Araba kullanıyor olmak

Ne alaka komşuyu hastaneye bırakıp tahlilleri bekleyeceğim? Bi zahmet kocası beklesin. Kimseye özel şoförlük yapmadım yapmam. Aynı yere misafirliğe gittiğimde benimle gelmek isteyenler oluyor aynı mahalleden mesela. Amenna gider geliriz. Bunun haricinde beni oraya bırak, geçerken al vs talepler olsa müsait değilim derim. Nihayetinde 10 yaşında değiliz, hislerimizi az yada çok dile dökebiliriz.
 
Allah rızası gönülden yapılır hanımefendi.
Ne siz razısınız ne de karşı taraf ihtiyaç sahibi.
Bu işte bir terslik yok mu sizce de?
Allah görsün diyorsunuz da şüphesiz görüyor, sizin kendinize acımanız yoksa kim ne yapsın?

Tahliller 1 saate mi çıkıyor, tamam o zaman benim eve gitmem lazım haydi görüşürüz diyeceksiniz bitecek.
İşten sonra şuraya gideceğim diyeceksiniz bitecek.
Yok müsait değilim şu şu var diyeceksiniz bitecek.
2 3 kez bahane bulsanız bitecek.
Hayır diyemiyorsanız bahane bulacaksınız.
Bu kadar basit bir çözümü olan bir derdiniz var.
Sinir bastı beni burda, ay niye çekiyorsunuz bu densizleri.
Taksi var otobüs var metro var dolmuş var. Var da var yani
Siz miydiniz bunca zamandır işlerini halleden? Sizin araba almanızdan önce ne yapardı bu insanlar.

Yaa ben böyle kendini kullandıran insanlara çok kızıyorum.
Lütfen çözün ve buraya yazın e mi? :KK54:
 
Iyi de biz napalim?
Istemeyerek insanlara evet diyorsunuz gelip buraya iç döküyorsunuz
Hani deseniz ki ben kabul etmiyorum zorla arabanın içine atlıyorlar o zaman derim arkadaşlığı kesin diye

E kendiniz sormuşsunuz bekleyim mı diye.kadin neden bekleme desin.

Hayatta en anlamadığım insan başkasına hayır diyemeyen insandir
 
Gerçekten çok şaşırıyorum böyle insanlara. Hayır demeyi öğrenemezseniz daha çok getir götür yaparsınız. Kimseyi değistiremeyiz, unutmayın tek degişim insanın kendi içinde başlar
 
aynı stres bendede var eşimin nenesi misafirimde olsa başkasında araba olsa dahi beni arar bir ara misafir onun yüzünden gitti..arabam daha konforlu olduğu için hep beni çağırıyor bende artık telefonları acmıyorum mecbur degilim cocukları var ben daha torunun eşiyim ne hak görüyor anlamıyorum:KK62: birkaç kere yok deyin komsunuz diyorsunuz almak zorunda değilsin
 
Yazının sadece basını okudum ve beni bastılar.. bir olur iki olur şoför mü bellemişler sizi.. yani artık bi dur deyin bu işe. Bir reddedin iki reddedin ücüncüye istemezler herhalde. Ya da baska yere geçiyodum ordan geçmicem yada araba dolu gibi gibi hiçbişey olmaz. Bende kullanılmayı sevmem acıkcası bunun tekrarlanması insan kullanmaya girer. Ki insanlar artık insan kullanmayı bayagı seviyor izin vermeyin ayaklarını kesin..
 
Açıkçası nasıl bir başlık yazacağımı bulamadım. 5 senedir araba kullanıyorum. Önce ailemin arabasını kullandım. Daha sonra birikimimle, biraz da borçla kendime sıfır bir araç aldım. Allah olmayan, isteyen herkese nasip etsin. Ancak sürekli olarak birilerinin şoförü gibiyim. Bu konuda şikayetçi olmamaya çalışsam bile nefsim sinirlerim izin vermiyor bazen. Şu an bile komşuyu bekliyorum hastanenin önünde. Bir saat sürecekmiş tahlil sonuçları filan. Oturduğumuz yerden hastaneye, hastaneden de oturduğumuz yere sürekli otobüs var. İşe giderken beni hastaneye bırakır mısın diyenler ya da otobüs gelmedi beni hastanenin önünden alır mısın diyenler... imkanı olmayan kişiler demiyor bunu. Hepsinin imkanları var. Bazen sinirlendiğim için de çok kızıyorum kendime, üzülüyorum ama öyle anlar oluyor ki enayi miyim ben diyorum kendi kendime. İnsanlar imkanları varken neden hayatını önemsemeden bunu yaparlar ki? Şu an hastaneye getirdiğim komşunun yanında refakatçisi de var. İsteseler işleri bittikten sonra otobüsle kapılarının önüne kadar gidebilirler ancak cayır cayır sıcakta kan tahlili sonucunun çıkmasını ve gelmelerini bekliyorum. Hayır de diyeceksiniz diyemiyorum. Bir keresinde işteyken komşu aradı durakta uzun süredir beklemiş otobüs gelmemiş. Çıkarken beni alır mısın diye. O zaman da böyle sinirlenmiştim. Hastane çalıştığım yere çok çok yakın değil. Allah rızası için neyse tamam diyorum ama bazen ciddi anlamda sinirlerim bozuluyor. Sadece bir iç döküş bu. Gidiş geliş 20 kilometre uzaklıktaki hastaneye hiç işim yokken, otobüsler de varken gelip üzerine saatlerce beklemek galiba nefsime ağır geldi bugün. Halletmem gereken işlerim de var. Gece olsa, ya da imkan olmasa neyse diyeceğim. Arabam olmadığı zaman işe giderken de, acil bir işim olduğunda da hiçbir zaman aynı güzergahta giden veya gitmeyen kimseye beni bırakır mısın demedim. Gece çok acil rahatsızlandığımda ambulansı çağırttım aileme. Birinden keyfi bir şey istemek hiç hoşuma gitmemiştir şimdiye kadar. Belki kızıp tepki gösterenler olacaktır ama başkalarının o kadar çok acil olmayan ve imkan bulunan durumları için o kadar çok zaman harcadım ki doldum taştım sanırım. Bu durumu yaşayan var mı? Kendimi neyse Allah rızası için yardım ediyorum diye teselli etsem de bazen sinirleniyorum. Sonra da sinirlendiğim için pişmanlık yaşıyorum.
Hem hayır diyemiyorum demişsiniz ama buraya niye yazdınız o zaman ne demeli size . Hayır demedikçe böyle kullanacaklar sizi hem kendi işinizi halletmeyip başkasına hayır diyemiyorsunuz çok ilginç
 
Tabiki isim var bilmem ne bahane uydur benimde arabam var isteyen oldu tabi benden degil esimden istiyolar ama araba benim oda biranneye sormam lazim diyor bunun icin bile kusen oldu kusura bakmasin kimse bizim yokken kimse gel benim araci al demiyosu bahane bile uyduruyodu hatta kendi kardesim bile eniste ya isim var vermem dedi kac kez oyle mi ozmaan arabayi alinca ilk ona dedim sakin isteme diye ama esim sagolsun ver bisey oaz diye diye kac kez verdirdi tabi bir versem 3 vermiyrum isteyen olursada isim var diyorum sende hayir demeyi bil suan mesela hastanin orda beklemene ne gerek var getirmissin isleri varsa benim isim cikti diye ara soyle bas git insanlar baskalarini kullanmayi cok iyi biliyor emin ol sen istesen bin bahane sunar hepsi
 
Kusura bakmayın size çok sinirlendim ya el o el.nasıl bu kadar samimi olabiliyorsunuz basıl onlara arama hakkı veriyorsunuz anlamıyorum.kimseyle akraba dahil böyle bir samimiyet kurmam otobüs gelmedi bemi bırak diyecem kadar.hadi samimiyet var o haddi vermem onlara pat diye suratlarına derim.bakın götürmeyin biryere hepsi arkanızdan konuşacak kim için bu iyilik bu zahmet enayi yerine koymadıkları ilk an lafını edecek kimseler için.yanına taksiden kart al 4 5 tane benim işim var dur sana numara vereyim de kartı ver aynı kişi bir daha yaparsa kartı ver yine 3.sü olmaz zaten.
 
Son düzenleme:
Bir daha aradıklarında bahane uydurun. Bir kaç defa daha aynı şeyi yapın. İşim var, şu an çıkamam, arkadaşına söz verdim gibi. Sadece çok acil durumlarda ambulansın taksinin gelemeyeceği bir yerdeyseniz komşu komşudan bunu ister. Gündüz vakti hastaneye gitmek için komşu mu aranır ya. Çok acilse zaten ambulans çağırmak lazım, hadi o kadar acil değilse çağır taksi git. Zaten sürekli yapıyorlarmış, bir de hastanede onları bekliyorsunuz. Benim çok acil işim çıktı siz taksiyle dönersiniz diyin gidin evinize bence. Hiç hayır demezseniz nasıl bitecek bu durum.
 
O kadar sinirliyim ki anlatamam yazsam da geçmiyor. Araba alacak kadar iş güç sahibisiniz belli ki belli bir akıl da var o zaman neden para zaman zahmet gidiyor benzin parası alıyormusunuz yok arabanın kilomtrede eskime payını hesap ediyormusunuz yok saat başında işte kazanacağınız parayı elaleme harcıyorsunuz hesaplıyormısunuz yok.ben bahane bulmam ama genel olarak emanet can da taşımam ailem dışında. Kaza olsa a ölse sen yaşasan bu dünyada cehennemi hem yaşarsın hem yaşatırlar.
 
Yani siz kendi kendinize yapıyorsunuz. Hayır diyemiyorsanız çekeceksiniz yapacak bir şey yok. Resmen sizi kullanıyorlar siz de mğsade ediyorsunuz :işsiz:
 
Mesela benim işim olabileceğini düşünmüyorlar. Sırf yüz yüze bakıyoruz, Allah bilsin diye diye bu rahatlığı hissettirdikten sonra sürekli hale geldi bu durum. Allah kimseyi zora düşürmesin. Ama ambulans ya da taksi bir telefon uzaklıktayken başkasının gününden saatlerini almak bana ciddi düşüncesizlik olarak geliyor. Tahlil sonuçları bir saat sürecekmiş sen bekleme diyen yok. Sadece haber veriliyor. Şu an ter içerisindeyim ama nasıl bir noktadan sonra yok diyebileceğimi bilmiyorum. Olmuyor yani onlar gayet iyi biliyorlar imkan olduğunu ama yok Allah rızası için yapılan her şeyi suistimal etmek bazılarının karakterinde var sanırım.
Ay çok sinirlendim size. Şöfor gibi kullanıyorlar sizi nasıl izin veriyorsunuz. Canınıza yazık değil mi? Götürmem işim var deyin bitti gitti yani. Hayır size sonradan da minnet duymayacak insanlar için kendinizi düşürdüğünü hale bakın ya valla yazık :KK11:
 
Ben de aynı duruma düşüyordum. Kendimi enayi gibi hissetmeye başladığım an direkt hayır dedim. Bunu yapamazsanız bir çözümü yok sorununuzun. Direkt hayır diyemiyorsanız (ki en net çözüm yoludur) o zaman bahane üretin. Mesela hadi hastaneye bıraktınız tahlil sonuçlarının bekleneceğini öğrendiğinizde işim var ben bekleyemem kusura bakmayın gibi bişeyler söyleyip ayrılacaktınız. Bunun için arandığımı bile bile açıyorum telefonu diyorsunuz ya, ya açmayacaksınız ya da açtığınızda bahaneniz hazır olacak. Çok ısrarcı olanları ise şakayla karışık bozacaksınız. İnanın bir iki defa böyle davrandığınızda artık kullanamayacaklarını anlıyorlar. Ne kötü ki insanlara iyilik yapmak kısa zamanda enayiliğe evriliyor. Bob Marley'in beni kendime getiren bir lafı var: Asla başka insanlar üzülmesin diye kendini üzme. Unutma sen kaldırabiliyorsan onlar da kaldırabilir. :super:
 
Öncelikle @Esra + 1

Maddi durumumda değişiklik olduğunu öğrenen bir arkadaşım :
" Eee Subkortikal hanııım, beni tatile yollarken iyiydi, biraz da sen hesap yapa yapa geçin bakalım şimdi " demişti.

Kadına, param yok tatile gidemiyorum diye ağladığında, ben öderim sen git deyip, yıllık izninde yaptığı tatilin parasını ödemiş olmam batmış.

Öyle, her iyilik yaptığınız insanı sizi alkışlıyor falan da sanmayın diye yazdım.
Ya kusura bakmayın istemsiz güldüm😀gerçekten öyle mi dedi. Şöyle tatile götüren arkadaşımız oldu da biz mi kıymet bilmedik 🤗
 
Neredeyse 6 aylık hamileyim, pandemi donemindeyiz ve gittiğim hastane otobüsle 1 saat uzaklıkta. Kontrollerime çoğunlukla hep otobüsle gidip geldim, tum bayan arkadaşlarımın aracı olmasına rağmen kimseyi 'beni hastaneye götürür müsün' diye aramadım. Otobüs yoksa taksi var yani, siz kimsenin özel makam aracı değilsiniz.
Gece biri vesait olmayan yerde zor durumda kalir, çok acil durumlar olur, onlara birşey diyemiyorum ama otobüs bekledim gelmedi deyip sizi çağırmalari çok abes.
 
Evde ailemin olduğunu biliyorlar. Keşke yapabilsem şu söylediklerinizi. Bilmiyorum inanın 10 kere belki de daha fazla böyle aynı komşuyu kardeşini getirip götürmüşümdür. Anlamıyorum ben birinden bir şey rica ederken binbir sıkıntı çekerim. Ekstra zahmet vermemek için çaba harcarım. Zulüm gibi gelir bir şey istemek. Hala ses yok su gibi ter akıtıyorum şaka gibi.


Pardon ama siz şaka gibisiniz, size basit şekilde bahane bulun ve hayır demeyi öğrenin deniliyor, mutlaka alıntı yaptığınız üyenin bahanesini aynen kullanmak zorunda değilsiniz, nasıl bunu anlayamıyorsunuz çok şaşırtıcı, yani alt tarafı durumunuza uygun bir bahane bulacaksınız ya da verilen öneriyi kendi şartlarınıza uyarlayacaksınız.

bankadan aradilar acil gitmem lazim, iş yerinden çagirdilar, hava çok sıcak bekleyecek yer yoktu, karnım acıktı, annem yemek yapacakmis malzeme almam lazim, ilaç saatim geldi, sicaktan basim agridi, evdekiler anahtarsiz disari cikmislar kapida kalmislar...

Diğer mevzu da şu, bekleyeyim mi diye sorarsanız bu yüzsüz insanlar tabiki bekleme demezler, ince düşünseler zaten sizden şoförlük yapmanızı istemezlerdi.
 
Açıkçası nasıl bir başlık yazacağımı bulamadım. 5 senedir araba kullanıyorum. Önce ailemin arabasını kullandım. Daha sonra birikimimle, biraz da borçla kendime sıfır bir araç aldım. Allah olmayan, isteyen herkese nasip etsin. Ancak sürekli olarak birilerinin şoförü gibiyim. Bu konuda şikayetçi olmamaya çalışsam bile nefsim sinirlerim izin vermiyor bazen. Şu an bile komşuyu bekliyorum hastanenin önünde. Bir saat sürecekmiş tahlil sonuçları filan. Oturduğumuz yerden hastaneye, hastaneden de oturduğumuz yere sürekli otobüs var. İşe giderken beni hastaneye bırakır mısın diyenler ya da otobüs gelmedi beni hastanenin önünden alır mısın diyenler... imkanı olmayan kişiler demiyor bunu. Hepsinin imkanları var. Bazen sinirlendiğim için de çok kızıyorum kendime, üzülüyorum ama öyle anlar oluyor ki enayi miyim ben diyorum kendi kendime. İnsanlar imkanları varken neden hayatını önemsemeden bunu yaparlar ki? Şu an hastaneye getirdiğim komşunun yanında refakatçisi de var. İsteseler işleri bittikten sonra otobüsle kapılarının önüne kadar gidebilirler ancak cayır cayır sıcakta kan tahlili sonucunun çıkmasını ve gelmelerini bekliyorum. Hayır de diyeceksiniz diyemiyorum. Bir keresinde işteyken komşu aradı durakta uzun süredir beklemiş otobüs gelmemiş. Çıkarken beni alır mısın diye. O zaman da böyle sinirlenmiştim. Hastane çalıştığım yere çok çok yakın değil. Allah rızası için neyse tamam diyorum ama bazen ciddi anlamda sinirlerim bozuluyor. Sadece bir iç döküş bu. Gidiş geliş 20 kilometre uzaklıktaki hastaneye hiç işim yokken, otobüsler de varken gelip üzerine saatlerce beklemek galiba nefsime ağır geldi bugün. Halletmem gereken işlerim de var. Gece olsa, ya da imkan olmasa neyse diyeceğim. Arabam olmadığı zaman işe giderken de, acil bir işim olduğunda da hiçbir zaman aynı güzergahta giden veya gitmeyen kimseye beni bırakır mısın demedim. Gece çok acil rahatsızlandığımda ambulansı çağırttım aileme. Birinden keyfi bir şey istemek hiç hoşuma gitmemiştir şimdiye kadar. Belki kızıp tepki gösterenler olacaktır ama başkalarının o kadar çok acil olmayan ve imkan bulunan durumları için o kadar çok zaman harcadım ki doldum taştım sanırım. Bu durumu yaşayan var mı? Kendimi neyse Allah rızası için yardım ediyorum diye teselli etsem de bazen sinirleniyorum. Sonra da sinirlendiğim için pişmanlık yaşıyorum.
Yardım zaruri gerekli durumlarda yapılır sizinki resmen görev gibi olmuş..yardımın suyunu çıkartmışsınız,ben kendi öz kardeşimden zaruri olmadıkça beni götürmesini istemem..Ayrıca zaman insanlar için ne kadar önemli en değerli şeyinizi vaktinizi harcıyorsunuz sürekli,hadi götürdünüz eyvallah ekstra beklemek nedir ya taksiye atlayıp dönsünler,samimi söylüyorum bekleyeni ilk defa görüyorum
 
Açıkçası nasıl bir başlık yazacağımı bulamadım. 5 senedir araba kullanıyorum. Önce ailemin arabasını kullandım. Daha sonra birikimimle, biraz da borçla kendime sıfır bir araç aldım. Allah olmayan, isteyen herkese nasip etsin. Ancak sürekli olarak birilerinin şoförü gibiyim. Bu konuda şikayetçi olmamaya çalışsam bile nefsim sinirlerim izin vermiyor bazen. Şu an bile komşuyu bekliyorum hastanenin önünde. Bir saat sürecekmiş tahlil sonuçları filan. Oturduğumuz yerden hastaneye, hastaneden de oturduğumuz yere sürekli otobüs var. İşe giderken beni hastaneye bırakır mısın diyenler ya da otobüs gelmedi beni hastanenin önünden alır mısın diyenler... imkanı olmayan kişiler demiyor bunu. Hepsinin imkanları var. Bazen sinirlendiğim için de çok kızıyorum kendime, üzülüyorum ama öyle anlar oluyor ki enayi miyim ben diyorum kendi kendime. İnsanlar imkanları varken neden hayatını önemsemeden bunu yaparlar ki? Şu an hastaneye getirdiğim komşunun yanında refakatçisi de var. İsteseler işleri bittikten sonra otobüsle kapılarının önüne kadar gidebilirler ancak cayır cayır sıcakta kan tahlili sonucunun çıkmasını ve gelmelerini bekliyorum. Hayır de diyeceksiniz diyemiyorum. Bir keresinde işteyken komşu aradı durakta uzun süredir beklemiş otobüs gelmemiş. Çıkarken beni alır mısın diye. O zaman da böyle sinirlenmiştim. Hastane çalıştığım yere çok çok yakın değil. Allah rızası için neyse tamam diyorum ama bazen ciddi anlamda sinirlerim bozuluyor. Sadece bir iç döküş bu. Gidiş geliş 20 kilometre uzaklıktaki hastaneye hiç işim yokken, otobüsler de varken gelip üzerine saatlerce beklemek galiba nefsime ağır geldi bugün. Halletmem gereken işlerim de var. Gece olsa, ya da imkan olmasa neyse diyeceğim. Arabam olmadığı zaman işe giderken de, acil bir işim olduğunda da hiçbir zaman aynı güzergahta giden veya gitmeyen kimseye beni bırakır mısın demedim. Gece çok acil rahatsızlandığımda ambulansı çağırttım aileme. Birinden keyfi bir şey istemek hiç hoşuma gitmemiştir şimdiye kadar. Belki kızıp tepki gösterenler olacaktır ama başkalarının o kadar çok acil olmayan ve imkan bulunan durumları için o kadar çok zaman harcadım ki doldum taştım sanırım. Bu durumu yaşayan var mı? Kendimi neyse Allah rızası için yardım ediyorum diye teselli etsem de bazen sinirleniyorum. Sonra da sinirlendiğim için pişmanlık yaşıyorum.
Tutsun taksisini gitsin, binsin otobüse dolmuşa gitsin. Siz yüz verdikçe tepeye çıkarlar bir gün götüremediğinizde de sizden kötüsü olmaz.
önce aileye açıkla, bundan sonra benden bu kadar kimseyi taşımam diye. Sonra soran olunca da hayır kusura bakmayın çalışacağım işim var diyeceksiniz, bitti gitti.
Taşıdıktan sonra binen çok olur neden binmesinler ki?
ya da taksiye ödeyeceklerini size ödesinler su yakmıyor, yıpranma payı var, yağıydı bakımıydı masrafı var. Gittiğin yerde kaza maza olabilir.
sıfır araba almak her yiğidin harcı değil şu dönemde yani. Masraf.
 
Açıkçası nasıl bir başlık yazacağımı bulamadım. 5 senedir araba kullanıyorum. Önce ailemin arabasını kullandım. Daha sonra birikimimle, biraz da borçla kendime sıfır bir araç aldım. Allah olmayan, isteyen herkese nasip etsin. Ancak sürekli olarak birilerinin şoförü gibiyim. Bu konuda şikayetçi olmamaya çalışsam bile nefsim sinirlerim izin vermiyor bazen. Şu an bile komşuyu bekliyorum hastanenin önünde. Bir saat sürecekmiş tahlil sonuçları filan. Oturduğumuz yerden hastaneye, hastaneden de oturduğumuz yere sürekli otobüs var. İşe giderken beni hastaneye bırakır mısın diyenler ya da otobüs gelmedi beni hastanenin önünden alır mısın diyenler... imkanı olmayan kişiler demiyor bunu. Hepsinin imkanları var. Bazen sinirlendiğim için de çok kızıyorum kendime, üzülüyorum ama öyle anlar oluyor ki enayi miyim ben diyorum kendi kendime. İnsanlar imkanları varken neden hayatını önemsemeden bunu yaparlar ki? Şu an hastaneye getirdiğim komşunun yanında refakatçisi de var. İsteseler işleri bittikten sonra otobüsle kapılarının önüne kadar gidebilirler ancak cayır cayır sıcakta kan tahlili sonucunun çıkmasını ve gelmelerini bekliyorum. Hayır de diyeceksiniz diyemiyorum. Bir keresinde işteyken komşu aradı durakta uzun süredir beklemiş otobüs gelmemiş. Çıkarken beni alır mısın diye. O zaman da böyle sinirlenmiştim. Hastane çalıştığım yere çok çok yakın değil. Allah rızası için neyse tamam diyorum ama bazen ciddi anlamda sinirlerim bozuluyor. Sadece bir iç döküş bu. Gidiş geliş 20 kilometre uzaklıktaki hastaneye hiç işim yokken, otobüsler de varken gelip üzerine saatlerce beklemek galiba nefsime ağır geldi bugün. Halletmem gereken işlerim de var. Gece olsa, ya da imkan olmasa neyse diyeceğim. Arabam olmadığı zaman işe giderken de, acil bir işim olduğunda da hiçbir zaman aynı güzergahta giden veya gitmeyen kimseye beni bırakır mısın demedim. Gece çok acil rahatsızlandığımda ambulansı çağırttım aileme. Birinden keyfi bir şey istemek hiç hoşuma gitmemiştir şimdiye kadar. Belki kızıp tepki gösterenler olacaktır ama başkalarının o kadar çok acil olmayan ve imkan bulunan durumları için o kadar çok zaman harcadım ki doldum taştım sanırım. Bu durumu yaşayan var mı? Kendimi neyse Allah rızası için yardım ediyorum diye teselli etsem de bazen sinirleniyorum. Sonra da sinirlendiğim için pişmanlık yaşıyorum.


benim bu konudaki yaklasimim; eskiden baskalari benim.soforlugumu yapti, bugun ben bu insanlarin soforlugunu yaparim, yqrin da onlar baska ihtiyaci olanin soforlugunu yaparlar seklinde. ama sizinki baya fazla olmus. yani acil icin anlarim da kan sonucunu da size bekletmek abarti geldi bana..bir de bu araba su yakmiyor. anneniz babaniz.komsulara karsi tavir koysa soylese, boyle keyfe keder seylerde sizi aramasalar.
 
Back
X