Böyle şeyler kendiliğinden, konuşulmadan çözülüveriyor. Üniversitede en yakın arkadaşlarımdan birinin (erkek), başka erkeklerle internette fotoğraflarını göstermişlerdi bana. Gösteren arkadaşa çok kızdım, sanane bize ne diye. Ama tabi içten içe kendime de kızdım nasıl anlamadım diye. Arkadaşımla görüşmeye devam ettim, hiçbirşey yokmuş gibi. Ama bir noktadan sonra benim bildiğimi belli ettim. Mesela üff şu çocuk da çok yakışıklıymış ya, sence de öyle değil mi, vs gibi geyikler yaparken, anlaşıldı işte. O da hiç itiraf etmedi, ben de hiç sormadım. Ama ikimiz de bildiğimizi biliyorduk filan. Öyle geçti zamanlarımız. Bence siz de öyle yapın. Açık olun, rahat olun. Konuşmak istese de istemese de sizi kaybetmeyeceğini bilsin.
