anneyim ben

selamlar...dertleşmek fikir almak bir nebze olsun diye rahatlamak istiyorum,kızımın lise çağlarından beri devam eden bir ilişkisi var ki kızım önceden hiç istememişti öyle tuttuğunu koparan öyle inatçı ve yapışken bir tip ki kızımı ikna ederek kendisini sevdiğine inandırdı abartmıyorum aynen böyle oldu ve 8 yıldır yılda bir veya iki kez görüşmeyle devam etti arada kopukluklar oldu aynı şehirde değillerdi çünkü eğitimlerinden dolayı..bu süre zarfında hiç ailesine bahsetmemesi adım atmaması ve kızımı sahiplenmemesi hala daha evlilik düşünmüyorum 3 yıl sonra olabilir aileme şimdilik söylemeyeceğim sözleri kızımı da beni de çileden çıkardı şu an ikisi de mesleklerini eline aldı ve para kazanıyorlar ve çocuğun arkasında maddi güç olarak ailesi var yani kimsesiz değil kızım dr benim o da uzman psikolg ve yine farklı şehirdeler...yani hala liseli aşıklar gibi telefonla konuşmayı sürdüryorlar kızımın bir çevresi var artık sosyal değiller ikisi de belki bu yüzden birbirlerine muhtaçlar neyseee kızım asistan arkadaşlarından baya bi etkilendi o kadar ki artık ona aşık olduğu kanaatine vardık.karşı tarafın bu durumdan haberi yok yani gönlünün kaydığı kişinin bu arada ama kızım havalarda uçuyor çok farklı herzamankinden .ben bunu ilişkisini sürdürdüğü kişiye açıkça söylemesini duygularına engel olamadığını dürüstçe söylemesini istedim ve söyledi üzüldü öfkelendi tamam seni özgür bırakıyorum dedi kızım üzülse de kuş gibi hafifledi tabi ben de çünkü içimde hep tedirginlik var kızıma her yönden yetersiz geliyor bilemiyorum belki de anne hisleri bunlar .özgür olmak güzel şey derken kızım önceleri de anne .....ayrılmanın dostça bir yolu olsa demişti bana neysee.karşı tarafın öfke ve üzüntüsü sadece 3 gün sürdü ağlamış sesi titremiş ve kızım ona ben bu şerefsizliği nasıl yaparım diye geri döndü ..o kadar ikna kabiliyeti var ki kızımı etki altında bırakmasını biliyor ben kızımda da suç buluyorum iradesiz davrandığı için .ailesine söylemesi bir adım atılması gerektiğini kendisini kaybedebileceğini söylediği halde hala bir adım yok.bi kaç yıl içinde evlenmeyi düşünmüyorum ve bu yüzden aileme söylemiyorum cevabını alıyor ,siz olsanız ne yaparsınız 2 3 yıl daha yine durum aynı kızımın karşısına on a daha uygun adaylar çıkacak ki kızım olduğu için söylemiyorum ilgi çekici ve iyi yürekli.ben bazı durumları açığa çıkarmak için mail atım çocuğa ki sekiz yıldır karşıma çıkmaya cesaret veya tenezzül etmedi neyse bana yazdıklarından anladığım biz birbirimizi seviyoruz karışma oldu ağladığımı gören kızım bunu söyleyince tekrar resmi ama biraz daha yumuşak bir mail yazdı...ben tedirginim huzursuzum kısaca içim yanıyor kızıma hiç yakıştıramıyorum ve 25 yaşındaki kariyer sahibi kızımın 3 yıl daha liseli aşıklar gibi telefonda bir ilişki sürdürmesini hazmedemiyorum ..bol bol dua etmekten başka çarem yok çünkü kızımla da artık aramda bir duvar ördüm ki kızım benim en yakınımdı ...birbirimizin ruhunu okurduk,ben onun iç sesi oldum bazı duygularını açığa çıkardım ama sonuç sıfır...neyse uzun yazdım kusuruma bakmayın dert söyletiyor işte ....bekliyorum yorumlarınızı......

Kızınız bu durumdan memnunsa karışmayın... Tamam annesi olarak en çok sizin içiniz yanar ama 25 yaş geç bir yaş da değil varsın 28 de evlensin. Benim eşim de lise aşkım çok sene bekledik hemen evlenmedik,annem zaman zaman laf söylerdi "gördünmü gelip adını koymuyorlar,söz bile takılmadı" gibisinden ve ben o dönemlerde anneme çok sinirlenirdim. Çünkü söz,nişan yapılıp beklenmesi daha yıpratıcı bana göre. Şuan görünen tek sorun,neden telefondan devam edildiği. Belki adamın başka sevgilisi var? Neler neler duyuyoruz,seven insan biraz arkasında durur gelir gider,görüşür.

başka bir sevgilisi olduğunu sanmıyorum çünkü çok sosyal biri değil malum psikolog devamlı okuyor ..ve herkese mesafeli ailesine bile içini 8 yıldır açmayan kişi bana tuhaf geliyor biz içten sıcak insanlarız onun farklılığı beni rahatsız ediyor .benim kızlarımdan ve eşimden başka kimsem yok çünkü tek çocuğum anne baba yiğen kimsem yok onun mesafeli karakteri beni rahatsız ediyor..ayrıca aralarında oluşan güvensizlik onu neden rahatsız etmedi kızımı serbest bırakmadı bunlar ben de öfke yaratıyor,neyse bunlar hep annelikten..her konuşmam da gülümseme işareti koyan neşeli ben böyle biri oldum işte.