Anlatamazsınız. Çaresizliği seçmiş. İnsanın önce kendisinin istemesi lazım. Gördüğünüz gibi hanımefendi yaşadıklarını mecburiyet olarak görüyor. Gelişmemiş bir karakterden başka bir şey yok
işte bana koyuyor bu konular
yani ailem şöyle ailem böyle
çoğu kişiye göre bal kaymak ailem var
her istediğimi yapacak maddi ve manevi güçleri de var
ama ben bir sabah bavulumu toplayıp başka şehre taşındım
işim falan yoktu
ama mesleğim vardı stajda neler yaşayarak edindiğim
işe girdim gıdım gıdım yaşadım ama bana ait olan hayatı yaşadım
X bey ya da Y hanımın kızı olarak bir yerlere gelmek yerine kendim olup süründüm
ailem bana iş de kurar sermaye de verir ev vs de alırdı
ama bunlara gerek yok ben bir bireyim dedim ki ne kötü muamele vardı hikayemde ne sevgilime karşı çıkma
lakin günümüzde okuyan kızlarımız bile arabesk bir yaşamda
ben ilk yorumu okuduğumda, okutulmamış, mesleği olmayan orada burada asgari ücret ile kısa süreli çalışma imkanı da kısıtlı olan birisi sanmıştım arkadaşı
ama SMMM stajyeri birisine yakışmıyor yazdıkları
yaşamadınız bilmezsiniz diyor o konuda haklı da
biz altın tepside sunulanları itip kendi hayatımızı kuracağız diye tutturduk arkadaş zaten dipte hala ben yapamam diyor
yani ne bileyim ben öğrenci iken cebimde param varken sabahın körü gecenin körü bir yerde çalıştım kimse çalış demediği halde sırf deneyim kazanacağım diye
tuvalet yıkadım yemek yaptım vs ki bir evin bir çocuğuyum hayatımda o işleri hiç yapmamıştım ama çok şey kattı bana o süreç
burada bir konu daha vardı ona buna çay getirelim diye mi babamız bizi okuttu şeklinde
evet herkes işini yapmalı da bazı süreçleri de yok sayamayız postaneye gitti diye hiçbir stajyerin incisi dökülmez zira o da işe dahil patron da yapıyor stajyer yoksa yanında
geçen pandemi sürecinde evden faks çekmeyi öğrendim gerekti işte şimdi dövüneyim mi ben patrondum neden faks çektim diye