Annemi nasıl durdurabilirim

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Annemi çok seviyorum. O da beni seviyor eminim ama hiç anlaşamıyoruz.
Aşırı konuşuyor ve ne zaman görüşsek her şeyime karışıyor benim yaptığım şeyi beğenmeyip tekrar yapıyor. Hareketkolik bir kadın. Hic oturmuyor. Annecim lütfen biraz dinlen dediğimde ne dinlenmesi ben deli miyim her yer her yerde sen de boş hoş durma hadi sende şu işin ucundan tut bakalım diyor.
Ama ben oturup onunla sohbet etmek kahve içmek gülmek sarılmak istiyorum.
Hem bedenini hem çenesini çok yoruyor. Durduramıyorum. Benim yanıma gelince bile kendine muhakkak yapacak iş buluyor. Aksam yatana kadar is yoksa da yol boyuna çıkıyor devamlı yürüyor.
Hiperaktif biri. Ama aksam olunca her yeri ağrıyor.
Tamam kendi Öyle ama bize de nefes aldırmıyor.
Ne olur akıl verin. Ben de 3 çocuk annesiyim ama annemi anlayamıyorum. Çocuklarıma devamlı karışıyor. Zayıf diye cocuklarima söylenip duruyor. Ağzında ki lokmayı yutmadan 2. Yi basıyor. Çocuklar bile neye uğradığını şaşıyor.
Sabah oluyor yorgani üstümüzden uyanmadan topluyor sabah oldu hadi kalkın diye.
Ona göre biz tembel mizmiz biriyiz.
Bağıran biriyiz.
Bazen o kadar çok konuşuyor ki anne yeter ne olur başım ağrıyor kalbim duracak diyorum.
Bu sefer kalp ağrısı çektiği bir anısını anlatıyor.

Annemle aramı nasıl düzeltebilirim. Çok ağlıyorum ona her bağırıp tartıştığımda.
Kendimi saygısız evlat gibi hissediyorum.
Annesi böyle olup arasi iyi olan var mı
Benim annemin aynısı.
Tiroid rahatsızlığı var, tiroidi yüksek,nodülleri var. Paniğe benzer kaygı bozukluğu durumu da var, yeni fark ettim. Benimki yaşlı sayılır, bu yaşından sonra psikiyatriste götüremem, zaten kendisi de istemez, benim psik. gitmeme bile zor alıştı.
Neyse,
Bense onun tam tersiyim, aşırı yorgun, halsiz, işleri erteleyen, biriktiren... Benim tiroid düşük, nodül var, kaygı bozukluğu, depresyon gırla gidiyor.
Ben onun rahatsız olduğunu bilmeden önce ciddi tartismalarimiz olurdu, çoğu zaman kızar küserdi.
Ben onu anlamaya başladım, iş yapınca rahatlıyor. Evime geldigi zaman yaptığı işlere fazla seslenmedim, önceden gurur yapar ezilirdim, sonra kendisi öyle rahatladigini söyledi, ben de ona dokunmayarak kendimi rahat hissettim.
Sonunda o da benim neden bu kadar halsiz yorgun oldugumu anladi, rahatsızlığım çıktı ortaya, tedavime baslandi.
Simdilerde çok şükür, iyi geciniyoruz, herkes birbirinden haberdar ve birbirine anlayışlı.
Sonuc olarak, kirmadan açıkça konusun. Tedavi olacağı fiziksel, psikolojik bir rahatsizlik varsa tedavisi yapılsın. Niyetleriniz (neyi, niye yapmasini istemediginiz, onunsa neyi niye yapmak istediği vb., aklina taktığı-üzüldüğü durumlar, olaylar vb.) ve hisleriniz ikinizin de dilinizden dökülsün, netlik olunca kafalar rahat olur, iliski düzelir.
Detayli konusmak isterseniz konuşuruz, sorabilirsiniz.
 
Annemi çok seviyorum. O da beni seviyor eminim ama hiç anlaşamıyoruz.
Aşırı konuşuyor ve ne zaman görüşsek her şeyime karışıyor benim yaptığım şeyi beğenmeyip tekrar yapıyor. Hareketkolik bir kadın. Hic oturmuyor. Annecim lütfen biraz dinlen dediğimde ne dinlenmesi ben deli miyim her yer her yerde sen de boş hoş durma hadi sende şu işin ucundan tut bakalım diyor.
Ama ben oturup onunla sohbet etmek kahve içmek gülmek sarılmak istiyorum.
Hem bedenini hem çenesini çok yoruyor. Durduramıyorum. Benim yanıma gelince bile kendine muhakkak yapacak iş buluyor. Aksam yatana kadar is yoksa da yol boyuna çıkıyor devamlı yürüyor.
Hiperaktif biri. Ama aksam olunca her yeri ağrıyor.
Tamam kendi Öyle ama bize de nefes aldırmıyor.
Ne olur akıl verin. Ben de 3 çocuk annesiyim ama annemi anlayamıyorum. Çocuklarıma devamlı karışıyor. Zayıf diye cocuklarima söylenip duruyor. Ağzında ki lokmayı yutmadan 2. Yi basıyor. Çocuklar bile neye uğradığını şaşıyor.
Sabah oluyor yorgani üstümüzden uyanmadan topluyor sabah oldu hadi kalkın diye.
Ona göre biz tembel mizmiz biriyiz.
Bağıran biriyiz.
Bazen o kadar çok konuşuyor ki anne yeter ne olur başım ağrıyor kalbim duracak diyorum.
Bu sefer kalp ağrısı çektiği bir anısını anlatıyor.

Annemle aramı nasıl düzeltebilirim. Çok ağlıyorum ona her bağırıp tartıştığımda.
Kendimi saygısız evlat gibi hissediyorum.
Annesi böyle olup arasi iyi olan var mı
Ha bi defasında da bu sarılmak, konusmak dediginiz konuyu gündeme getirdim.
Ben oturup konuşalım rahatlayayim istiyorum, o ise iş yapalım, börek açalım yemegini ben yapayim, bos bos oturuyorum, sökük yok mu dikeyim derdinde. Kafasinda bir konu var o anda ve unutmak icin bu yöntemi seciyor kendince, belki kendisi bile farkinda degil.
Bir gün telefonda geleceklerini söylediğinde, "oturmaya gelecekseniz gelin, konusmayi özlüyorum, is yapmanı istemiyorum" dedim, geldiler ve gercekten oturduk, oturabildik. Bu açık konusmamdan sonra anlasma saglandi. Bazen iş yapacaksak bile gelmeden söyler, ben de o iş icin hazırlık yaparım, geldiğinde hoop noluyoruz anne yaa moduna girmem:)
 
Önce tiroid bezlerine bi baktırın eğer bir sıkıntı yoksa psikolog kaygı bozukluğu tanısı koyacaktır. Anlattığınız aynı benim annem. Hiç durmaz ama oldum olası böyleydi ben kendimi bildim bileli. 6 çocuk doğurmuş kaynana kayınbaba bakmış o tempoya yetişmeye çalışmış şimdi rahat ama kendine hep iş çıkarır evde birşey yoksa bahçeyi ekip biçer. Yani böyleleri durmuyor
👍🏻 :)
 
Benim annemin aynısı.
Tiroid rahatsızlığı var, tiroidi yüksek,nodülleri var. Paniğe benzer kaygı bozukluğu durumu da var, yeni fark ettim. Benimki yaşlı sayılır, bu yaşından sonra psikiyatriste götüremem, zaten kendisi de istemez, benim psik. gitmeme bile zor alıştı.
Neyse,
Bense onun tam tersiyim, aşırı yorgun, halsiz, işleri erteleyen, biriktiren... Benim tiroid düşük, nodül var, kaygı bozukluğu, depresyon gırla gidiyor.
Ben onun rahatsız olduğunu bilmeden önce ciddi tartismalarimiz olurdu, çoğu zaman kızar küserdi.
Ben onu anlamaya başladım, iş yapınca rahatlıyor. Evime geldigi zaman yaptığı işlere fazla seslenmedim, önceden gurur yapar ezilirdim, sonra kendisi öyle rahatladigini söyledi, ben de ona dokunmayarak kendimi rahat hissettim.
Sonunda o da benim neden bu kadar halsiz yorgun oldugumu anladi, rahatsızlığım çıktı ortaya, tedavime baslandi.
Simdilerde çok şükür, iyi geciniyoruz, herkes birbirinden haberdar ve birbirine anlayışlı.
Sonuc olarak, kirmadan açıkça konusun. Tedavi olacağı fiziksel, psikolojik bir rahatsizlik varsa tedavisi yapılsın. Niyetleriniz (neyi, niye yapmasini istemediginiz, onunsa neyi niye yapmak istediği vb., aklina taktığı-üzüldüğü durumlar, olaylar vb.) ve hisleriniz ikinizin de dilinizden dökülsün, netlik olunca kafalar rahat olur, iliski düzelir.
Detayli konusmak isterseniz konuşuruz, sorabilirsiniz.
Ne kadar aynıyız. Benim de troidlerim neredeyse hiç çalışmıyor. Annemin ki çok yüksek.
Ondan mıymış yani tüm sorun.
Ben işlerimi düzene koyar dinlenerek yaparım. Canim istediğinde keyifle yapar bazen kendime izin veririm. Yani bu can emanet gözüyle bakarım.
Başkasına davrandığım merhameti kendime de davranmam gerekiyor diye düşünürüm.
Ama annem tam zıttı. Kendisine çok merhametsiz davranıyor. Saçını süpürge ediyor. Sanıyordum ki
Bugün bu konuyu açtıktan sonra bazi yorumları da baz alarak bir konuşma yaptım. Bana dediği şu oldu:
Ben sizin için yapmıyorum ki hic bir şeyi. mutlu oluyorum yaptıkça. Dedi.
Onu durdurmak aslında mutsuz olmasına sebep olmakmış meğer.
Tamam buraya kadar anlayışlı davrandım diyelim.
Peki herkesin kendisi gibi olmasını beklemesine nasıl bir çözüm bulunur?
Kendinden başkasını pek beğenmiyor.
 
Annemi çok seviyorum. O da beni seviyor eminim ama hiç anlaşamıyoruz.
Aşırı konuşuyor ve ne zaman görüşsek her şeyime karışıyor benim yaptığım şeyi beğenmeyip tekrar yapıyor. Hareketkolik bir kadın. Hic oturmuyor. Annecim lütfen biraz dinlen dediğimde ne dinlenmesi ben deli miyim her yer her yerde sen de boş hoş durma hadi sende şu işin ucundan tut bakalım diyor.
Ama ben oturup onunla sohbet etmek kahve içmek gülmek sarılmak istiyorum.
Hem bedenini hem çenesini çok yoruyor. Durduramıyorum. Benim yanıma gelince bile kendine muhakkak yapacak iş buluyor. Aksam yatana kadar is yoksa da yol boyuna çıkıyor devamlı yürüyor.
Hiperaktif biri. Ama aksam olunca her yeri ağrıyor.
Tamam kendi Öyle ama bize de nefes aldırmıyor.
Ne olur akıl verin. Ben de 3 çocuk annesiyim ama annemi anlayamıyorum. Çocuklarıma devamlı karışıyor. Zayıf diye cocuklarima söylenip duruyor. Ağzında ki lokmayı yutmadan 2. Yi basıyor. Çocuklar bile neye uğradığını şaşıyor.
Sabah oluyor yorgani üstümüzden uyanmadan topluyor sabah oldu hadi kalkın diye.
Ona göre biz tembel mizmiz biriyiz.
Bağıran biriyiz.
Bazen o kadar çok konuşuyor ki anne yeter ne olur başım ağrıyor kalbim duracak diyorum.
Bu sefer kalp ağrısı çektiği bir anısını anlatıyor.

Annemle aramı nasıl düzeltebilirim. Çok ağlıyorum ona her bağırıp tartıştığımda.
Kendimi saygısız evlat gibi hissediyorum.
Annesi böyle olup arasi iyi olan var mı
Genellikle kendi ailelerinden ne gordulerse onu uyguluyolar.
 
Eski nesil çok çalışkan yahu. Hangimizin annesi böyle değil ki.
 
Ben de cok yoruluyorum, keske uzak olsam. Ceneleri hic durmuyo enerji somuruculer sdf Cozum umursamamak, umursamamayi deneyin zamanla vazgecer. Siz kendi bildiginiz gibi davranin, kulaklarinizi tikayin baska turlu sonmez o davranislar.
 
Ne kadar aynıyız. Benim de troidlerim neredeyse hiç çalışmıyor. Annemin ki çok yüksek.
Ondan mıymış yani tüm sorun.
Ben işlerimi düzene koyar dinlenerek yaparım. Canim istediğinde keyifle yapar bazen kendime izin veririm. Yani bu can emanet gözüyle bakarım.
Başkasına davrandığım merhameti kendime de davranmam gerekiyor diye düşünürüm.
Ama annem tam zıttı. Kendisine çok merhametsiz davranıyor. Saçını süpürge ediyor. Sanıyordum ki
Bugün bu konuyu açtıktan sonra bazi yorumları da baz alarak bir konuşma yaptım. Bana dediği şu oldu:
Ben sizin için yapmıyorum ki hic bir şeyi. mutlu oluyorum yaptıkça. Dedi.
Onu durdurmak aslında mutsuz olmasına sebep olmakmış meğer.
Tamam buraya kadar anlayışlı davrandım diyelim.
Peki herkesin kendisi gibi olmasını beklemesine nasıl bir çözüm bulunur?
Kendinden başkasını pek beğenmiyor.
Çok konuşuyor olması bir psikolojik rahatsızlığı hatırlattı bana,hiperaktif olmasıda.bir kan tahlili yaptırıp tiroidlerine baktırın sonrada bir bahane ile psikiyatriye gidin isterseniz
 
Ben de cok yoruluyorum, keske uzak olsam. Ceneleri hic durmuyo enerji somuruculer sdf Cozum umursamamak, umursamamayi deneyin zamanla vazgecer. Siz kendi bildiginiz gibi davranin, kulaklarinizi tikayin baska turlu sonmez o davranislar.

Onu çok sevmesem umursamamak daha kolay olurdu.
Bugün ona dedim ki
Benim anneme bu kadar zalim davranmaya hakkın yok annem bile olsan buna hakkın yok dedim. Gülüyor ya dalga geçiyor ya hoşuna gidiyor bende çözemedim.
 
Çok konuşuyor olması bir psikolojik rahatsızlığı hatırlattı bana,hiperaktif olmasıda.bir kan tahlili yaptırıp tiroidlerine baktırın sonrada bir bahane ile psikiyatriye gidin isterseniz
Troidleri çok hızlı çalışıyor.
 
Ya atom karınca gibi bence çok tatlı. Bu yaşa kadar böyle olmuş daha da düzelmez. Acaba bir yeri toplarken arkasından sımsıkı sarılıp anneciğim seni çok seviyorum seninle beş dakika oturup sohbet etmek istiyorum diyerek zorla oturtsaniz belki şaşırır kalır ve oturur.
Ay ne güzel yazmissiniz ya gözümde canlandı bencede Cok güzel bir çözüm
 
İlaç kullanmıyormu,kalbi çok yorulur
Ilac kullandi.
kalbi de çok çarpıyor son zamanlarda gitti kalp filmi de çektirdi tertemiz çıktı.
Canı tez, sabir yok.
O kadar koşuyor ki ama ne kadar kosarsa koşsun hayat onu hep en arkalara atıyor haberi yok ki garibimin.kosarken sanıyor ki dünyayı o kurtaracak ya da dünyanın en hızlı koşan kadın ödülünü alacak falan.
Benim gözümde yani öyle.
Gerçekte belki de çoğunun dediği gibi psikolojik
Ve üzüntülü geçmişini bastırma tekniği kendince.
 
Hızlı çalıştığı için çarpıntı yapıyor filmde çıkmaz dönem dönem kandan kontrole gitmesi lazım ilac dozu ayarlanması veye başlanıp bırakılmsı için,psikolojik etkileride var zaten tiroid bozukluğunun,ani kilo verişi de olabilir herkeste olmasada.
 
Hızlı çalıştığı için çarpıntı yapıyor filmde çıkmaz dönem dönem kandan kontrole gitmesi lazım ilac dozu ayarlanması veye başlanıp bırakılmsı için,psikolojik etkileride var zaten tiroid bozukluğunun,ani kilo verişi de olabilir herkeste olmasada.
i p e k i p e k Evet bu dogru, bu yüzden tiroid, panik atak ile karıştırılıyor hasta ve doktorlar tarafindan.
Kalp tahlilleri tertemiz diyorsan tiroidin carpintisidir o, bende de öyle şu an. Hormon değerleri mi sık sık oynuyor, değişiyor nedir. Ama doktor kac ayda kontrol olsun dediyse o sekilde kontrol altinda olsun zaman zaman. Sen ilgilen doktor kontrolüyle, sor takip et hatirlat.

Başkalarını eksik, kendini mükemmel görme huyu belki yaşla azalır, yaşlandıkça eski gücü kalmayacağı icin kendisinin de kusurlu, eksik, yanlis isler yapabileceğini fark edebilir. Kaç yaşında?
Bazen "Annem, ben senin kadar güzel iyi yapamam tabii, sen harika bi annesin" mesaji verirseniz mutlu olabilir.
Benim annem 65'i geçti, bazi seyleri eskiden yanlış öğrendiklerini, yanlış bildiklerini kabul etmeye basladi birkaç yıldır. Uzmanlari cok dinler benimki, onlardan duya duya hatalarını anladi sanirim (ben de biraz bazen bu konuda uzmanlar şöyle diyor diye laf sokmuş olabilirim :)) Benim de bazi egitimler aldığımı, bir seyleri bildiğimi fark etti yillaaar yillaaar sonra, sanırım küçük cocuk olmadığımı kabullendi.
Biraz övgü, telkin... gitmek isterse psikiyatriden birkac ay sakinlestirici kaygı giderici kullanirsa belki daha rahat eder.
 
Ne kadar aynıyız. Benim de troidlerim neredeyse hiç çalışmıyor. Annemin ki çok yüksek.
Ondan mıymış yani tüm sorun.
Ben işlerimi düzene koyar dinlenerek yaparım. Canim istediğinde keyifle yapar bazen kendime izin veririm. Yani bu can emanet gözüyle bakarım.
Başkasına davrandığım merhameti kendime de davranmam gerekiyor diye düşünürüm.
Ama annem tam zıttı. Kendisine çok merhametsiz davranıyor. Saçını süpürge ediyor. Sanıyordum ki
Bugün bu konuyu açtıktan sonra bazi yorumları da baz alarak bir konuşma yaptım. Bana dediği şu oldu:
Ben sizin için yapmıyorum ki hic bir şeyi. mutlu oluyorum yaptıkça. Dedi.
Onu durdurmak aslında mutsuz olmasına sebep olmakmış meğer.
Tamam buraya kadar anlayışlı davrandım diyelim.
Peki herkesin kendisi gibi olmasını beklemesine nasıl bir çözüm bulunur?
Kendinden başkasını pek beğenmiyor.
Sadece tiroidden kaynaklaniyor diyemeyiz. Yaşanan travmalara bakarsan kaygi, panik de vardir büyük ihtimalle. Psikiyatriye gider mi?
Vücudunun durup dinlenmeye ihtiyaç duydugunu, bazen kanepeye uzanip dinlenmesini, müzik dinlemesini, el isi yapmasını tavsiye et. Bakalim ne diyecek.
Burdaki soruya diger üstteki mesajimda cevap verdim, kimseyi begenmeme vs. konusu. Herkesin yetenekleri, beğenileri farklıdır, umarim anlar seni 🙂
 
Onu çok sevmesem umursamamak daha kolay olurdu.
Bugün ona dedim ki
Benim anneme bu kadar zalim davranmaya hakkın yok annem bile olsan buna hakkın yok dedim. Gülüyor ya dalga geçiyor ya hoşuna gidiyor bende çözemedim.
Umursamamanın sevmekle yada sevmemekle alakası yok ki zaten, sırf ebeveynin diye toksik davranislarina katlanmak zorunda degilsin. Annen diye sucluluk duygusuna girmissin bile. Umursama derken onun istemedigi davranislari ki bir muddet sonra birakir, gormezden gel. Rahatsiz edici davranislarini kontrol edemiyosun, konusarak halledemiyorsun cunku. Baktin devam ediyo terket orayi baska odaya gec.
 
Ilac kullandi.
kalbi de çok çarpıyor son zamanlarda gitti kalp filmi de çektirdi tertemiz çıktı.
Canı tez, sabir yok.
O kadar koşuyor ki ama ne kadar kosarsa koşsun hayat onu hep en arkalara atıyor haberi yok ki garibimin.kosarken sanıyor ki dünyayı o kurtaracak ya da dünyanın en hızlı koşan kadın ödülünü alacak falan.
Benim gözümde yani öyle.
Gerçekte belki de çoğunun dediği gibi psikolojik
Ve üzüntülü geçmişini bastırma tekniği kendince.
Benim triodlerimde oyle ben de cok tez canliyim, yemegi bile hizli hizli yerim, yerimde duramam. Yavaslamaya calisiyorum ama olmuyor. Ruhsal olarak etkiliyor mu onu bilmiyorum.
 
Söylediklerinizi dikkate alacağım. Çok şey denedim ama her şeyi denememisim.
Bunları da bir deneyeyim.
Belki bir gün yıldızımız barışır.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X