlatacaklarim size basit gibi gelebilir ama benim hayatımda gerçekten büyük bir dert.. konuya söyle baslayayim ben 4 senelik evliyim ailemle ayrı şehirlerde yaşıyoruz üç ayda bir annemlere gelip bır - iki ay kalıyorum.annemi çok özlüyorum oda beni çağırdıkca gidiyorum..esimde müsade ediyor buraya kadar sıkıntı yok gibi görünse de kafam biraz karışık.. akrabalardan anneme bu durumun uygun olmadığını söyleyenler olmuş en yakın babam bile son zamanlar bu kadar fazla kalmama eşim in nasıl müsade ettiğini anneme sormuş.. bnde çevremden yadirgarcasina dolaylı yollarla bsyler duydum..annem bana ve oğluma düşkün ve duygularıyla hareket eden bir insan.. beni rahatlıkla çağırıyor. Eşimde rahat gönderiyor. 4 senedir bu böyle gitti ama ben bu durum yüzünden bir türlü evime adapte olamadım annemden de kopamadim hala anne ihtiyaci hissediyorum ve o yokken yalnız ve güçsüz hissediyorum.ayrica çocukla annemgile kaldığımda her ne kadar rahat olmasam da içimde anne özlemi hiç gitmiyor ne yapsam bunu asarim ayrıca hamileyim artık kendi ayakları m üzerinde durmak istiyorum ama nereden başlayacağımi ne yapacağımı bilmiyorum çok karmaşığim
Anneye sık git eyvallah da 1 2 ay kalmak da nedir bence normal değil yani bu gitmelerini azaltman lazim yavaş yavaş bir anda kesmek istemiyorsan
 
Tam tahmin ettiğim gibi her gün konuşuyormuşsun. Annen Gününün hepsine hakimdir diye düşünüyorum. O gün ne yaptın? Çocuk nasıl vs vs... ilk adım olarak bu konuşmaları iki günde bire indir. Zor olsa da arasa da açma. Müsait olunca ararım diye mesaj at ama bir sonraki gün ara. Yavaş yavaş konuşma sıklığını aZalt.



Eşinle konuşman büyük bir adım. Problemin adını koydun çünkü.

Zaman zaman herkes eşinden ve evinden, yaşadığı şehirden bunalır, kaçmak ister. Ama çoğunlukla evde kalıp bu durumla mücadele eder ve geçmesini bekleriz. Çünkü orası bizim yuvamızdır, acımızı, mutluluğumuzu, sevincimizi yaşadığımız yer.
Burda duyduklarım dan sonra yaptığım şeyin normal olmadığını daha net anlamış oldum ve ik inşallah elimden geleni yapicam.. gerçekten hep söylerim insanın ne yapacağını bilmesinden daha güzel birşey yok.. gerçekten bu konu benim hayatımı büsbütün etkiliyor musta haberim yokmus.. şimdi ha iyi anlıyorum.. bu konuda iradem zayıf gibi görünsemde bildiğim ve emin olduğum bir konunun peşini asla ama asla bırakmam inandığım doğrudan asla vazgeçmem.. buda öyle oldu artık öğrendim ve neredeyse iş inada bindi.. zaten anneme bagimliyim ama bı arada da çok cakisiriz atisiriz lafını sözünü kaldiramam hatta bende lafimi esirgemem hiçbir şeye karşı tahammülum olmaz ve sonu hüsranla biter herşeyin.. sonrasında vicdan azabı uzulmeler telafi etme düşüncesi vs. Yani bı şekilde aklım fikrim takılı kalıyor..

Şundan daha çok emin olmak istiyorum evlendikten sonra kendi kurduğun aile mi ilk planda olmali
 
Eşinin Annesine düşkünlüğü yüzünden burada o kadar çok üzülen sorun yaşayan kadın varken sizin konunuza şaşırdım açıkçası . Aynı şeyi eşiniz yapsa ne hissederdiniz bunu bir düşünün bence . Evinizi ve eşinizi bu kadar uzun süre bırakıp gitmeyin lütfen ortada hiçbir sorun yokken . Eviniz ve eşinizden soğursunuz eşiniz de sizden . Gitmeye gitmeye alışırsınız . Allah korusun ya sonra eşim beni aldatıyormuş dememek için yuvanızda kalın . Babanız ve yadırgayanlar haklı ..
 
Back
X