Annemin kendini iyice bırakması

Windwoman .!.:

İnan ben bu yorumu hep yazayım yazayim dedim vazgeçtim,siz yazmışsınız, eskiden böyle değilse Bi kilit noktası olmalı bunun, ben konunun tarz meselesi olduğunu düşünmüyorum,benim de bir tanıdığım vardı zamanında gayet şık hoş giyinen bakımlı kadınmış, kocası çok şık giyinirken eskiden zaten filinta gibiymiş adam, kadın hep aldatılmış ama çocuklarının hâlâ bundan haberi yok, babalarını kötü bilmesinler diye kadın saklamış ve hayat enerjisi gitmiş ne kıyafete ne gezmeye hevesi olmayan biri olmuş,zaten beni begenmiyordu demisti bana,yani hep hasta hep enerjisi düşük çok paspal değil ama genç sayılmaz ama yaşlı insanlar gibi giyiniyordu kadin

Genişletmek için tıkla...

zsnn .!.:

kaş bıyık ağdaya dikkat etmiyorsa benim için temizde değil maalesef.

karışma diyenleride anlayamıyorum bence tedaviye ihtiyacı var ama benim takıldığım esas sorun babanız boşanmak falan istemedi mi iyi dayanmış onca sene

Genişletmek için tıkla...

ferb .!.:

Arkadaşlar herkesi kendi kafanızdaki kalıplarla değerlendirmeyin. Bir insan “şık pahalı markalı giyinmiyorsa bir travması vardır” doğru bir yargı değil.
Bana oldum olası giyim kuşam işleri zulh gelmiştir. İş hayatım dışında hep pikniğe gider gibi giyinmek isterim. İşde de öyle yine rahattır kıyafetlerim ama tabii daha dikkat ediyorum mecburen. Alışveriş benim için bir zorunluluktur. Çok dolaşmam, ihtiyacımı alıp çıkarım. Giyime değer atfetmediğimden insanların ne giydiklerini hiç görmem mesela. Pahalı üst başı hiç ayırt edemem. Bazı arkadaşlar vizyonsuzluk demiş. Vizyon sahibi olmak böyle birşey değildir bana göre.
Ben hayata hayata boşvermiş biri değilim. Doğa tutkunuyum, kendimce bir entellektüel seviyem var, bilgi birikimim var.
Eşimde öyle ama bir farkımız var. O giyime dikkat eden biri. Markalı giyinmeye çalışır. Mağazalarda çok zaman harcar. 22 yıllık evliyiz. Bir sorun yaşamadık daha. Çünkü ikimizde özgüvenliyiz. Bence asıl mesele bu. Bir insanın kendine olan özgüveni.

Genişletmek için tıkla...

Bigjetplane .!.:

Babamla aldatma ile değil de babamın ailesi ile ilgili sorunlar yaşandı, onlarla aynı şehirde bile değildik yani sorunlar olabilir bu kadar salmasına gerek var mı? 30 yaşlarından beri böyle. Kendine hiç hevesi yok, saçını erkek gibi saçma sapan bir model kestirir ben kendimi bildiğimden beri. Babam kendine bakmayan bir adam olsa hadi ikisi de öyle devam etsin diyeceğim. Ondan görüp de heveslenmiyor bile. Ama yaşadığımız çevre buna uygun değil. Kendine bakmasını bekliyorum en azından giyimine özen verebilir. Şıkır şıkır full makyaj gezsin, taksın takıştırsın bile demiyorum. Muhtemelen dediğiniz gibi annemin de hevesi kaçtı bazı şeylerden, ama aldatma olsaydı bilirdik öyle bir şey olmadığını, olduysa da annemin bilmediğini düşünüyorum. Bizim üzülmemizi önemsemez ortalığı birbirine katardı çünkü.

Genişletmek için tıkla...

Bigjetplane .!.:

Merhaba herkese,
Yıllardır olan bir sorundan bahsetmek istiyorum zira anneme biraz ağır konuştum bugün canım çok sıkkın. Annem köyden çıkmış bir kadın, ama nerdeyse 40 senedir şehirde yaşıyor, şuan 50li yaşlarda. Hep çevre baskısı olmayan rahat yerlerde yaşadık. Sorun şu ki annem hala nasıl giyineceğini bilmiyor.

Ben sürekli ona kıyafet alıyorum, çanta, ayakkabı alıyorum, götürüyorum. Kapalı da değil açık da değil, tarzı da belli değil. Hep aa bak sana bu çok yakışır diye teşvik etmeye çalışıyorum. Ama benim aldıklarımı rahat edemedim, bu çanta rahat gelmedi vs diye bahanelerle evde tutup, her yerde paspal paspal geziyor. Evde marka çantalar var kendisi derisi soyulmuş eski bir çantayla geziyor. Babam asla ona baskı yapmadı ve babam da her zaman aşırı şık giyinen, modayı da takip eden biri. Yanyana bile bir garip duruyorlar, babam da rahatsız ama artık söylemekten bıktı yıllardır. Benim kafam kaldırmıyor diyor küsüyor, her şeye ben hastayım yapamıyorum diyor. Yani ben küçüklüğümden beri üzülerek söylüyorum ki annemin giyinişinden utandım. Etrafımızdaki insanlar da garipsiyor bu durumu, hissediyorum. Bunu kimseye de söyleyemedim. Maddi durumumuz da gayet iyi ama kadında heves yok. Evde bile giyilmeyecek şeylerle geziyor bazen. Kendine baksın, üstüne başına güzel şeyler alsın diye yapmadığım kalmadı, hediye kartlarına para yükleyip al istediğini diyorum bir yıl oldu hala duruyor o kartlar. Bugün çok canım sıkıldı, avm’ye götürdüm sırf ona bir şeyler alalım diye üstüne üstlük suçlu oldum. 5 yaşında çocuk gibi safça davranıyor, pantolon paçası uzun geldi ee napıcaz diyor mesela, terziye paçalarını yaptıracaksın diyorum o kadar bilmiyor gibi davranıyor. Sonra onu strese sokmuşum diye bana kızdı. Dayanamadım patladım, temizliğe bile böyle gitmiyor kadınlar, kendine bak biraz hevesin olsun diye. 30 yaşlarında da böyleydin yaşını hiç bahane etme dedim. Maddi sıkıntısı olsa alamasa neyse o da yok! Hep hasta, hep yatıyor, hep paspal. Bir yere annemi davet edip alıp gidemiyorum, elimden başka bir şey de gelmiyor. Bu düşüncelerimden ve söylediklerimden dolayı bir de suçlu hissediyorum. Haksız mıyım sizce?

Genişletmek için tıkla...

Bigjetplane .!.:

Aslında sorun şu, çok güzel bir yerde yaşıyor, çok güzel bir yerde yazlıkları var yazı orda geçiriyorlar. Ama annem köyden çıkamamış gibi başından o yazmasını atamıyor, ortamına uygun giyinmeyi bilmiyor. Ondan başka da görmedim ben buralarda. Güzelce söylemeye çalmıştım eskiden beri ama değişmedi

Genişletmek için tıkla...

Bigjetplane .!.:

Merhaba herkese,
Yıllardır olan bir sorundan bahsetmek istiyorum zira anneme biraz ağır konuştum bugün canım çok sıkkın. Annem köyden çıkmış bir kadın, ama nerdeyse 40 senedir şehirde yaşıyor, şuan 50li yaşlarda. Hep çevre baskısı olmayan rahat yerlerde yaşadık. Sorun şu ki annem hala nasıl giyineceğini bilmiyor.

Ben sürekli ona kıyafet alıyorum, çanta, ayakkabı alıyorum, götürüyorum. Kapalı da değil açık da değil, tarzı da belli değil. Hep aa bak sana bu çok yakışır diye teşvik etmeye çalışıyorum. Ama benim aldıklarımı rahat edemedim, bu çanta rahat gelmedi vs diye bahanelerle evde tutup, her yerde paspal paspal geziyor. Evde marka çantalar var kendisi derisi soyulmuş eski bir çantayla geziyor. Babam asla ona baskı yapmadı ve babam da her zaman aşırı şık giyinen, modayı da takip eden biri. Yanyana bile bir garip duruyorlar, babam da rahatsız ama artık söylemekten bıktı yıllardır. Benim kafam kaldırmıyor diyor küsüyor, her şeye ben hastayım yapamıyorum diyor. Yani ben küçüklüğümden beri üzülerek söylüyorum ki annemin giyinişinden utandım. Etrafımızdaki insanlar da garipsiyor bu durumu, hissediyorum. Bunu kimseye de söyleyemedim. Maddi durumumuz da gayet iyi ama kadında heves yok. Evde bile giyilmeyecek şeylerle geziyor bazen. Kendine baksın, üstüne başına güzel şeyler alsın diye yapmadığım kalmadı, hediye kartlarına para yükleyip al istediğini diyorum bir yıl oldu hala duruyor o kartlar. Bugün çok canım sıkıldı, avm’ye götürdüm sırf ona bir şeyler alalım diye üstüne üstlük suçlu oldum. 5 yaşında çocuk gibi safça davranıyor, pantolon paçası uzun geldi ee napıcaz diyor mesela, terziye paçalarını yaptıracaksın diyorum o kadar bilmiyor gibi davranıyor. Sonra onu strese sokmuşum diye bana kızdı. Dayanamadım patladım, temizliğe bile böyle gitmiyor kadınlar, kendine bak biraz hevesin olsun diye. 30 yaşlarında da böyleydin yaşını hiç bahane etme dedim. Maddi sıkıntısı olsa alamasa neyse o da yok! Hep hasta, hep yatıyor, hep paspal. Bir yere annemi davet edip alıp gidemiyorum, elimden başka bir şey de gelmiyor. Bu düşüncelerimden ve söylediklerimden dolayı bir de suçlu hissediyorum. Haksız mıyım sizce?

Genişletmek için tıkla...

Bigjetplane .!.:

Merhaba herkese,
Yıllardır olan bir sorundan bahsetmek istiyorum zira anneme biraz ağır konuştum bugün canım çok sıkkın. Annem köyden çıkmış bir kadın, ama nerdeyse 40 senedir şehirde yaşıyor, şuan 50li yaşlarda. Hep çevre baskısı olmayan rahat yerlerde yaşadık. Sorun şu ki annem hala nasıl giyineceğini bilmiyor.

Ben sürekli ona kıyafet alıyorum, çanta, ayakkabı alıyorum, götürüyorum. Kapalı da değil açık da değil, tarzı da belli değil. Hep aa bak sana bu çok yakışır diye teşvik etmeye çalışıyorum. Ama benim aldıklarımı rahat edemedim, bu çanta rahat gelmedi vs diye bahanelerle evde tutup, her yerde paspal paspal geziyor. Evde marka çantalar var kendisi derisi soyulmuş eski bir çantayla geziyor. Babam asla ona baskı yapmadı ve babam da her zaman aşırı şık giyinen, modayı da takip eden biri. Yanyana bile bir garip duruyorlar, babam da rahatsız ama artık söylemekten bıktı yıllardır. Benim kafam kaldırmıyor diyor küsüyor, her şeye ben hastayım yapamıyorum diyor. Yani ben küçüklüğümden beri üzülerek söylüyorum ki annemin giyinişinden utandım. Etrafımızdaki insanlar da garipsiyor bu durumu, hissediyorum. Bunu kimseye de söyleyemedim. Maddi durumumuz da gayet iyi ama kadında heves yok. Evde bile giyilmeyecek şeylerle geziyor bazen. Kendine baksın, üstüne başına güzel şeyler alsın diye yapmadığım kalmadı, hediye kartlarına para yükleyip al istediğini diyorum bir yıl oldu hala duruyor o kartlar. Bugün çok canım sıkıldı, avm’ye götürdüm sırf ona bir şeyler alalım diye üstüne üstlük suçlu oldum. 5 yaşında çocuk gibi safça davranıyor, pantolon paçası uzun geldi ee napıcaz diyor mesela, terziye paçalarını yaptıracaksın diyorum o kadar bilmiyor gibi davranıyor. Sonra onu strese sokmuşum diye bana kızdı. Dayanamadım patladım, temizliğe bile böyle gitmiyor kadınlar, kendine bak biraz hevesin olsun diye. 30 yaşlarında da böyleydin yaşını hiç bahane etme dedim. Maddi sıkıntısı olsa alamasa neyse o da yok! Hep hasta, hep yatıyor, hep paspal. Bir yere annemi davet edip alıp gidemiyorum, elimden başka bir şey de gelmiyor. Bu düşüncelerimden ve söylediklerimden dolayı bir de suçlu hissediyorum. Haksız mıyım sizce?

Genişletmek için tıkla...

Bigjetplane .!.:

Hep hasta, hep yatıyor, hep paspal

Genişletmek için tıkla...

Bigjetplane .!.:

Ben de böyle sizin gibi olmayı ne çok isterdim annemle, ne güzel. İşin garibi annem eskiden 18-20 yaşlarında çok süslüymüş. Babam hala öyledir, çok güzel giyinir, fiziğine bile dikkat eder, spor yapar sarkmasın vücudu diye Şikayet ediyordu eskiden ama bıraktı o da bir şey demiyor pek, anladığım kadarıyla bu yüzden annemi alıp da bir yere götürmüyor artık.

Genişletmek için tıkla...

Bigjetplane .!.:

Kabul etmeye çalıştım, bunu söylerken ben de çok üzülüyorum düşünürken bile. Ben de bir anneyim, çocuğum ileride utansa benden ne çok üzülürdüm. Ama nereye davet ettiysem çok garip giyindi, mahcup hissettim kendimi, o duyguyu anlatamıyorum. İsterim annemi her yere, en güzel yerlere götüreyim, ama 5 kuruşumuz yokmuş gibi giyinmesine gerek yok, anlatamıyorum tarzını görseniz anlardınız. Elimden gelen her şeyi de yapıyorum ama olmadı. Biraz o da çaba gösterebilirdi sonuçta bunca yıldır, dedim ya babam da rahatsız bu durumdan.

Genişletmek için tıkla...

ferb .!.:

Size istemsizce çok kızdım. Sizin hayattaki hassasiyetlerinize ayak uydurmak zorunda mı anneniz. Demek ki o böyle giyinerek daha rahat ve huzurlu, Neden saygı duymuyorsunuz? Eğer utanırsanız bu sizin probleminiz, annenizin değil.

Genişletmek için tıkla...

Bigjetplane .!.:

Merhaba herkese,
Yıllardır olan bir sorundan bahsetmek istiyorum zira anneme biraz ağır konuştum bugün canım çok sıkkın. Annem köyden çıkmış bir kadın, ama nerdeyse 40 senedir şehirde yaşıyor, şuan 50li yaşlarda. Hep çevre baskısı olmayan rahat yerlerde yaşadık. Sorun şu ki annem hala nasıl giyineceğini bilmiyor.

Ben sürekli ona kıyafet alıyorum, çanta, ayakkabı alıyorum, götürüyorum. Kapalı da değil açık da değil, tarzı da belli değil. Hep aa bak sana bu çok yakışır diye teşvik etmeye çalışıyorum. Ama benim aldıklarımı rahat edemedim, bu çanta rahat gelmedi vs diye bahanelerle evde tutup, her yerde paspal paspal geziyor. Evde marka çantalar var kendisi derisi soyulmuş eski bir çantayla geziyor. Babam asla ona baskı yapmadı ve babam da her zaman aşırı şık giyinen, modayı da takip eden biri. Yanyana bile bir garip duruyorlar, babam da rahatsız ama artık söylemekten bıktı yıllardır. Benim kafam kaldırmıyor diyor küsüyor, her şeye ben hastayım yapamıyorum diyor. Yani ben küçüklüğümden beri üzülerek söylüyorum ki annemin giyinişinden utandım. Etrafımızdaki insanlar da garipsiyor bu durumu, hissediyorum. Bunu kimseye de söyleyemedim. Maddi durumumuz da gayet iyi ama kadında heves yok. Evde bile giyilmeyecek şeylerle geziyor bazen. Kendine baksın, üstüne başına güzel şeyler alsın diye yapmadığım kalmadı, hediye kartlarına para yükleyip al istediğini diyorum bir yıl oldu hala duruyor o kartlar. Bugün çok canım sıkıldı, avm’ye götürdüm sırf ona bir şeyler alalım diye üstüne üstlük suçlu oldum. 5 yaşında çocuk gibi safça davranıyor, pantolon paçası uzun geldi ee napıcaz diyor mesela, terziye paçalarını yaptıracaksın diyorum o kadar bilmiyor gibi davranıyor. Sonra onu strese sokmuşum diye bana kızdı. Dayanamadım patladım, temizliğe bile böyle gitmiyor kadınlar, kendine bak biraz hevesin olsun diye. 30 yaşlarında da böyleydin yaşını hiç bahane etme dedim. Maddi sıkıntısı olsa alamasa neyse o da yok! Hep hasta, hep yatıyor, hep paspal. Bir yere annemi davet edip alıp gidemiyorum, elimden başka bir şey de gelmiyor. Bu düşüncelerimden ve söylediklerimden dolayı bir de suçlu hissediyorum. Haksız mıyım sizce?

Genişletmek için tıkla...

Eyina .!.:

Yazma yerine güzel bir eşarp taksa tesettürü şık bir şekilde taşısa bir şey diyecek misiniz yine? Bir de evi nasıl mesela bakımlı mi sofra kurarken vs özen gösterir mi yoksa genel olarak her konuda mi hoşunuza gitmiyor?

Genişletmek için tıkla...