Merhaba Aysima,
Benim anne-babam da boşandı ve başkalarıyla evlendiler. Ben de ikisi ile de dargın değilm ama en az yurtdışındalarmış kadar az görüşüyoruz. Annem, babam ve yeni eşiyle görüşmeme birşey demez ama aynı ortama da girmeyi istemez. Kısmetse 3-4 ay sonra doğum yapacağım şimdiden kim gelecek doğuma diye beni sıkıştırıp duruyorlar. Ben de kızdım ve kim gelmek isterse gelsin, o gün ben canımla uğraşacağım, beni böyle bir konuda arada bırakmaya hakkınız yok dedim; kızdım düşününce bana hak verdiler...
Ne kadar o anda hak verseler de, hayatım boyunca ikisinin yurutemedığı bu evlilik yuzunden, ben sorun yasayacağımı çok iyi biliyorum...
Senin durumun biraz daha farklı, baban anneni aldattığı kişiyle bir yuva kurmuş ve üstelk bebeği olmuş. Anneni anlamaya çalışmak gerekli, sen baban-eşi ve bebekle görüştüğünde; kendini bir kere daha terk edilmiş, anlaşılmamış hissetmiş olabilir. Ayrıca bilinçaltında senin o kadını anne yerine; bebeği de kardeşin yerine koydugunu zannetmiş olup, öfke duyabilir... Biraz sakinleştiğiniz zaman onu karsına alıp konusmalısın. içindeki herseyi oldugu gibi anlatmalısın. Tüm yasananlara rağmen babana arkana dönmemenden anlıorum ki; hayattaki zorlukları kin-nefret tutarak değil affederek çözebilen bir insansın. Bu buyuk bır erdemdir ama herkes tarafından anlasılamaz. Kimi bunu ihanet, kimi de saflık, budalalık olarak görür.....
Annenle konusmalı, onun yasadıklarını tekrar da olsa dinlemeli, ona hak verdıgını belirtmelisin. Bu yuvanın yıkılmasında en sucsuz kısının sen oldugunu, babanı tamamen hayatından cıkarmayı denedıgınde cok daha fazla uzuldugunu, bu sorunu yenemedıgını acıklamalısın. Hatta annene onu hayatından bosanarak cıkarabıldıgı ıcın sanslı oldugunu ama senın evlat olarak boyle bır ımkanın olmadıgını soyleyebılırsın. Annenin şuan senden baban konusunda haklı oldugunu, gönlünden her zaman onun yanında oldugunu, onu cok sevdıgını duymaya ıhtıyacı vardır. Eger içindekileri oldugu gıbı anlatabılırsen, senı muhakkak anlayacaktır.
