- 22 Ağustos 2015
- 827
- 862
- 53
- 28
- Konu Sahibi lettyortiz
- #1
Merhaba hanımlar, ben 11 aylık evliyim. Bu kısa sürede eşimle öyle dönemeçlerden geçtik, öyle kavgalar ettik ve öyle unutulmayacak sözler sarf ettik ki birbirimize, artık hiçbir şeyin o en başındaki gibi saf ve güzel olacağına dair inancım kalmadı. İkimiz de birbirimizi seviyoruz, buna eminim ama boş bir sevgi bu, yaşadıklarımız altını boşalttı o sevginin. Tüm bağlar kopmuş gibi hissediyorum, artık ikimizin de ne barışmaya, ne nasıl olacak bundan sonra diye konuşmaya ne de kesin bir karar vermeye gücü var. Susuyoruz sadece, ve üzülüyoruz bu kadar severek, bu kadar saygı duyarak, bu kadar saf duygularla girdiğimiz, özellikle benim uğruna çok şeyden vazgeçtiğimiz bu evlilik yolunda geldiğimiz noktaya bakınca. Acıyorum o güzel sevdiğimiz zamanlara, eski O'nu özlüyorum, eski beni özlüyorum. Eski bizi özlüyorum ama dedim ya, öyle şeyler yaşandı ki artık asla geri dönemeyiz o zamanlarımıza. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum kızlar. Sağlıklı bir ilişki surduremiyoruz ne kadar denesek de olmadı evlendiğimizden beri. Toplasanız 1 ay normal bir evlilik hayatımız olmamıştır. Toplasanız bir ayım üzüntüden delicesine ağlamadan geçmemiştir. Yoruluyorum, o da yoruluyor farkındayım. Birbirimiz için doğru insanlar değilmişiz meğer. Benim bir erkekten onun da bir kadından beklentileri çok farklıymış. Biz bu işi elimize yüzümüze bulaştırdık, ben senin hayatını mahvettim, sen de benimkini. Nasıl geçecek bir ömür böyle bilmiyorum dedi. Boşanmak asla bir seçenek değil lütfen boşanma dışında öneri sunun bana. Hep derler ya evlilik ilk 5 yılda ancak rayına oturur, peki o 5 yılda yaşananlar ne olacak? 5 yıl boyunca binbir badire atlattıktan sonra nasıl rayına oturacak o evlilik, her yanı bıçaklanmış zavallı bir ağaca benzemez mi o halde? Yardımlarınız için şimdiden teşekkür ederim...
