slmlar.. ,
nazcım bende senin gibi çok kıskanç bir insandım. evliliğimin ilk bir haftasında kıskançlık huyum yoktu. ama daha sonraları ne zaman dışarı çıksak çok huzursuz oluyordum. hatta ben televizyondakilerden bile kıskanıyordum eşimi. ve 2-3 sene içinde çok kavgamız oldu. çok düşündüm acaba bu kıskançlıktan nasıl kurtulabilirim diye. eşimde kimselere bakacak bi insan deil.. normalde çok mutluyuz fakat dışarı çıktığımızda oluyor ne oluyorsa. sonrasında bunu aşmaya karar verdim
öncelikle kesin karar aldım kıskanmayacağıma dair. gördüğümü görmemezlikten geldim.
eşime daha da çok yaklaştım. dışarıya çıktığımızda onunla daha çok ilgilendim. misal,, elini tutarak gözlerine bakarak hep onu sevdiğimi söledim. tüm çekiciliğimi, cazibemi kullandım. fazla konuşup onu sıkmadım. fazla susup da serbest bırakmadım. hep dengede tuttum. birde durmadan kendimi yeniliyerek onun gözünde hiç eskimedim. birde ondan bir şey istedim. dışarıda bir insana gözün kaysa bile ciddi olmasını istedim. en azından ciddi bi şekilde bakarsa karşıdakinin pek ilgisini çekmez diye düşündüm. zaten cazibemi kullandığım için onlara gerek bile kalmadı.
şimdi ise,,,,, çok mutluyuz
böyle saçma sapan,, ufak tefek kıskançlıklarla kendimden soğutmak istemiyorum. elimizde olan bir ömür, çok güzel geçmesini sağlamakta bizim elimizde. artık biz bu sorunları atlattık. darısı başınıza... gecenin şu saatinde yazdıklarımı iyi oku. umarım faydam olur. ne zaman bu konularda yardım istersen özele yazabilirsin. tecrübelerimle inşalah yardımcı olurum. unutma herşey bizim elimizde... kendinden soğutma eşini.. biliyosun erkekler çabuk sıkılır.
sevgiler...