- 13 Mayıs 2010
- 638
- 9
- 96
- Konu Sahibi mother bear
- #1
kızlar
ben hamileyim sayılı günlerim kaldı doğuma annem uzaktaydı doğum için geldi gelmez olaydı
Allah razı olsun her işimide yapıyor ama benim iş yapcak birine değil sevgiye ihtiyacım var
20 gün oldu geleli 2 kere tartıştık bile ve bugün gene sürekli kocamı kötülüyor biz 5 senelik evliyiz 10 yıldırda tanışıyoruz vay efendim bu adama nasıl katlanıyon anası kılıklı tipide benziyo çirkin ve daha neler neler dedi bugün, geçen gün kocama suratda yaptı öyle bi bakış attımki sonra toparladı biz annemlere gidince zaten burnumuzdan geliyodu şimdi kendi evimizdede posta koyuyo ve şunu bütün samimiyetimle söylüyorum eşim gıkını çıkarmıyor anneme ne bi saygısızlık ne bişey aşkım bıktım diyorum annen o senin boşver ben beni sevmemesine alıştım diyor garibim
bugün dedimki anne ayrılsam mutlu olcan dedim susuyo cünkü daha öncede keşke ayrılsan demişti bu nasıl iş anlamıyorum
torunu olcak ve bu ilk torunu bi kere ağzından torunum lafı çıkmadı yorgan battaniye polar falan dikmiş annem terzi işe ben bunları dikiş paramla yaptım diyo yüze koyar gibi bu yazda yanlarına gittimizde işte sen üniversitede okurken herşeyini biz yaptık bi dünya harç ödedik falan dedi ben zaten hamileyim başladım ağlamaya diğer odaya geçtim eşim geldi annem görmedi ağladığımı ama tavırlarım değişti 6 gün durabildim anca resmen işkenceydi bidaha annemlere gelmiyorum dedim 700 km yol gel hamile halimle neymiş annemler beni hamile görsün belki sonra göremezler ilk torunları falan diye düşünüyorum ben o bana neler diyo yok ceyizini hep ablan yaptı okulun bitti hemen evlendin tanımadığımız biriyle falan falan hep para hepp yemin ediyorum Allah bana güç versin bütün yaptıklarını ödicem inşallah
eminim torunu olduğu için mutlu bile değil ve bu bebek tüp bebek çok uzun uğraşların ve acıların sonunda oldu
ağlamaktan yazamıyorum şuan off neyse bunları bile bile hala beni üzüyor laf sokuyor keşke annem yanımda olmasaydı düğünümde kavga çıkmıştı bebeğimde kimse olmasın istiyodum yanımda her iki taraftanda dedim ama bebeğimin mutluluğunu düğünüm gibi mahfettirmicem dedim bu sefer başladı ağlamaya özür dilemeye beni sevmiyo biliyorum onun sevgisinede ihtiyacım yok kimseye ihtiyacım yok benim
geçen gün teyzemler geldi bu çocuk bakamaz diyo ben ondan geldim diyo şaştım kaldım tabiki ilk çocuğum acemiyim bilmediklerim olcak o yüzden bol bol kitap okuyorum araştırıyorum Allah bana o gücü veriri anne dedim
bugünde anne bizim uzun zaman çocugumuz olmadı ya hep iki kişiydik şimdi çok tuhaf hissediyorum dedim aaaaa siz çocuk falan bakamazsınız dedi yani burdan bu sonuçmu çıkıyo alala yaa bende herkesten güzel bakarım ben çocuğuma sen merak etme dedim şuan konuşmuyoruz keşke gitse sadece eşimi istiyorum yanımda başka kimseyi istemiyorum
sürekli eski muhabbetleri açıyo eşimin ailesiyle ilgili zaten onlarda yrı bi dava biliyorum anne diyorum ama artık geter düğün biteli 5 sene oldu diyorum insan düğününü hatırlamak istezmi ben istemiyorum hala fotoları bile çıkarmadım düşünün artık...neyse anlatcak çok şey var ama bende güç yok böyle işte içimi dökmek istedim hiç tanımadığım sizlere
sağolon...
ben hamileyim sayılı günlerim kaldı doğuma annem uzaktaydı doğum için geldi gelmez olaydı

20 gün oldu geleli 2 kere tartıştık bile ve bugün gene sürekli kocamı kötülüyor biz 5 senelik evliyiz 10 yıldırda tanışıyoruz vay efendim bu adama nasıl katlanıyon anası kılıklı tipide benziyo çirkin ve daha neler neler dedi bugün, geçen gün kocama suratda yaptı öyle bi bakış attımki sonra toparladı biz annemlere gidince zaten burnumuzdan geliyodu şimdi kendi evimizdede posta koyuyo ve şunu bütün samimiyetimle söylüyorum eşim gıkını çıkarmıyor anneme ne bi saygısızlık ne bişey aşkım bıktım diyorum annen o senin boşver ben beni sevmemesine alıştım diyor garibim
bugün dedimki anne ayrılsam mutlu olcan dedim susuyo cünkü daha öncede keşke ayrılsan demişti bu nasıl iş anlamıyorum
torunu olcak ve bu ilk torunu bi kere ağzından torunum lafı çıkmadı yorgan battaniye polar falan dikmiş annem terzi işe ben bunları dikiş paramla yaptım diyo yüze koyar gibi bu yazda yanlarına gittimizde işte sen üniversitede okurken herşeyini biz yaptık bi dünya harç ödedik falan dedi ben zaten hamileyim başladım ağlamaya diğer odaya geçtim eşim geldi annem görmedi ağladığımı ama tavırlarım değişti 6 gün durabildim anca resmen işkenceydi bidaha annemlere gelmiyorum dedim 700 km yol gel hamile halimle neymiş annemler beni hamile görsün belki sonra göremezler ilk torunları falan diye düşünüyorum ben o bana neler diyo yok ceyizini hep ablan yaptı okulun bitti hemen evlendin tanımadığımız biriyle falan falan hep para hepp yemin ediyorum Allah bana güç versin bütün yaptıklarını ödicem inşallah
eminim torunu olduğu için mutlu bile değil ve bu bebek tüp bebek çok uzun uğraşların ve acıların sonunda oldu

geçen gün teyzemler geldi bu çocuk bakamaz diyo ben ondan geldim diyo şaştım kaldım tabiki ilk çocuğum acemiyim bilmediklerim olcak o yüzden bol bol kitap okuyorum araştırıyorum Allah bana o gücü veriri anne dedim
bugünde anne bizim uzun zaman çocugumuz olmadı ya hep iki kişiydik şimdi çok tuhaf hissediyorum dedim aaaaa siz çocuk falan bakamazsınız dedi yani burdan bu sonuçmu çıkıyo alala yaa bende herkesten güzel bakarım ben çocuğuma sen merak etme dedim şuan konuşmuyoruz keşke gitse sadece eşimi istiyorum yanımda başka kimseyi istemiyorum
sürekli eski muhabbetleri açıyo eşimin ailesiyle ilgili zaten onlarda yrı bi dava biliyorum anne diyorum ama artık geter düğün biteli 5 sene oldu diyorum insan düğününü hatırlamak istezmi ben istemiyorum hala fotoları bile çıkarmadım düşünün artık...neyse anlatcak çok şey var ama bende güç yok böyle işte içimi dökmek istedim hiç tanımadığım sizlere
sağolon...