Rahmetli Annem (bunu demekte çok zor aslında)
yaşarken hep dualarında allahım çocuklarımın acısını bana yaşatma
önce beni al derdi.. demez olaydı diyorum bazen
allahım tüm yakınları ölenlere sabır versin
ölüm çok uzak gibi gelirdi önceden oysaki başucundaymış insanın
Allah rahmet eylesin...
Sende anneymissin annenin o duasini (cocuklarimin acisini bana yasatma) en iyi anlayanlardan biride sensin. Anne-baba vefati tabiki zor, ama evlat herseyden baska. Evli degilim, cocugumda yok ama cevremde olanlar bunun kaniti. Aslinda sende biliyosun, sadece suan canin aciyo bencil dusunuyosun. Zaman, herseyin ilaci zaman. Acin, ozlemin hicbirzaman gecmicek ama azalicak istemesen bile azalicak. Sadece bu zamana sabretmek zor...
Olum her zaman var, yanimizda en basidi bir cicegin solusu bile olumu hatirlatir aslinda ama insanoglu kendisine sevdiklerine yaklastirmadigi, kondurmadigi icin hep olum ansizin gelmis gibi dusunur. Halbuki ölüm, olmasi kacinilmaz yeni bir baslangic. Kur'an okuduguna gore, islamiyet anlayisina vakifsin. O zaman bunun bir son olmadigini, belli zaman sonra tekrar birbirinizi gorceginizi sadece, annen dunya'ya senden once geldigi gibi ahirete de senden once gidip seni ve kardeslerini zamani geldiginde karsilayacagini dusun.
Allah yardimcin olsun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?