- 10 Nisan 2014
- 445
- 269
- 103
- 33
- Konu Sahibi yasemin010103
- #1
Merhabalar,
İyi ki varsınız burası bana bazı konularda çok iyi geldi.Allah iyi kötü yorum yapandan razı olsun..
Benim bu aralar ki sıkıntım ailem aslında.
Annem sinirlendiğinde çok ağzı bozuk, yaptığın hataları sürekli yüze vuran, aşağılayan, küçümseyen geçmişi unutmayan bir insan.Ki beni bir çok şeyle küçümser, en çok kimse seni alıp karı yapmadı evde kaldın tarzı konuşur hep
(24 yaşındayım)
Babam ise hep annemin dolduruşuna gelir genelde.
2 sene önce yazın Balıkesire tatile gittik. Teyzemlerde gelmişti. Kardeşimle ben teyzemlerle gezmek istemedik
annemle babama dedim biz sıkılıyoruz bari bırakın biz sahilde gezelim, bu konu yüzünden büyük bir kavga çıktı.Altınoluğun ortasında arabanın içinde annemle bababm ikisi beni dövdüü..Bu olayı hiç unutamıyorum.
Özgürlüğüm zaten kısıtlı.Akşamları çok dışarı çıkmam nadirdir. Oda erkek arkadaşımla buluştuğumla felan en geç 9 buçuk 10'a doğru gelirim. Bigün bir arkadaşımda kalmışlığım yok. Üniverstede bile Hergün İstanbul kocaeli yaptım.
Geçen erkek arkadaşımla buluşmultum eve 09:45'te geldim. Kardeşim kapıyı açtı odama geçtim, baktım babam odanın kapısından üstüme yürüyor bana bağrıyor.(annem erkek arkadaşımla olduğumu söylemiş)
Sen bu saate kadar nerdesin saat kaç kimlerle geziyorsun. vs. vs.
Bende tek cevap Baba git başımdan.. Kapıyı kilitledim sonra.
Ertesin gün babam kahvaltıda yüzüme gülüyor konuşmaya çalışıyor. Ama benden hiç bir sıcaklık yok.
Babam hem düşürür hem kaldırır.
Ama annem direk öldürür
Böyle olmasına rağmen yine annemle konuşur ederim, ama bişey olunca babama çok soğuyorum uzak duruyorum,
Annem söylüyor baban çok üzülüyor diye. Ama elimde değil üzülsün de istemiyorum.
Bu aralar çok bunalımdayım. Mutsuzum, zaten ilişkimde mutsuzum bitti sayılır.
Üstümde annemin yükü var...Evlen diye baskısı...
Şuan bile gözlerim dolu dolu yazıorum, hatalı bişey yazdıysam kusura bakmayın.
İyi ki varsınız burası bana bazı konularda çok iyi geldi.Allah iyi kötü yorum yapandan razı olsun..
Benim bu aralar ki sıkıntım ailem aslında.
Annem sinirlendiğinde çok ağzı bozuk, yaptığın hataları sürekli yüze vuran, aşağılayan, küçümseyen geçmişi unutmayan bir insan.Ki beni bir çok şeyle küçümser, en çok kimse seni alıp karı yapmadı evde kaldın tarzı konuşur hep
(24 yaşındayım)Babam ise hep annemin dolduruşuna gelir genelde.
2 sene önce yazın Balıkesire tatile gittik. Teyzemlerde gelmişti. Kardeşimle ben teyzemlerle gezmek istemedik
annemle babama dedim biz sıkılıyoruz bari bırakın biz sahilde gezelim, bu konu yüzünden büyük bir kavga çıktı.Altınoluğun ortasında arabanın içinde annemle bababm ikisi beni dövdüü..Bu olayı hiç unutamıyorum.
Özgürlüğüm zaten kısıtlı.Akşamları çok dışarı çıkmam nadirdir. Oda erkek arkadaşımla buluştuğumla felan en geç 9 buçuk 10'a doğru gelirim. Bigün bir arkadaşımda kalmışlığım yok. Üniverstede bile Hergün İstanbul kocaeli yaptım.
Geçen erkek arkadaşımla buluşmultum eve 09:45'te geldim. Kardeşim kapıyı açtı odama geçtim, baktım babam odanın kapısından üstüme yürüyor bana bağrıyor.(annem erkek arkadaşımla olduğumu söylemiş)
Sen bu saate kadar nerdesin saat kaç kimlerle geziyorsun. vs. vs.
Bende tek cevap Baba git başımdan.. Kapıyı kilitledim sonra.
Ertesin gün babam kahvaltıda yüzüme gülüyor konuşmaya çalışıyor. Ama benden hiç bir sıcaklık yok.
Babam hem düşürür hem kaldırır.
Ama annem direk öldürür
Böyle olmasına rağmen yine annemle konuşur ederim, ama bişey olunca babama çok soğuyorum uzak duruyorum,
Annem söylüyor baban çok üzülüyor diye. Ama elimde değil üzülsün de istemiyorum.
Bu aralar çok bunalımdayım. Mutsuzum, zaten ilişkimde mutsuzum bitti sayılır.
Üstümde annemin yükü var...Evlen diye baskısı...
Şuan bile gözlerim dolu dolu yazıorum, hatalı bişey yazdıysam kusura bakmayın.
22 yaşındaki koca kızı arabada dövmek
