- 3 Eylül 2013
- 806
- 460
- 158
Hadi ya kendime arkadaş buldum. Aslında ona kötü davrandığımda vicdan azabı çekiyorum ama elimde değil tahammül edemiyorum.
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
Aynen aynen. Ya ben hatırlıyorum daha 3,5-4 yaşındaydım. Annem tehditkar tavırlarla açık açık uyarırdı beni babaannemlere giderken. 'Bana bak, babaannenler sen bizimle kal bu gece birlikte yatalım derlerse kesinlikle hayır diyeceksin, yoksa ağzına acı biberleri tıkarım!' .
Ki aksi durumlarda cidden de basardı ağzıma pul biberi

Aaahh ahh daha neler neler :) Ama tabi yanlışlarının o da farkında ki benden küçük kardeşlerime şuan beni büyütürkenkinden çoookk daha farklı çok daha iyi davranıyo. Ben kolay kolay kırmıyorum artık annemi çünkü hala ona uyduğum zamanlar kavga ediyoruz. Çok çok üstüme geldiği zamanlarda da restimi çekip geçiyorum, neticede geçmişte bana olan tavırlarıyla aramızdaki dağları o inşa etti :) Kabulleneli uzun zaman oluyo.Başımın üstünde yeri var, ama geçmişten kalma yaralar yüzünden de ne yalan söylim kavga ettiğimiz zamanlar ne vicdan azabı çekiyorum ne de acı...
Geçmişi yeniden yaşama şansımız olsa eminim ki o bana bambaşka bi anne olurdu. Sadece bunu hissediyorum.