Bilmiyorum benim kadar ahmak olan var mıdır? O kadar çok kullandırdım ki kendimi
34 yaşında bir ahmaktan merhaba :)
Aslinda ben hayır demesini de bilirim.
Boyun eğmemeyi de, haksızlığa karşı dik durmayı da. Bunları zamanla öğrendim.
Sen de öğrenmeye başlamışsın bak.
Ama hala ahmaklık ettiğim konular var. Bazı ilişkiler içinde degistiremedigim bir ahmaklık söz konusu
Lise dönemlerinde vs hiç bir şeye ses çıkaramayan, kendi içinde alınıp alındığını bile söyleyemeyen bir aptaldım. Isterlerdi verirdim kırgın da olsam verirdim. Gönlümü almasalar da arkadaşlığıma devam ederdim. Duygularımı ifade etmezdim. O hiç sorun çıkarmayan hep uyumlu kişiydim ben.
Ne istersin?
Farketmez. Önemli olan birlikte olmak.
Şunu yapalım mi?
Sen bilirsin. Önemli olan senin istemen.
Yardım eder mısın?
Elbette. Benim için çok basit. Sen yorulma.
Inan bu aptal tutumum üniversite son sınıfa kadar sürdü.
Bir insanı seviyor olmam yetti böyle yaşamama.
Bir arkadaşımız vardı. Hala var
Çok nazlı, şımarıkliğa varan bir tutumla insanları etrafında döndürürdü.
Sonra farkettim ki hep uyumlu olanla ilgilenen yok.
Herkes bu sadece kendi duygularını önemseyen insanın pesinde dört dönüyor.
O zaman anladım.
Başladım ota b.ka yerli yersiz "Hayir, istemiyorum. " demeye.
Anam inanır mısın gözler bana çevrildi. Üzerime düşmeler, önemsemeler..
Sen böyle değildin çok uyumlu takılırdin ne oldu sanalar..
Ulan öyleydim de kimin umrundaydim dedim bundan sonra böyle..
Velhasıl o arkadaş bana ciddi bir aydınlatma yaşattı. Teşekkürler kendisine :)
Senin için gec mi?
Asla değil. Başarabilirsin!
Unutma felsefen:
Önce kendim!
Bunları üniversitede Bi kitapçık gibi elimize verip dünyayı gezdirip tanıtmadılar bizede
Şimdi senin bu dediğine göre aptal olmuş oluyorum
