- 25 Temmuz 2017
- 351
- 274
- 53
- Konu Sahibi lianazelko
- #1
Ben kendi hayatım için önemli bir noktayım. İş arıyorum. Annem 67 yaşında. Bebek gibi. Hazıra alışmış. Okuması yazması var. Yeri geliyor whatsapp mesajlarını okutuyor, yeri geliyor telefona sen cevap ver diyor.
Ben iş başvuru yapıyorum. Bir taraftan sınavlara hazırlanıyorum, bir taraftan sınav sonucu bekliyorum. Annemin derdi ise İzmirdeki eve gitmek, gezmek. Hiçbir işi kendi yapamadığı için ben götürcem, nereye giderse onla beraber gitcem falan. Ben kendi derdimdeyim. Bana dadısı gibi davranması psikolojimi bozdu gerçekten. Dışarı çıkıcaz, ben çıkarsam çıkıyor, çıkmazsam çıkmıyor. Bir tuvalete giderken benden ayrılıyor, bir de yemek yaparken.
Bazen gözüm dönüyor gerçekten, biliyorum annem ama çok bunalttılar beni. İş bulsam bir dakika durmam. Karstaki iş ilanlarına bile başvuruyorum. Ben yalnız kalmak istiyorum, siz gidin dışarı diyorum. Sen beni istemiyorsun diyor, ağlıyor. Çocuk gibi, çocuk bile değil.
Ben iş başvuru yapıyorum. Bir taraftan sınavlara hazırlanıyorum, bir taraftan sınav sonucu bekliyorum. Annemin derdi ise İzmirdeki eve gitmek, gezmek. Hiçbir işi kendi yapamadığı için ben götürcem, nereye giderse onla beraber gitcem falan. Ben kendi derdimdeyim. Bana dadısı gibi davranması psikolojimi bozdu gerçekten. Dışarı çıkıcaz, ben çıkarsam çıkıyor, çıkmazsam çıkmıyor. Bir tuvalete giderken benden ayrılıyor, bir de yemek yaparken.
Bazen gözüm dönüyor gerçekten, biliyorum annem ama çok bunalttılar beni. İş bulsam bir dakika durmam. Karstaki iş ilanlarına bile başvuruyorum. Ben yalnız kalmak istiyorum, siz gidin dışarı diyorum. Sen beni istemiyorsun diyor, ağlıyor. Çocuk gibi, çocuk bile değil.