- 19 Nisan 2018
- 7
- 6
- 1
- 33
- Konu Sahibi Yaratici_Degilim
-
- #1
Öncelikle merhaba herkese.
Belki 15 yaşımdan beri zaman zaman bu başlıkta dolanır, sorunları ve yapılan yorumları okurum. Üyelerin hakkını vermek lazım, aklıbaşında yorumlar ve tavsiyeler epey çoğunlukta. (Bilmişlik olarak değil de, beni mutlu eden bir çıkarım olarak alın lütfen)
Benim merak ettiğim konu, ilişkide olduğunuz kişilerin geçmişleri konusundaki tutumlarınız. Burada çok denk geldim "Geçmişte yaşadıkları beni ilgilendirmez, benimle birlikte olmaya başladıktan sonrası önemli" tarzı yorumlara. Ki mantıklı olan düşünce gerçekten de bu bence de. (Sağlıklı çözüm de bu gibi duruyor) Ama gerçekten bu kadar kolay mı bu soğukkanlılık, ya da gerçekten buna göre yaşayabiliyor mu bu düşünceye sahip olanlarınız? Dediğim gibi, benim de doğru bulduğum yaklaşım bu, ama;
Örnegin benim yıllardır süren bir ilişkim var. Kendisiyle başlama hikayemiz biraz degisik, detaya gerek yok ama ilişkiye başladığımız dönemler öyle yoğun duygularım yoktu -hatta belki sadece minik duygu kırıntıları vardı. (Bu kısım sonrasında önem kazanacak) Aynı zamanda hayata bakış açılarımız ve yasanmisliklarimiz epey farklıydı; ben inancım gereği bırakın evlilik dışı cinsel iliskiyi, sevgililik olaylarından bile uzak dururken kendisinin cinsellik de içeren iliskileri olmuştu. O zamanlar arkadaşlarım "X, nasıl dayanabiliyorsun? Yaşadıklarını düşündükçe cildirmiyor musun?" tarzı yorumlar yaptığında içim cız etmeden "Yoo, sonuçta geçmişi hakkında bir şey yapamam ve beni de ilgilendirmiyor benden önce yaşadıkları" diyebiliyordum rahatca -ve hatta insanlar olgunluğuma hayran kalıyordu. Ama işin asli ortada olgunluk filan yoktu; ben kendisini romantik anlamda sevmiyordum, onunla bir gelecek de düşünmüyordum ve rahatlığımın kaynağı bu iki sebepti. (Öyleyse üstelik değerlerime ters olduğu halde neden ilişkiye başladığımı sormayın, hayatta attığımız her adım mantıkla kolkola olmuyor ne yazık ki ve konumuz işin bu kismi değil :) ) Ama sonra ben bu beye tutuldukca hiç de "Geçmişi beni ilgilendirmiyor" modunda kalamadim. Belki bir iki yılım benden önce yaşadıklarını düşünüp çıldırmakla geçti. ( dusundugum zaman bir suçu olmadığı için ona yansıtmamaya calistim) Şu an oturmuş bir ilişkimiz var, insan doğası gereği bu üzen gercekler tazeliğini yitirdi ve gündeminden düştü. Yine de zaman zaman elimde olmadan aklima geldiğinde kalbim sıkışıyor, nefes alamıyorum. Durum ve hislerim üzerinde düşündüğümde eğer benim de benzer bir geçmişim olsaydı muhtemelen bu kadar sorun etmezdim (hatta belki hiç) diyorum. Sonra bazen burada yukarıda bahsettiğim mantıklı, soğukkanlı yorumlarına denk geliyorum üyelerin. Belki bizde olmayan eşit şartlar, benzer hayat çizgileri onların hayatında olduğu için bu şekilde yaklaşabiliyorlar diye düşünüyorum. Ama yine de merak ediyorum, gercekten hayatinizdaki kisinin gecmisini, yaşadıklarını, eski iliskilerini.. sizi ilgilendirmedigini tam olarak idrak ederek rafa kaldirabiliyor musunuz? Gercekten sizin yerinizin olmadığı hayatlarıyla barışabiliyor musunuz?
Belki 15 yaşımdan beri zaman zaman bu başlıkta dolanır, sorunları ve yapılan yorumları okurum. Üyelerin hakkını vermek lazım, aklıbaşında yorumlar ve tavsiyeler epey çoğunlukta. (Bilmişlik olarak değil de, beni mutlu eden bir çıkarım olarak alın lütfen)
Benim merak ettiğim konu, ilişkide olduğunuz kişilerin geçmişleri konusundaki tutumlarınız. Burada çok denk geldim "Geçmişte yaşadıkları beni ilgilendirmez, benimle birlikte olmaya başladıktan sonrası önemli" tarzı yorumlara. Ki mantıklı olan düşünce gerçekten de bu bence de. (Sağlıklı çözüm de bu gibi duruyor) Ama gerçekten bu kadar kolay mı bu soğukkanlılık, ya da gerçekten buna göre yaşayabiliyor mu bu düşünceye sahip olanlarınız? Dediğim gibi, benim de doğru bulduğum yaklaşım bu, ama;
Örnegin benim yıllardır süren bir ilişkim var. Kendisiyle başlama hikayemiz biraz degisik, detaya gerek yok ama ilişkiye başladığımız dönemler öyle yoğun duygularım yoktu -hatta belki sadece minik duygu kırıntıları vardı. (Bu kısım sonrasında önem kazanacak) Aynı zamanda hayata bakış açılarımız ve yasanmisliklarimiz epey farklıydı; ben inancım gereği bırakın evlilik dışı cinsel iliskiyi, sevgililik olaylarından bile uzak dururken kendisinin cinsellik de içeren iliskileri olmuştu. O zamanlar arkadaşlarım "X, nasıl dayanabiliyorsun? Yaşadıklarını düşündükçe cildirmiyor musun?" tarzı yorumlar yaptığında içim cız etmeden "Yoo, sonuçta geçmişi hakkında bir şey yapamam ve beni de ilgilendirmiyor benden önce yaşadıkları" diyebiliyordum rahatca -ve hatta insanlar olgunluğuma hayran kalıyordu. Ama işin asli ortada olgunluk filan yoktu; ben kendisini romantik anlamda sevmiyordum, onunla bir gelecek de düşünmüyordum ve rahatlığımın kaynağı bu iki sebepti. (Öyleyse üstelik değerlerime ters olduğu halde neden ilişkiye başladığımı sormayın, hayatta attığımız her adım mantıkla kolkola olmuyor ne yazık ki ve konumuz işin bu kismi değil :) ) Ama sonra ben bu beye tutuldukca hiç de "Geçmişi beni ilgilendirmiyor" modunda kalamadim. Belki bir iki yılım benden önce yaşadıklarını düşünüp çıldırmakla geçti. ( dusundugum zaman bir suçu olmadığı için ona yansıtmamaya calistim) Şu an oturmuş bir ilişkimiz var, insan doğası gereği bu üzen gercekler tazeliğini yitirdi ve gündeminden düştü. Yine de zaman zaman elimde olmadan aklima geldiğinde kalbim sıkışıyor, nefes alamıyorum. Durum ve hislerim üzerinde düşündüğümde eğer benim de benzer bir geçmişim olsaydı muhtemelen bu kadar sorun etmezdim (hatta belki hiç) diyorum. Sonra bazen burada yukarıda bahsettiğim mantıklı, soğukkanlı yorumlarına denk geliyorum üyelerin. Belki bizde olmayan eşit şartlar, benzer hayat çizgileri onların hayatında olduğu için bu şekilde yaklaşabiliyorlar diye düşünüyorum. Ama yine de merak ediyorum, gercekten hayatinizdaki kisinin gecmisini, yaşadıklarını, eski iliskilerini.. sizi ilgilendirmedigini tam olarak idrak ederek rafa kaldirabiliyor musunuz? Gercekten sizin yerinizin olmadığı hayatlarıyla barışabiliyor musunuz?