Arkadaş edinemiyorum :( arkadaş arıyorum

sonundaoldu .!.:

benim de arkadaşım yok sadece işte çay, kahve içtiğim bir iki tane o kadar . arada çocuklu görüşebileceğim arkadaşlarım olsa iyi olurdu ama bazen bu fikir bile sıcak gelmiyor bana

Genişletmek için tıkla...

Merhaba nerede ikamet ediyorsunuz acaba:)

pinkness .!.:

Kızlar merhaba,
Ben 32 yaşındayım İstanbul'da yaşıyorum. İyi bir ailem var, düzgün biriyim yani bana göre :) Ama ne hikmetse arkadaşım yok. Bir tane arkadaşım var. Eski işyerimden arada onunla görüşürüz. Bir diğer arkadaşım var ama en önemli zamanlarda hep beni yanlız bıraktı yani gerçek dost değil neden arkadaşım olmuyor anlamadım gitti herkes sessizsin diyip duruyor evet sessizim ama sosyalleşemedikçe gitgide insan içine kapanıyor. En çok da beni yaralayan şey bir çocukla tanıştım o da sosyal medyada beni takibe almış arkadaşın yok pek dedi çok üzüldüm yani herkes beni yalnız arkadaşsız olarak tanıyor. Bunu bir de ondan duyunca yıkıldım. Acaba bu durumu nasıl aşabilirim? Arkadaşlığa açık arkadaşlarla tanışabiliriz ayrıca ?

Genişletmek için tıkla...

Kurslara gidebilirsin sosyal etkinliklere katilabilirsin ve kimseden fazla bir beklenti icine girme

Benim de öyle arkadaşım yok. İşten arkadaş grubumuz var çağırırlar boş oldukça giderdim. Şimdi çocuğum var öyle gezemiyorum. Oğlan hareketli insanların huzurunu bozmayim diye yanaşmıyorum. Hani kerata kendini sevdirir sosyal çocuktur ama anne olarak rahat edemiyorum cagrildigim yere gitmiyorum bu yüzden. Zaten insanlar da yorucu arkamdan saçma sapan konuşulsun, beklentiye girilsin sevmem. Çocukla parklarda gezip takılıyoruz sosyal hayatimiz şimdilik böyle. İnsan canlısıyımdır espiriliyim muhabbetim de iyidir ama işte sanırım insanlarla çok içli disli olmayı mi sevmiyorum dedikodudan fesatliktan mi hoşlanmıyorum bilmiyorum ama küçük bir kabugum var mutluyum. Bir de minnet duygusunu sevmiyorum sanırım. Biri bir iyilik yaptı mı çok geriliyorum neden bilmem.

Düzenleme: Allah etmeye eski konuymus. Tarihe bakmamisim. Hortlatmayin şunları rica ederim. Kendimi kötü hissettim.

Hicbir zaman cok arkadaşım olmadi. Bir kac tane cok sevdigim dostum diyebildigim arkadasim var, onlar da bana yetiyor. Uzakta oturuyoruz, sık gorusemesek de bize yetiyor. Belli bi yastan sonra arkadas bulmak zor gercekten.

Kimler nerden? Ben de gelirim izmirde olan varsa.