kızlar canımı sıkan bir konuyu paylaşmak istiyorum..
benim üniversiteden yakın bir arkadaşım var..
aynı şehirde yaşıyoruz şuan, görüştüğüm bir kaç insandan biri..
ben ondan bir ay önce evlendim..
mutlu bir evliliği var, Allah artırsın inşallah..
benim evliliğime dair yaşadığım sıkıntılardan az buçuk haberdar..
çok anlatmadım, empati kuramadığını farkettiğim için..
her neyse, bu arkadaşım sürekli eşiyle yaşadığı güzel şeyleri bana anlatıyodu..
eşi gerçekten çok aşık..adamın bakışlarından bile anlaşılıyo..
ben başlarda o anlatırken kendi evliliğimi düşünüp, moralim bozuluyodu..
kıçkançlık mı bilmiyorum, ama kıskançlık olsa onun mutlu olmasını istemezdim..durum öyle değil tabi..Allah içimi biliyo, her daim mutlu etsin onları..benimki imrenme sanırım...
şimdilerde tavır değiştirdim artık onun yaptığını ben de yapıyorum..moralimin bozulmasına ortam oluşmaması adına sürekli görmemişler gibi kocamı anlatıyorum ona..o da ben bir şey söylersem beş şeyle cevap verip, adeta seninki asla benimki gibi olamaza getiriyo lafı..
ve diyelim ki, benim anlattığım bir güzellik şayet onlarda yoksa 2 gün sonra hemen onlarda da oluyo ve arkadaş hemen bi fırsatta bana anlatıyo..
okurken durumu çok komik bulduğunuza eminim..
ama yaşayan konumundayken trajikomik oluyo malesef..
öyle paylaşmak istedim sadece...sevgiler....