benim annem babamın ailesiyle görüsmüyor. dolayısıyla benim de görüsmemi istemiyor. babam her gün konusur babaannemle, amcamla. zaten bir ikisi var, dedem rahmetli. bayramlarda da babaannem kızkardeşiyle yazlıkta olur hep, senenin en az altı ayı oradalar. ne gideriz, ne konusuruz. üzülüyorum aslında, cok isterdim babaannemin yanına gideyim, ne bileyim birlikte zaman gecirelim. tamam babaannemin anneme karsı yanlısları cok, annem haklı konusmamakta ama bazen annem de abartıyor. üzülüyorum, yaslı kadın bugun var yarın yok bize karsı ne garezi olacak. ne bileyim, bir arasam aksam annem bana tavır yapıyor, aramıyorum ben de. gerçi anneanneme karsı da öyle. cok görüsmemizi istemiyor annem. insallah sevecegim bir kayınvalidem olur da annemi aradığım sıklıkta onu da ararım, onunla da görüsürüm. ileride cocuklarımın bizim gibi olmasını istemem. düşman degil sonucta onlar, tabii kimse keyfinden mesafe koymaz, mesafe koyanlara da hak veriyorum o yuzden. sonra cok yüz göz olunca istenmeyen olaylar oluyor o daha sıkıntı.
senin konuna gelirsek eşin de zaten az konusuyormuş, o zamanlar konussan yeter zaten bence. öbür türlü saçma olur. hani eşin her gün konussa sen haftada bir konussan anlarım da. eşin de az konustugu icin o konustugu zaman sen konusman normal.