Annemin biricik kızı!

Benim de kiz kardesim var onu kiskanmak omrum boyunca aklimin ucundan gecmedi. Daha cok ben sahip cikarim ablasi olarak her ay kendimden cok onu dusunur kazandigim parayla kucuk jestler yaparim. Annemin de yapmasini isterim. Ki yeri gelir bana bir fazla alir, yeri gelir kardesime alir bunun bir olcutu yok ki.. Kimin neye ihtiyaci varsa anne once onunkini karsilamali.. Kiyasa girerseniz kardeslik bunun neresinde?
 
Ya yuh artik sizde yani niye masaya oturma git mutfajta ye diyodu peki bence abartarak kendi tarafinizdan anlatiyosunuz nedenlerinide anlatin.
 
Şu yorumu okumuyor mu bazıları çok merak ediyorum.
 

Oha

Bu mesajdan sonra bence annene deli aptal gözüyle bakması gereken sensin. Delidir ne yapsa yeridir de geç.
 
Evlat ayrımı yapmayı annelere konduramayanlar hiç karşılaşmayanlar sanırım. Ama hepimiz biliyoruz ki yapan az değil. Bir de bu nesilden nesile geçiyor gibi geliyor bana, annem, annesi, onun annesi.... kaç nesildir istikrarla sürdürüyorlar kim bilir :))) Sonuç en az üç nesildir arasına kimsenin giremediği kardeşler oluyor ama bu da belli bir yaştan sonra gelişiyor. Bu yüzden konu sahibi biraz daha olgunlaştığında en azından ablasına karşı daha yumuşak olacaktır diye düşünüyorum. Zamanla düzelecek ve iki gün dediğin uzun bir zaman dilimi değil burada da anahtar kelime sabır ve üzerinde fazla durmamak. Gül geç, gülerek cevaplamayı adet edin. Sana da hayat kolaylaşır böylece. Üstüne düşündükçe sıkıntı yaratır çünkü.

Uzunca Not: Bu arada söylemeden edemeyeceğim, bazı arkadaşlar konu sahibinin asiliğine vermiş durumu, hem kendimden hem de işimden öğrendiğim şey ergen asiliğinin anne ayrımcılığı ve agresifliğiyle doğru orantılı olduğu. Ve kardeş kıskançlığı anne baba tarafından körüklenmezse (sürekli eleştirme, kıyaslama, kardeşler arası ayrım vs. ) kısa sürede sönüyor, kardeşler arasındaki bağ anne baba bu tarzda müdahale etmediğinde daha sağlıklı gelişiyor bence.
 
Ohooo sizinkide dertmi benmkinin yaninda diyesim geldi
Benim annemde sirf erkek olduğu için abime hep herseyin en iyisini yedirir alir bana tavugun kemikleri abimin artanlari kalır di

Liseyi sehirde yurtta okudum 2000 li yillarda abimde ayni sekilde bi erkek yurdunda kaldi abime 1000 tl para ve her ihtiyaci alindi bana da sen kızsın para lazm degil diye 2.5 tl verildi ve bana yurt Müdürümüz acıdıda burs verdi
Simdi evliyim abim bekar şükür mitluyum ama icimden hiç cikmaz annemin keşke dogmasaydn keske gidisin olurda şu evden dönüsün olmaz neden dogurdumki seni laflari
Haa bunlarn sebebide benm asi olusum falan da değil sırf kız olmam yani yoksa evin her işini ben yapardm calistim bütün paramı eve verdim yaranamadım abimse evde ne var ne yok somurdü bi sürü borç yapti ama ben kötü evlat oldum o iyi evlat çünkü o soyisimlerini devam ettirecek ben elin kapısına gidecektm
Konu sahibi üzülme derim boşver sen kendi hayatini kur okulunu oku isini eline al boşver annen seni masaya oturtmasn yani en azından mutfakta ye diomus benim annem soğuk karlı gecelerdebi tabak corbayla bahcede yedirirdi bana sırf abim rahat rahat otursun sofraya ben kalabalk etmeyeym diye

Şimdi de ayni devam ama benim mesafm var artık eşim hayatmn merkeznde ve oğlum gerisi hikaye
Benm bi çocuğum daha olsa ayırırmıym asla ama evet evlat ayiranlar da var napalm bu da vizim kaderiniz
 

Gözüm doldu okurken. Hele şu erkek ayrımından iyice tiksiniyorun. Doğurmasaydın ulan kız olduğunu görünce oracıkta boğuverseydin daha az canı acır insanın..

Para meselesine gelince esas kız evladın eline çok para vericen ki cebinde 3 kuruş parası olan erkeği halt sanıp peşinden gitmesin. Esas erkeğin paraya ihtyacı olmaz. kızın ağdası var kuaförü pedi. Türlü kişisel bakım ihtiyaçları. Değişik giyinmek ister.. Ne demek parasız başka şehre göndermek..

Hepsini atlatmışsın çok şükür. Geçmişler olsun..
 
E insan yikiliyo ama annedir oda öyle gormüstür diyorum şükür atlattım kolay olmasada ama içimden çikmio o ayrı
 
ben annenin yerinde olsam kızım öyle bir olayla karşılaştığında üzüntümden kahrolur unutması için elimden geleni yapardım komşularıma da bir carlardım siz benden habersiz nasıl kızımı muayane edersiniz kafanızca diye
değil kendi çocuğum böyle kötü bir olay yaşayacak ve ben kafasına kalkacağım illa tacize uğramaya gerek yok o adamın yeltenmesi bile biz kocamanken bile nasıl korkutuyor

vallahi annen basbayağı evlat ayrımcılığı yapıyor
hiç öyle yapmıyordur anneler herkesi eşit sever falan demeyeceğim
çünkü kendim çok gördüm bazısında ilk çocuk bazısında erkek çocuk bazısında kız çocuk
 
Bi de konuyu annen tarafından da dinlemek lazım. Belki birşey yaptın ceza olsun diye böyle birşey yaptı
Mesela sofra kurulmadan önce küskünlük yapıp sofraya gelmemek gibi bilemiyorum
Gerçi hiç tasvip etmem böyle sofrayla cezalandırmayı bana göre doğru değil yaptığı ama yine de tek taraflı yargılamamak gerek
 
Bu tür vakalarda mutlaka altından bi yaşanmışlık çıkıyor malesef canım. Her anne kendi canının parçası olan evladını sever. Ama yaşanmışlıklar işi bozuyor. Benim annemde benden 3 yaş küçük kızkardeşimi çok daha sever. Ve ben anneme ev işlerinde ne kadar yardım etsemde asla yaranamadım. Kardeşim biraz asidir. Anneme küfreder hakaret eder. Ama annem hala onu alttan alır. Ergenlik döneminde diye bişey demek istemez. Her zaman bana neden böyle davrandığını düşündüm. Ve eskiden annem ben 5-6 yaşlarındayken beni dövdüğü için babamdan dayak yemişti. Ve babam anneme ilk defa el kaldırmıştı. Annemde ben sebep olduğum için bana gıcık kaptığını düşünüyorum. Belki mantıksız ama aklıma başka birşey gelmiyor. Bende asla annemle münakaşaya girmemeye çalışıyorum. Soru sorunca evet hayır derim o kadar. Arkadaşlarımı ilişkilerimi de paylaşmam. Çünkü sır anlatacak kadar anneliğini görmedim!!
 
Bir çocuğun asiliğini anne baba da körükler davranışlarıyla. Ki bu bana göre gerçekten büyük bir hayırsızlık yoksa evlat ayrımına sebep olmamalı bu derece.
Umursama diyemiyorum ben yapamadım sen başarırsın umarım, çok kırıldım bu zamana kadar yaşadım bir şekilde ama üzülmeme engel olamadım, bir başkası umursamaz belki bazı konuları ama hassasım, anlatmaya kalksam şimdi yine ağlarım istemsiz bir şekilde ama farkında değil olayın ona normal geliyor, ama aslında annem de hassas, ona yapılınca aynı şeyler hassaslık gösteriyor ama yaptı.. Tek çocuğum ayrımcılık vb. değil aslında sevgisini de söyler arada, fazla üstüme düştü hatta ama kıyaslamalar, haksız suçlamalar, öfke, öfkesine yenilip bel altı vurmalar vs. çok kırıldım, şimdi çalışıyorum evde değilim falan diye çok azaldı. Belli bir yaşa kadar bir asiliğimi göremedi zaten korkuttuğu için pusmuştum sakindim sessizdim, benim karakterimi rahat bırakmak, geliştirmek için uğraşmadı ama bir yerde patlak verdi illaki farkına vardım ve hiç pişman değilim, olur tamam peki olmuyor her zaman.
Çocuğun bazı tepkileri de ebeveynlerin kendi eseridir, farkındalık lazım biraz.
Ben de sinirli bir insanım özümde törpülesem de ve ileride nasıl bir anne olacağım diye tedirgin oluyorum açıkçası bazen.
 
Annem de beni ablamdan çok sever ama ben de annemi hiç sevmem yani onca yaptığından sonra yine de vicdanlı olup onu hayatımdan çıkarmadığım için seviyo zaten
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

K
10 yıllık uzun bir hikaye......
2 3
Yorumlar
55
Görüntüleme
13K
WOLFROG
ANNESINI Kaybetmiş Küçük Bir Kızın Hikayesi
2
Yorumlar
25
Görüntüleme
14K
KatnissEverden
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…