annemin istediği gibi olmamam

mistiks

Üye
Kayıtlı Üye
19 Haziran 2022
77
64
Herkese iyi geceler. Çok uzatmadan anlatmaya çalışacağım. Yeni mezun olmuş ingilizce öğretmeniyim. Şu anda part tİme çalışıyorum malum atama durumları vs. hala belli olmadı. Kpss puanım ise çok ortalama bir puan. Atanabilmem tamamen atama sayısına bağlı. Bunlar dışında ben üniversiteden beri kabin memuru olmak istiyorum çünkü karakterimin bu mesleğe daha uygun olduğunu düşünüyorum. Bu benim en büyük hayalim fakat anneme bunu bir türlü anlatamıyorum. Kısa zaman önce türk hava yollarının mülakatına girdim fakat son aşamada elendim. Şu anda benim asıl istediğim şirket ilan açtı. Eğer burada çalışırsam istediğim bir şehir var ve o şehirde yaşama imkanım var. Ne desem annemi ikna edemiyorum. Henüz babama söylemedim çünkü tüm aşamaları geçip söylemek istiyorum. Thyden elendiğim için ne tepki verir bilmiyorum. Annem ise sürekli onun istediği hayatı yaşamamı istiyor. Ben onu da anlamaya çalışıyorum ama onun istediği olursa ben mutsuz olacağım, bunu biliyorum. Onun istediği hayatı yaşamazsam içten içe benim asla arkamda durmayacağını biliyorum. Hep onun desteğinin eksikliğini hissediyorum ve ona artık dert anlatmaktan çok yoruldum. Sürekli cesaretimi kırmasından çok yoruldum. Bütün gün iyi davrandım çok güzel vakit geçirdik, akşam yine kalbimi kırdı bu konuyla ilgili. Kötü bir şey de istemiyorum ki. Sevdiğim istediğim işi yapmak, istediğim şehirde yaşamak, kendi ayaklarımın üstünde durmak istiyorum ve denemeden bunu bilemem. Sizce ne yapmalıyım? Siz olsanız nasıl davranırdınız?
 
İkna etmeye çalışmayın o halde. Atanana kadar boş durmayım, 3 5 kuruş para geçsin elime falan deyin. Hala yumuşamıyorsa da zıtlaşmayın artık. Daha kaç farklı cümleyle anlatacaksınız derdinizi? Bildiğinizi okuyun bence. İş, taviz verilecek ya da tartışılacak bir konu bile değil bana göre. Saygı gösterip kabullenmek zorunda.
 
Hayat sizin hayatınız, annenizin artık göbek bağını kesmesi lazım sizinle.
Ne güzel, kendine hedef belirlemiş, yolu aydınlık pırıl pırıl bir gençsiniz.
Birikim yapın ve bu yola yalnız çıkacağınızı bilin.
Sonrasında her şey düzelir, annenizin inadı kırılır. İnat diyorum çünkü başka bir tanımlaması yok bunun.
Hayatınız boyunca sizi gölge gibi takip edip yön veremez. Anneniz de olsa, buna hakkı yok.
Birey gibi davranın, radikal kararlar alırken de cesur olun.
Ben yolunuzun aydınlık olduğuna inanıyorum.

Bir de; lütfen hiçkimsenin istediği gibi olmayın. Olduğunuz kişiyi siz istediğiniz için olun olur mu sevgili kardeşim.
 
Teşekkür ederim yorumlarınız için :) Keşke onları kırmadan orta yolu bulup bir yol çizebilsem ama bazen buna mecbur kalıyor insan.
 
Herkese iyi geceler. Çok uzatmadan anlatmaya çalışacağım. Yeni mezun olmuş ingilizce öğretmeniyim. Şu anda part tİme çalışıyorum malum atama durumları vs. hala belli olmadı. Kpss puanım ise çok ortalama bir puan. Atanabilmem tamamen atama sayısına bağlı. Bunlar dışında ben üniversiteden beri kabin memuru olmak istiyorum çünkü karakterimin bu mesleğe daha uygun olduğunu düşünüyorum. Bu benim en büyük hayalim fakat anneme bunu bir türlü anlatamıyorum. Kısa zaman önce türk hava yollarının mülakatına girdim fakat son aşamada elendim. Şu anda benim asıl istediğim şirket ilan açtı. Eğer burada çalışırsam istediğim bir şehir var ve o şehirde yaşama imkanım var. Ne desem annemi ikna edemiyorum. Henüz babama söylemedim çünkü tüm aşamaları geçip söylemek istiyorum. Thyden elendiğim için ne tepki verir bilmiyorum. Annem ise sürekli onun istediği hayatı yaşamamı istiyor. Ben onu da anlamaya çalışıyorum ama onun istediği olursa ben mutsuz olacağım, bunu biliyorum. Onun istediği hayatı yaşamazsam içten içe benim asla arkamda durmayacağını biliyorum. Hep onun desteğinin eksikliğini hissediyorum ve ona artık dert anlatmaktan çok yoruldum. Sürekli cesaretimi kırmasından çok yoruldum. Bütün gün iyi davrandım çok güzel vakit geçirdik, akşam yine kalbimi kırdı bu konuyla ilgili. Kötü bir şey de istemiyorum ki. Sevdiğim istediğim işi yapmak, istediğim şehirde yaşamak, kendi ayaklarımın üstünde durmak istiyorum ve denemeden bunu bilemem. Sizce ne yapmalıyım? Siz olsanız nasıl davranırdınız?
Üniversite mezunu bir insan olarak, neden hala annenizin onayını almak için bu kadar çaba gösteriyorsunuz?

Sorun iş değil ki, eksik hissettiğiniz sevgi ya da deger görme isteğini sizin için hayati bir konuda ondan takdir gorucem arzusuyla hayatınızı inanılmaz etkileyecek diyaloglara giriyorsunuz. Belki yaptığınızın bu olduğunu fark etmiyorsunuz bile ancak içten içe onay alma isteğiniz nedeniyle aslında tam olarak bunu yapıyorsunuz.

Net olmayan konular için, daha ise girip gitmeyeceğiniz belli değilken hayallerinizi bu derece annenize dahi anlatmaniz doğru değil.

O hedefin gerçek olmasını gerçekten isteyen kişi anne dahi onu kötü etkilediği için anlatmaz ona ve sonuç olursa o zaman yeri gelir tartışır ama istediğini alır. Hayat bu, emin olun anne babalar dahi ben dusunememisim diyip hatalarının üstünden hızlıca geciverip istediğin şey için diretseydin diyecek eğer siz onlara senin yüzünden yapamadım derseniz.

O nedenle o işi gerçekten istiyorsanız buna odaklanıp, süreci sır gibi saklayın. Anneniz ile olan kişiler diğer problemleriniz ve ondan takdir görme isteğiniz için de konuyla alakalı kitaplar okuyup, ana sorun olarak gördüğünüz diğer şeyler üzerine birlikte tartışın daha verimli olur. Ama bu şekilde devam ederseniz üzülen siz olursunuz, yapmayın.
 
Üniversite mezunu bir insan olarak, neden hala annenizin onayını almak için bu kadar çaba gösteriyorsunuz?

Sorun iş değil ki, eksik hissettiğiniz sevgi ya da deger görme isteğini sizin için hayati bir konuda ondan takdir gorucem arzusuyla hayatınızı inanılmaz etkileyecek diyaloglara giriyorsunuz. Belki yaptığınızın bu olduğunu fark etmiyorsunuz bile ancak içten içe onay alma isteğiniz nedeniyle aslında tam olarak bunu yapıyorsunuz.

Net olmayan konular için, daha ise girip gitmeyeceğiniz belli değilken hayallerinizi bu derece annenize dahi anlatmaniz doğru değil.

O hedefin gerçek olmasını gerçekten isteyen kişi anne dahi onu kötü etkilediği için anlatmaz ona ve sonuç olursa o zaman yeri gelir tartışır ama istediğini alır. Hayat bu, emin olun anne babalar dahi ben dusunememisim diyip hatalarının üstünden hızlıca geciverip istediğin şey için diretseydin diyecek eğer siz onlara senin yüzünden yapamadım derseniz.

O nedenle o işi gerçekten istiyorsanız buna odaklanıp, süreci sır gibi saklayın. Anneniz ile olan kişiler diğer problemleriniz ve ondan takdir görme isteğiniz için de konuyla alakalı kitaplar okuyup, ana sorun olarak gördüğünüz diğer şeyler üzerine birlikte tartışın daha verimli olur. Ama bu şekilde devam ederseniz üzülen siz olursunuz, yapmayın.
Çok haklısınız. Küçüklükten beri gelen bir durum bu. Çoğu zaman kendi istediklerimi yapsam bile içten içe ailemi de mutlu etmeye çalıştım. Birde yaşadığım durumlar var. Annem hep soğuktu bana. Bilmiyorum nasıl anlatsam ama hep eksik hissettim onun verdiği sevgiyi. Benim çok hassas olduğum konularda bana söylediği o kadar ağır şey oldu ki. Maalesef ne kadar büyüsem de kolay kolay unutamıyorum bunları. Eğer bu süreç olumlu olursa ne yaparım hiç bilmiyorum. Çok istediğim bir şeyin mutluluğunu bile sırf onların tepkisi yüzünden gölgelemiş olacağım. Gerekirse annemi karşıma alacak cesareti bulmam gerekecek.
 
Annen kendi hayatını dilediği gibi yasayabilir, bu yasa kadar da yasamis, bu senin hayatin, gdgdgdg böyle yazmak cogzel, kızım büyüsün görücem hibiminhimini
 
Annen kendi hayatını dilediği gibi yasayabilir, bu yasa kadar da yasamis, bu senin hayatin, gdgdgdg böyle yazmak cogzel, kızım büyüsün görücem hibiminhimini
Yorumunuz beni güldürdü gerçekten. Çok teşekkür ederim. Lütfen kızınıza ne yaparsa yapsın, nasıl olursa olsun arkasında olacağınızı hissettirin :110:Maalesef ben anlata anlata öğretmedim annemlere bunu. Gerisi zaten hallediliyor :)
 
Bir yerden başlamak lazım sınırlarınızı koymak için. Anne,baba,kardeş ,çocuk vs. ne kadar yakın olursak olalım sınırlarımız hep olmalı.Yoksa onaya bağımlı hale geliyoruz. Adım atamıyoruz. Son ana kadar saklayın olumlu olup ise alinirsaniz gideceğinizi söylersiniz başka yapacak bir şey yok.
 
öncelikle umarım kendi yolunuzu çizebilirsiniz, bence annesinin gözünde kimse 4/4lük değil. bu yüzden istediğiniz hayatı yaşamaktan vazgeçmeyin. aslında benim annem de bahsettiğiniz gibi, genelde benim istediğim şeyler için ona mantıklı gelmediyse hevesimi kırmaktan çekinmez. biz de her kararımızda arkamızda destek olmayacağını bildiğimiz için biraz özgüvensiz yetişmişiz diye düşünüyorum. benimle sosyal bir çevrede tanışıp, konuşsanız çok özgüvenli zannedersiniz fakat küçüklükten kalma bir onay alma ihtiyacım mevcut. umarım sınırları çekmeyi becerebilir ve mutlu olursunuz
 
öncelikle umarım kendi yolunuzu çizebilirsiniz, bence annesinin gözünde kimse 4/4lük değil. bu yüzden istediğiniz hayatı yaşamaktan vazgeçmeyin. aslında benim annem de bahsettiğiniz gibi, genelde benim istediğim şeyler için ona mantıklı gelmediyse hevesimi kırmaktan çekinmez. biz de her kararımızda arkamızda destek olmayacağını bildiğimiz için biraz özgüvensiz yetişmişiz diye düşünüyorum. benimle sosyal bir çevrede tanışıp, konuşsanız çok özgüvenli zannedersiniz fakat küçüklükten kalma bir onay alma ihtiyacım mevcut. umarım sınırları çekmeyi becerebilir ve mutlu olursunuz
İşin komik yanı annemin istediği gibi atanıp öğretmenlik yapsam yine başka şehirde olacağım. Belki hiç mutlu olmayacağım, istemeyeceğim bir yerde. Ben hayatımı mutsuz bir şekilde devam ettirirken bir anne olarak o mutlu olabilecek mi acaba?
 
İşin komik yanı annemin istediği gibi atanıp öğretmenlik yapsam yine başka şehirde olacağım. Belki hiç mutlu olmayacağım, istemeyeceğim bir yerde. Ben hayatımı mutsuz bir şekilde devam ettirirken bir anne olarak o mutlu olabilecek mi acaba?
aslında istediğini yapıp "ben böyle mutluyum" demekte bitiyor iş. sonrasında lafta söylese mecbur kabullenecek başka çaresi yok. bazı anneler çocuklarının onlardan bağımsız bir birey olduğunu ve büyüyüp kendi kararlarını alabileceğini kabullenmekte zorlanıyor maalesef.
 
Herkese iyi geceler. Çok uzatmadan anlatmaya çalışacağım. Yeni mezun olmuş ingilizce öğretmeniyim. Şu anda part tİme çalışıyorum malum atama durumları vs. hala belli olmadı. Kpss puanım ise çok ortalama bir puan. Atanabilmem tamamen atama sayısına bağlı. Bunlar dışında ben üniversiteden beri kabin memuru olmak istiyorum çünkü karakterimin bu mesleğe daha uygun olduğunu düşünüyorum. Bu benim en büyük hayalim fakat anneme bunu bir türlü anlatamıyorum. Kısa zaman önce türk hava yollarının mülakatına girdim fakat son aşamada elendim. Şu anda benim asıl istediğim şirket ilan açtı. Eğer burada çalışırsam istediğim bir şehir var ve o şehirde yaşama imkanım var. Ne desem annemi ikna edemiyorum. Henüz babama söylemedim çünkü tüm aşamaları geçip söylemek istiyorum. Thyden elendiğim için ne tepki verir bilmiyorum. Annem ise sürekli onun istediği hayatı yaşamamı istiyor. Ben onu da anlamaya çalışıyorum ama onun istediği olursa ben mutsuz olacağım, bunu biliyorum. Onun istediği hayatı yaşamazsam içten içe benim asla arkamda durmayacağını biliyorum. Hep onun desteğinin eksikliğini hissediyorum ve ona artık dert anlatmaktan çok yoruldum. Sürekli cesaretimi kırmasından çok yoruldum. Bütün gün iyi davrandım çok güzel vakit geçirdik, akşam yine kalbimi kırdı bu konuyla ilgili. Kötü bir şey de istemiyorum ki. Sevdiğim istediğim işi yapmak, istediğim şehirde yaşamak, kendi ayaklarımın üstünde durmak istiyorum ve denemeden bunu bilemem. Sizce ne yapmalıyım? Siz olsanız nasıl davranırdınız?
Bir tane hayatiniz var ve bu hayati sadece bir kez yasayacaksiniz. Anne bile olsa farketmez. Kimsenin sozunu dinlemeniz gerekmiyor. Annenizin de babanizin da sizin tercihlerinize saygili olmasi zorunlu. Anlamiyorlarsa, siz yine bildiginiz gibi yapin. Bir gun anlarlar.
 
Büyükler saniyorlar ki iş konuları hâlâ onların gençliğinden gibi hayir değil maalesef
Ben babamı meslek konusunda dinleseydim şu an issizdim🤣
 
Bu hayat sizin annenizin degil onu ikna etmeye calismayin basvurularinizi yapin motivasyonunuzu kaybetmeyin hersey bitince kabul edilirseniz ben gidiyorum kazandim diye soyleyin sonucta omur boyu yapacaginiz ise kendiniz karar vermeniz gerekiyor
 
Cok az kisi tam annesinin istedigi gibidir bence😐😂

Bi yastan sonra artik herkes durumu kabullenmeli bence.. benimde kizlarim var nasil olur ilerde, buyukte konusmak istemem… ama birseyleri deneyimlemekten ne zarar cikar..
 
Annenizin onayıyla cesaret(!) kazanmayı planlıyorsanız eger bu demek ayaklarının üstünde durmak degildir. Ayaklarının üstünde durmak isteyen yetiskin birey onaylara ihtiyac duymaz.
Hayallerinin pesinden kosmalı ve sevdigi isi yapmalı.

Ona bakarsak millete göre benim meslegimde ekmek(!) yok. Ama tutkum… ama hayatımın parcası degil tamamı. Bu meslek icin dogmus, yasıyorum ve ölecegim. İnsan aklını kullandıkca dünyanın paralarını kazanabilir. O yüzden vakit kaybetmeden laf anlatmak, onay almak yerine cabalamaya baslanmalı.
 
Herkese iyi geceler. Çok uzatmadan anlatmaya çalışacağım. Yeni mezun olmuş ingilizce öğretmeniyim. Şu anda part tİme çalışıyorum malum atama durumları vs. hala belli olmadı. Kpss puanım ise çok ortalama bir puan. Atanabilmem tamamen atama sayısına bağlı. Bunlar dışında ben üniversiteden beri kabin memuru olmak istiyorum çünkü karakterimin bu mesleğe daha uygun olduğunu düşünüyorum. Bu benim en büyük hayalim fakat anneme bunu bir türlü anlatamıyorum. Kısa zaman önce türk hava yollarının mülakatına girdim fakat son aşamada elendim. Şu anda benim asıl istediğim şirket ilan açtı. Eğer burada çalışırsam istediğim bir şehir var ve o şehirde yaşama imkanım var. Ne desem annemi ikna edemiyorum. Henüz babama söylemedim çünkü tüm aşamaları geçip söylemek istiyorum. Thyden elendiğim için ne tepki verir bilmiyorum. Annem ise sürekli onun istediği hayatı yaşamamı istiyor. Ben onu da anlamaya çalışıyorum ama onun istediği olursa ben mutsuz olacağım, bunu biliyorum. Onun istediği hayatı yaşamazsam içten içe benim asla arkamda durmayacağını biliyorum. Hep onun desteğinin eksikliğini hissediyorum ve ona artık dert anlatmaktan çok yoruldum. Sürekli cesaretimi kırmasından çok yoruldum. Bütün gün iyi davrandım çok güzel vakit geçirdik, akşam yine kalbimi kırdı bu konuyla ilgili. Kötü bir şey de istemiyorum ki. Sevdiğim istediğim işi yapmak, istediğim şehirde yaşamak, kendi ayaklarımın üstünde durmak istiyorum ve denemeden bunu bilemem. Sizce ne yapmalıyım? Siz olsanız nasıl davranırdınız?

Neden annenizi illa ki ikna etmeye çalışıyorsunuz ki?

Sonuçta onların döneminde hava yolu şirketleri bu kadar başarılı değildi, ekonomik krizler nedeniyle herkes memur/öğretmen/doktor olmaya çalışırdı ki iş garantisi olsun.

Siz kendi alanınızda işe girip başarılı olunca zamanla sizi takdir eder zaten. O da bir insan, bilmediği konuda hatalı görüşleri olabilir. Her konuda anlaşacaksınız diye bir şart yok.

İnanın öğretmenleri hemen atanıyor, yılda 3 ay tatil yapıyor, üstüne bavulla para alıyor bile zannediyor olabilir. 😂 Öğretmen adayı kızı olan komşuyla konuşsa o görüşten hemen vazgeçer.
 
Annedir. Endişelenir, korumacı yaklaşır, yerinize karar vermeye kalkar ama hep sizi düşünür, sizi düşündüğündendir. Müdahele ediyordur ufak ufak belli belirsiz bazen bariz ediyordur aslında, çünkü onunda anne ve babasımdan öğrendiği bu. Anne olunca gerçekten işin boyutu değişiyor 😍
İş hayatın en önemli seçimlerinden ilki. Seçim elbette size ait olmalı bencede ama annenizi dinleyin can kulağıyla babanızı da dinleyin, fikrine önem verdiğiniz kişileri de dinleyin sizin gözden kaçırdıklarınızı görme ihtimalleri var dikkate alın değerlendirin süzgeçten geçirin ama karar sizin kararınız olmalı. Çünkü hayat sizin, siz bir bireysiniz, aldığınız her kararın bedelini öncelikle siz ödeyeceksiniz. Bu karar çok yerinde bir karar da olabilir, o an doğru görünen yanlış bir karar da olabilir. Yaşamadan bilemezsiniz.
 
Üniversite mezunu bir insan olarak, neden hala annenizin onayını almak için bu kadar çaba gösteriyorsunuz?

Sorun iş değil ki, eksik hissettiğiniz sevgi ya da deger görme isteğini sizin için hayati bir konuda ondan takdir gorucem arzusuyla hayatınızı inanılmaz etkileyecek diyaloglara giriyorsunuz. Belki yaptığınızın bu olduğunu fark etmiyorsunuz bile ancak içten içe onay alma isteğiniz nedeniyle aslında tam olarak bunu yapıyorsunuz.

Net olmayan konular için, daha ise girip gitmeyeceğiniz belli değilken hayallerinizi bu derece annenize dahi anlatmaniz doğru değil.

O hedefin gerçek olmasını gerçekten isteyen kişi anne dahi onu kötü etkilediği için anlatmaz ona ve sonuç olursa o zaman yeri gelir tartışır ama istediğini alır. Hayat bu, emin olun anne babalar dahi ben dusunememisim diyip hatalarının üstünden hızlıca geciverip istediğin şey için diretseydin diyecek eğer siz onlara senin yüzünden yapamadım derseniz.

O nedenle o işi gerçekten istiyorsanız buna odaklanıp, süreci sır gibi saklayın. Anneniz ile olan kişiler diğer problemleriniz ve ondan takdir görme isteğiniz için de konuyla alakalı kitaplar okuyup, ana sorun olarak gördüğünüz diğer şeyler üzerine birlikte tartışın daha verimli olur. Ama bu şekilde devam ederseniz üzülen siz olursunuz, yapmayın.
bu yorumunuz bana da yol gösterdi . aynı sıkıntıyı annemle ben de yaşıyorum . Çalışıyorum şuanda , ama herşey kendi istediği gibi olsun istiyor . İnsanları yönetemediğinde kriz geçirip saldırıya geçiyor, tartışma çıkarıyor. ben artık kendi bilidğimi okuyorum.. ama bu kadar tartışma da yoruyor insanı..
 
X