İlk önce tek başına arabayı kullandığında çarpmak veya çizmek kaçınılmaz,babana bunu kabul ettirmelisin.Gözlemlerime dayanarak söylüyorum,arabanın başına gelecek herhangi bir zararadan sorun yaratacak bir eşeibabaya vaya ağabeye sahip insanlar genelde kendi arabasını alana kadar vazgeçiyor.Hatta bazıları kendi arabası üzerinde bile söz hakkına sahip olamıyor,ablam arabasını bir kere hafifçe çizdi diye eşinin çenesinden bıkıp araba kullanmaktan vazgeçti...
Canım yapacağın ikinci şey,babana en zor işin yokuş yukarı arabayı kaldırmak olduğunu söyle,neden sinirlenip panikliyorsun?Hatırlıyorum da çok kuyruk titrettim,çok dualar ettim yokuş başında bir kırmızı ışığa denk düşmeyeyim diye
Eşimle evlendiğimde arabasını elime verdi,canına bir şey olmasın,kır çiz yamult ama öğren dedi.O kadar anlayışlı olduğu halde,ben özel direksiyon dersi almıştım,çünkü birinci derece akrabalarla araba kullanmayı öğrenmekten ziyade harbe girildiğini yakinen görmüşüm..
Şimdi parasını eşim vererek bana araba aldığı halde,eşim ara sıra işe senin arabanla gidebilir miyim diye izin alıyor,yani arabayı sahiplenmiyor,yoksa ben hala bir yerine bir şey olacak diye araba kullanamıyor olurdum.
Kavrama noktasını kendin çalış,evinin yakınlarında dik bir yokuş bul ve dur kalk yap,en kötüsü baktın beceremedin,çek el frenini ver arabanın adresini,paşa paşa gidip alsın baban.Biraz kırıldığını belli et babana,gönül koy,küs,naz yap ama vazgeçme.
Kolay gelsin bu yolda çabaların seni usta bir şoför yapsınyerimseniben