Tam 7 ay oldu annemi kaybedeli..
nasıl anlatsam ne anlatsam içimdekileri çıkaramam
çok büyük bir acıymış,kalbimi ciğerimi sanki içimden alıp götürdüler
dayanamıyorum sığamıyorum hiçbir yere
bazen kendimi işime aileme çocuklarıma veriyorum ama çıkmıyor içimdeki acı bitmiyor kanayan yaram
yapamıyorum unutamıyorum
evliyim annemle farklı şehirlerdeyiz,hergün akşama kadar tlf ile görüşürdüm,hafta sonları yanına giderdim
her sıkıntısıyla hiç yorulmadan oflamadan uğraşırdım ilgilenirdim
ansızın hastalandı ve vefat etti,yoğunbakımdaki hallerini hastanedeki günlerimizi
ona ait ne varsa çıkmıyor aklımdan evimize gittiğimde
nereye baksam onun eli nefesi var görüyorum
geçenlerde gittiğimde market alışverirşi yaptım mutfağa girince anne bunları nereye yerleştireyim dedim
sonra oturup ağladım saatlerce ağladım
ağlayıp kimseyi üzmek istemediğim için hep kaçak göçek yerlerde ağlıyorum
ablam abim var onlarda benim gibi
babam kahroluyor annemsiz yapamıyor
babamın yanında güçlü olmaya çalışıyoruz,
evimde çocuklarım üzülmesin diye zor tutuyorum kendimi
ama ben hala alışamadım
kanatlarım kırılmış yaralı çırpınan kuşlar gibiyim
öyle bir acıymışki anlatamıyorum bile..
her fırsatta kuran okuyorum yasin okuyorum ona yapabileceğim herşeyin en iyisini yapmaya çalışıyorum
içim parça parça allaha yalvarıyorum
allahım nolur rüyamda göreyimde sarılıp koklayayım öpeyim diyorum
offf içim doldu paylaşacağım kimsem yok burada sizlerle paylaşmak istedim
Canım Allah rahmet eylesin .Mekanı Cennet olsun. Bende 18 sene önce babamı kaybettim. Hala acım taze ama işte dünya hali hayata devam ediyoruz. O kadar çok yokluğunu hissettimki hayatta. Böyle devam edip gidecek. Ölüm hayatımızın gerçeği 2 hafta öncede üst komşumu kaybettim. kadın 38 yaşında çocukları biri 7 diğeri 3 yaşında. Çocuklar yukarıda her ağladığında içim düğüm düğüm oluyor. Bakın siz daha şanslısınız ki annenizle o kadar zaman geçirmişsiniz.
Tam 7 ay oldu annemi kaybedeli..
nasıl anlatsam ne anlatsam içimdekileri çıkaramam
çok büyük bir acıymış,kalbimi ciğerimi sanki içimden alıp götürdüler
dayanamıyorum sığamıyorum hiçbir yere
bazen kendimi işime aileme çocuklarıma veriyorum ama çıkmıyor içimdeki acı bitmiyor kanayan yaram
yapamıyorum unutamıyorum
evliyim annemle farklı şehirlerdeyiz,hergün akşama kadar tlf ile görüşürdüm,hafta sonları yanına giderdim
her sıkıntısıyla hiç yorulmadan oflamadan uğraşırdım ilgilenirdim
ansızın hastalandı ve vefat etti,yoğunbakımdaki hallerini hastanedeki günlerimizi
ona ait ne varsa çıkmıyor aklımdan evimize gittiğimde
nereye baksam onun eli nefesi var görüyorum
geçenlerde gittiğimde market alışverirşi yaptım mutfağa girince anne bunları nereye yerleştireyim dedim
sonra oturup ağladım saatlerce ağladım
ağlayıp kimseyi üzmek istemediğim için hep kaçak göçek yerlerde ağlıyorum
ablam abim var onlarda benim gibi
babam kahroluyor annemsiz yapamıyor
babamın yanında güçlü olmaya çalışıyoruz,
evimde çocuklarım üzülmesin diye zor tutuyorum kendimi
ama ben hala alışamadım
kanatlarım kırılmış yaralı çırpınan kuşlar gibiyim
öyle bir acıymışki anlatamıyorum bile..
her fırsatta kuran okuyorum yasin okuyorum ona yapabileceğim herşeyin en iyisini yapmaya çalışıyorum
içim parça parça allaha yalvarıyorum
allahım nolur rüyamda göreyimde sarılıp koklayayım öpeyim diyorum
offf içim doldu paylaşacağım kimsem yok burada sizlerle paylaşmak istedim
Canım Rabbim sabırlar versin sana ve ailene
Ben annemin yokulugunu düşündügüm an nefessiz kalıyorum,ruhum bedenime sıgmıyor,şimdi seni anlıyorum acını anlıyorum derim belki ama acına ortagım kendimi senin yerine koydum çok zor desemde lafta kalır sadece,anaların degil insan sevdiklerinin onlara verdigi gücü aslında yokluklarında anlıyor,anne bambaşka ne desem ne yapsak dolmaz dolamaz yeri,,bilirim demek kolay yaşamak ise en zorudur,Rabbim acına sabırlar versin en büyük dayanma gücünü babacıgına nasip etsin bir yastıkta yıllar ne demek en iyi o anlar,olabildigince güç verin babanıza hayatta tek dayanagını en başta o kaybetti aslında
Cuma günü arka komşum Duran amcayı,ertesi gün komşum Nadir abimin ablasını kaybettik,insanlar sevdikleri ile hep bir yanlarını onlarla gömüyor aslında,sende anneciginle ANNE kelimesini koydun topraga,bugün sabah bir sela 2 saat sonra 1 sela daha sonuçta hepimizin gidecegi yer orası,insanogluyuz ne acılara ne cefalara dayanmıyoruz ki,seninde acın zamanla küllenir geçermi ne mümkün her ''anne''kelimesini duydugunda yüregin cız edecek he anışında gözünden yaşlar süzülecek belki ama senin annecigine yapacagın en güzel şey her gün onunla birlikte tüm geçmişlerimize okuyacagın bir Fatiha
Benim annem anneannemi kaybedeli tam 43 yıl olmuş şimdi anne dediginde daha 1 dk önce kaybetmiş gibi hıçkırıklara bogulurken senin 7 aydır göremedigin annenin acısını böyle yogun yaşaman çok normal,kelimelrin kifayetsiz kaldıgı tek şey ölüm olsa gerek
Kayınvalidem kayınbabamı kaybettiginde de ''keşke evim yanaydı çadırda olaydım ama diregim yıkılmayaydı ''demişti
susmak lazım bazen ÖLÜM GİBİ KOCA BİR GERÇEGİN KARŞISINDA
Annecigine bir Fatihada ben okudum canım,yattıgı yer Cennet bahçesi olsun,Rabbim merhameti ile muamele etsin annene ve tüm Muhammed ümmetine(AMİN)
Tam 7 ay oldu annemi kaybedeli..
nasıl anlatsam ne anlatsam içimdekileri çıkaramam
çok büyük bir acıymış,kalbimi ciğerimi sanki içimden alıp götürdüler
dayanamıyorum sığamıyorum hiçbir yere
bazen kendimi işime aileme çocuklarıma veriyorum ama çıkmıyor içimdeki acı bitmiyor kanayan yaram
yapamıyorum unutamıyorum
evliyim annemle farklı şehirlerdeyiz,hergün akşama kadar tlf ile görüşürdüm,hafta sonları yanına giderdim
her sıkıntısıyla hiç yorulmadan oflamadan uğraşırdım ilgilenirdim
ansızın hastalandı ve vefat etti,yoğunbakımdaki hallerini hastanedeki günlerimizi
ona ait ne varsa çıkmıyor aklımdan evimize gittiğimde
nereye baksam onun eli nefesi var görüyorum
geçenlerde gittiğimde market alışverirşi yaptım mutfağa girince anne bunları nereye yerleştireyim dedim
sonra oturup ağladım saatlerce ağladım
ağlayıp kimseyi üzmek istemediğim için hep kaçak göçek yerlerde ağlıyorum
ablam abim var onlarda benim gibi
babam kahroluyor annemsiz yapamıyor
babamın yanında güçlü olmaya çalışıyoruz,
evimde çocuklarım üzülmesin diye zor tutuyorum kendimi
ama ben hala alışamadım
kanatlarım kırılmış yaralı çırpınan kuşlar gibiyim
öyle bir acıymışki anlatamıyorum bile..
her fırsatta kuran okuyorum yasin okuyorum ona yapabileceğim herşeyin en iyisini yapmaya çalışıyorum
içim parça parça allaha yalvarıyorum
allahım nolur rüyamda göreyimde sarılıp koklayayım öpeyim diyorum
offf içim doldu paylaşacağım kimsem yok burada sizlerle paylaşmak istedim
Tam 7 ay oldu annemi kaybedeli..
nasıl anlatsam ne anlatsam içimdekileri çıkaramam
çok büyük bir acıymış,kalbimi ciğerimi sanki içimden alıp götürdüler
dayanamıyorum sığamıyorum hiçbir yere
bazen kendimi işime aileme çocuklarıma veriyorum ama çıkmıyor içimdeki acı bitmiyor kanayan yaram
yapamıyorum unutamıyorum
evliyim annemle farklı şehirlerdeyiz,hergün akşama kadar tlf ile görüşürdüm,hafta sonları yanına giderdim
her sıkıntısıyla hiç yorulmadan oflamadan uğraşırdım ilgilenirdim
ansızın hastalandı ve vefat etti,yoğunbakımdaki hallerini hastanedeki günlerimizi
ona ait ne varsa çıkmıyor aklımdan evimize gittiğimde
nereye baksam onun eli nefesi var görüyorum
geçenlerde gittiğimde market alışverirşi yaptım mutfağa girince anne bunları nereye yerleştireyim dedim
sonra oturup ağladım saatlerce ağladım
ağlayıp kimseyi üzmek istemediğim için hep kaçak göçek yerlerde ağlıyorum
ablam abim var onlarda benim gibi
babam kahroluyor annemsiz yapamıyor
babamın yanında güçlü olmaya çalışıyoruz,
evimde çocuklarım üzülmesin diye zor tutuyorum kendimi
ama ben hala alışamadım
kanatlarım kırılmış yaralı çırpınan kuşlar gibiyim
öyle bir acıymışki anlatamıyorum bile..
her fırsatta kuran okuyorum yasin okuyorum ona yapabileceğim herşeyin en iyisini yapmaya çalışıyorum
içim parça parça allaha yalvarıyorum
allahım nolur rüyamda göreyimde sarılıp koklayayım öpeyim diyorum
offf içim doldu paylaşacağım kimsem yok burada sizlerle paylaşmak istedim
annemi kaybedeli 8 ay 6 gün oldu bugün içimdekileri yazıya dökmek çok zor çünkü anlatılmaz derlerya yaşamak lazım öyle tarifsiz işte.seni okadar iyi anlıyorumki hergün aynı şeyleri yaşıyorum heleki geceleri yastığa başımı koyduğum anda ağlamamak imkansız.
Babam onuda kaybedeli bugün tam 3 ay 19 gün oldu okadar severlerdiki birbirlerini hemen arka arkaya bizi bırakıp gittiler çok zor allahım kimseye tattırmasın bu acıyı. bundan sonrası çok zor eşime çocuklarıma üzüntümü yansıtmamak tek başına tüm acıları yaşamak kendine ağlayacak yer aramak eşimin ailesi ile bile yanyana gelmek istememek onlara anne baba bile diyemiyorum şuan çünkü bu kelimeler benim için çok önemli benim annem ve babam yok artık maalesef sırtımı yaslıcak iki koca dağımı kaybettim.
allah tüm anne babaları nur içinde yatırsın mekanları cennet olsun
Tam 7 ay oldu annemi kaybedeli..
nasıl anlatsam ne anlatsam içimdekileri çıkaramam
çok büyük bir acıymış,kalbimi ciğerimi sanki içimden alıp götürdüler
dayanamıyorum sığamıyorum hiçbir yere
bazen kendimi işime aileme çocuklarıma veriyorum ama çıkmıyor içimdeki acı bitmiyor kanayan yaram
yapamıyorum unutamıyorum
evliyim annemle farklı şehirlerdeyiz,hergün akşama kadar tlf ile görüşürdüm,hafta sonları yanına giderdim
her sıkıntısıyla hiç yorulmadan oflamadan uğraşırdım ilgilenirdim
ansızın hastalandı ve vefat etti,yoğunbakımdaki hallerini hastanedeki günlerimizi
ona ait ne varsa çıkmıyor aklımdan evimize gittiğimde
nereye baksam onun eli nefesi var görüyorum
geçenlerde gittiğimde market alışverirşi yaptım mutfağa girince anne bunları nereye yerleştireyim dedim
sonra oturup ağladım saatlerce ağladım
ağlayıp kimseyi üzmek istemediğim için hep kaçak göçek yerlerde ağlıyorum
ablam abim var onlarda benim gibi
babam kahroluyor annemsiz yapamıyor
babamın yanında güçlü olmaya çalışıyoruz,
evimde çocuklarım üzülmesin diye zor tutuyorum kendimi
ama ben hala alışamadım
kanatlarım kırılmış yaralı çırpınan kuşlar gibiyim
öyle bir acıymışki anlatamıyorum bile..
her fırsatta kuran okuyorum yasin okuyorum ona yapabileceğim herşeyin en iyisini yapmaya çalışıyorum
içim parça parça allaha yalvarıyorum
allahım nolur rüyamda göreyimde sarılıp koklayayım öpeyim diyorum
offf içim doldu paylaşacağım kimsem yok burada sizlerle paylaşmak istedim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?