Arkadaslar biz kadınlar neden bu kadar aciz insanlarız?

çocuklarım için ayrılmıyorum diyene guluyorum artık,
bılmem kaç tane bahanenın arasından çocuklar kımbılır kaçıncı sırada.
ama öyle söyleyınce ıyı anne olmuş oluyo çaresızım işim gücüm yok deyince çalış denecek çunku.
ekstrem durumlar dısında ailenin sahıp çıkmaması da bahane sen yıllarca kendını kocana muhtaç olacak kadar acız duruma düşürmüşsün baba evıne gidince ne olacak kı aynı acziyet baba evınde de devam edecek.
bir de ne yasamışsın kı bılıyorsuncular çıkmış kımın ne yasadıgını kımse bılemez diye bır not duseyım.
 
Kadından kadına değişen bir durum bu. Kimisi çoluk çocuğuna rağmen çekip giderken kimisi döver de sever de mantığıyla hareket ediyor,bu son seçenek elbette yanlış ama maalesef bazılarımızın beynine erkek daha üstün düşüncesi kodlandığı için bütün varlığını erkeğinde görüp boynunu büker. Biz hala ataerkil bir toplumuz,yukarda bir arkadaşımızın da yazdığı gibi erkek yapınca kimse bişey demiyor ama kadın yapınca olaylar olaylar. Maalesef böyle erkekleri de yetiştirip başımıza musallat eden yine kadınlarımız. Herşey yetiştirme tarzında bitiyor onun için hep diyorum özellikle anne faktorü çok önemli. Toplumu şekillendiren kadındır aslında.
 
Kesinlikle haklısın canım... sanki bütün dünya'mız onlardan ibaretmiş gibi davranıyoruz bazen.. birbirimize destek olmalıyız. biz onlardan daha güçlüyüz aslında irade olarak da zeka olarak da...
 
Benim ailem anaerkildir. Bizde kadınlar daha güçlüdür. Bizim ailedeki erkeklerde iş yoktur. Genellikle beceriksizlerdir. Anneannem kocasından hayır görmeyince uç tane çocuğu varken boşanmış. Bilmem kaç yaşından sonra pazarda çamaşır sattı. Annem babamdan boşandı, ben ve kardeşim varken. Çalışıyor. Dedem bi baltaya sap olamamış, yetmiş yasında olmasına rağmen ne emekliliği var ne bişeyi, eşek gibi çalışmak zorunda ve yapayalnız. Babam bi baltaya sap olamamış, ne emekliliği var ne bi mülkü. Ölene kadar çalışmak zorunda o da. Yalnız. Dayım yıllardır dört senelik üniversiteyi uzattı da uzattı, otuz yaşına geldi halen babası eline harçlık veriyor. Anneannem önüne yemek koymazsa aç kalır, o derecede beceriksiz. Ben 23 yaşındayım, okulum bitmek üzere. Daha ikinci dönem başlamadan ben iş başvuruları yapmaya başladım. Teyzem, kendi işini kurdu, kocası onun ağzının içine bakıyor, adamın cebine parasını koyan kişi teyzem. Bizde kadının pozisyonu belli, erkeğinki belli. Ben anlam veremiyorum dayak yiyip de seviyorum, özünde iyi biri falan denmesine. Zaten böyle bir ailede yetişmişim, anlamam da beklenemez.
 
Ben de seyi anlamiyorum. Kadin buraya konu aciyor, dert yaniyor diye bazilarinizin dedigini yapmak zorunda mi?

Tak tak tak soyle yapacaksin, boyle yapacaksin. Ben sadece ders calismak isteyen ve calisamayanlara oyle kesin oneriler sunabilirim ama bosanmak istemeyen birine neden bosanmiyorsun diyemem. Bu hakki kendimde gormuyorum.

Sana gore bosanmasini gerektiren sebepler varsa bosanmasini normal bir sekilde onerebilirsin ama bosanmak istemiyorsa bitti. Bu onun aciz oldugunu gostermez. Onun hayati, onun karari.
 

Siz kimsiniz bilmiyorum. Ama evet BAZI kadınlar aciz.
Bu bazılarının başka şansları olmamış. Malesef herkes kadar şanslı olmamışlar, kötü aile, ekonomik güçlük, erken evlilik vs gibi elinde olmayan sebeplerden dolayi ayakları üzerinde duramamışlar. Sonrasında da toplum baskısı, cinayete kurban gitme, çocuklarıyla tehdit edilme gibi durumlara maruz kalmışlar.
Şimdi bu insanlara uzaktan bakıp, 'hmm bak istese yapar, gitsin çalışsın çocuklarına alsın baksin' gibi utopik yorumlar yapmak anlamsız. Onlar için yapabileceğimiz en iyi şey duyarli olmak ve vicdanlı çocuklar yetistirmek.

Bunun yanında bir de kendi kendini aciz durumuna dusurenler var. Ailesi okuturken koca diye tutturan, ona buna kaçan, eğitimin önemini anlamayan, zengin koca kovalayan, birine aşık olup hayatının merkezine oturtan, onurunu gururunu unutan, her şeye herkese cocugunu bahane eden tipler var. He bak bunlara ne desem bilemedim. Bunlara yapacak hiç bir şey yok.
Aradaki farkı gözeterek hareket etmek lazım. Kimi insanın çaresizligini anlamak, yapamayacağı şeylerle üstüne gitmemek gerek. Kimine de kafasına vura vura anlatmak, kendini ne hale soktuğunu göstermek gerek..
 
Aslında evrendeki en üstün varlık insandir ve dişi olan insan daha da üstündür kadın tehlikelidir bir o kadarda merhametli dir en ince şeyleri kadın düşünür ruhu zihni aslında çok çok güçlüdür erkeğin baş edemediği her şeyde kadın baş eder ama bizim kadınlarımız insanlığınin da kadinliginin da gücünün farkında değil Oysaki onca örnek varken Oysaki içinde ki güç sürekli onu durterken yazık
 
laracroft89 .!.:
toplum yapısından bence. dul erkek bekar kadınla bidaha rahatca evlenirken dul kadın lafı bile vovvv oluyo. en basitinden erkek yapınca milli kadın yapınca başka bişey deniyor. çifte standartın sonucu bu
Genişletmek için tıkla...

Bu yorumun altina imzamı atarım...cūnkū boşanma sonrasinda sadece kadına cevre baskısı uygulaniyo ve bekarkenki bakıs açısıyla bakılmıyo.. Dolayısıyla kadınlar boşanma korkusu yaßįyo...Cogu kadın aslinda kocasını cok sevdigi icin degil de cevre baskısı ve 'dul kalınca bundan daha iyisini bulamam' korkusuyla bosanamiyo, evliliklerinde de aciz hissediyo...yani kadınlara bőyle hissettiren kokuşmuş zihniyetler...
 
Her ne olursa olsun, bir kadin asla kendini ezdirmemeli.. bende bosananlardanim, bende aaaa acaba evliligimi kurtarmak icin cocukmu yapsam demedim hic bir zaman, yada kotu giden bir evlilige daha cok fedakarlik yapip kendimi yipratsammida demedim.. yada elalem neder bosanirsam diyede dusunmedim.. ya bu evlilik benim omrumu tuketecekti, yada ben evlililigimi tukecektim.. ben evliligimi bitirme karari aldim.. aci cekmedimmi cektim, aglamadimmi agladim cok nadirde olsa, bosanma psikolojisini yasamadimmi bunuda yasadim.. yanliz kalmaktan korkumuyorum ben acikcasi.. ama konu sahibi hakli, cunku bu "aman cocuklarim var bosanamam" "ay ailemin tepkisi ne olur acaba"" ailem asla bu tarz birseyi kabul etmez" vsvs diyen kadinlarin yuzunden, bu erkekler gaza gelip daha cok siddet uyguluyo, arti ailelerin erkekleri yetistirme tarzindan dolayi maalesefki hep kadinlar eziliyo bu toplumda.. topluma faydasi olmayan evlilikleri surdurmenin bir faydasi yok.. KADINLARIN GUCLU OLMASI, DIMDIK AYAKTA DURABILMESI SART..
 
Ozmn siz de sizin tabirinizle aciz kalmak durumunda olanlara saygi duyun
Biz diyerek bazi kadinlara alttan yrgilama yapmak hos diil
 
Mesela ben de diyorum ki ne zaman "herkez" yerine "herkes" yazmayı öğrenecek bu insanlar?

Kimsenin yaşadığı hayatı, içini bilemezsiniz. Boşuna milleti aciz vs yaftalamayın.
Ayrıca başa gelmeden anlaşılmaz.

Derdi olan ayrı, derdi olmayan da kalkıp birilerine laf ederken ayrı.
 
Kadınım ,evliyim bir cocuk annesiyim calisiyorum ve aciz degilim hic bir zamanda olmadim...bu kisilikle ve yetistirilmeyle alakali..ben kendimi degersiz ve ezik gorursem karsimda ki kisi de oyle gorur
 
İnsanlara kendi pencerenizden bakıp,değerlendirmenizi de o minvalde yaparsanız asla anlayamazsınız.
Anlamak için çok uzağa gitmenizede gerek yok üstelik,yüzlerce konu açılıyor bunlarla ilgili.
Kadın boşanmış,anne/babası ayrı evde yaşamasına izin vermiyor,aynı çatı altında huzurda vermiyor. Yada;
Boşanmış,eski eşi çocuklarını dolduruyor,annen ayrıldı benden,ben sizi seviyorum vs vs diyerek. Yada;
Kadın boşanmış,eski eşi tarafından sokak ortasında öldüresiye dövülüyor yada öldürülüyor.
Kadın boşanıyor,hemcinsi ona "potansiyel kocasını baştan çıkarıcı risk" olarak bakıyor,burada "dahi ama kadın dul" deyiveriyor bahsederken.
Kadın zengin,kadin okumuş,hatta kadın ünlü,o bile dayak yiyor kapalı kapılar ardında. Ekonomik özgürlüğü var ama kendince sebepleri var gidemiyor.
Daha bir dolu örnek çıkarırım size. Demekki neymiş,"aldatti koy tekmeyi" değilmiş.
Ben boşanirim arkama bakmam,ama bir baskasi affedip evliliğine devam ediyorsa kendi tercihidir,bana laf düşmez zira ben elinden tutamayacağım,destek olamayacağım. Ne yapabilirim ki en fazla geçici çözümler üretebilirim,günün sonunda yanında kimse olmadan dört duvar ardında kendi mücadelesini vermek zorunda kalacak olanda o. Dolayısıyla bu kararı yüzünden ahkam kesmem,kesemem. En fazla tavsiye edebiliriz, kararı kendi verir,ötesi kimseyi ilgilendirmez.
Tabiki çok cesur ,çok güçlü kadınlarımız var,yukarıda yazdıklarımla mücadele eden,etmek zorunda bırakilan ama boşanamayanada aciz vs diyemeyiz. Kimsenin dört duvar arasında ne yaşadığını bilemeyiz. Gönül isterki kimse psikolojik dahi olsa şiddet görmesin,aldatılmasın,aldatıliyorsa çekip gidebilsin ama hepimiz bir değiliz maalesef. Siz ceker gidersiniz, bir başkasi düzeltmeye çalışır,bir başkası başka care arar.
Hepimiz tek tip olmadığımıza göre,çözümlerimizde tek tip olamaz.
Tek yapılması gereken, çocuklarimızı iyi yetiştirmek. Eleştirerek,yererek bir yere varamayız. Oğullarınıza,kadina değer vermeyi öğretin,şiddetin,tacizin çirkin şeyler olduğunu da.
Kız çocuklarınızı okutun,meslek sahibi yapın. Ailenin önemini bilerek büyüsünler.
Kendi adımıza yapabileceğimiz bu kadar maalesef.
 
Bosaniyolar bir de uzerine ölduruluyolar

Aciz olsan nolur olmasan nolur

Bosanip ayaklari uzerinde durmaya calisip eski esleri tarafindan siddet goren,tehdit edilen,öldürülen kadinlar var bu memleketde.

Aksam niye o saatte sokaktaymis diye tecavuz edilebilir ozaman, hak etmis ozaman diye ötekilestirilen kadinlarin yasadigi memleket burasi
 

Aciz, değersiz,iradesiz kelimeleri doğru kelime tercihleri değil.
Bir çok faktör var. Eğitimsizlik, saygı kavramını henüz içselleştirememiş, çocuğun birey olmasınına izin vermeyen, tercihlerinin önemsenmediği bir toplumuz.
Karakter gerçeğini de unutmamak gerek.
Şimdi diyebilirsiniz kadın okumuş etmiş ama örneklerdeki gibi yaşıyor neden? Çünkü sadece okumak değil bir sürü etken var.

Çekirdek aileden başlayalım.
Evlilik olur. Toplum erkeğe her şeyi mübah kılıyor, kadın sadece erkeğin karısı oluyor.
Kadın erkeğe saygı duyar. Erkek evde kadına hizmetçi gibi davranır, kadın erkeğin ağzının içine bakar, kocasının gönlünü hoş tutar. Kadının kendi istediğini yapma hakkı yoktur. Çocuk olur. Erkek-kız fark etmez. Aa kızım çok ayıp, oğlum göster amcana. Babanın anneye davranışı, annenin babaya yani eşe karşı itaatkarlığı cocuklara örnek oluyor. Ondan sonra istediğimiz kadar eğitim verelim bilinçaltı hep bunları söyleyecektir. Sıkıntı bilinçaltımızla doğamız arasında çatışma çıkmasında. Erkek kadına fiziksel şiddet uyguladığında kocam bu sever de döver diyorsa çocuk otomatik "baba anneyi dövebilir" diyor. Kız çocuk dövülmeyi normalleştiriyor,erkek dövmeyi. Ondan sonra saygı, sevgiden bahsetmek cok absürd. Erkek sana hangi hayatı mübah görüyorsa onu yaşıyorsun. Bu kısır döngüden çıkmak için cesarete ihtiyaç var. Ben hergün ölmektense bir gün ölmeyi tercih ederim. Böyle bir çaresizlikte seçenekler bellidir. Bazılarımız yapabilir,bazılarımız yapamaz. Sindirilmiş, normalleştirilmiş bu durumlarda kadınlar kendini tehlikede hissetmiyor. Algılarımız bozulmuş. Düşünün bir hayvan saldırsa tepkiniz ne olur? Ya saldırı ya savunma pozisyonuna geçersiniz. Bizim toplumumuzda kadın o pozisyona geçemiyor. Çünkü algısı bozulmuş vaziyette. Çözüm nedir bilmiyorum. Fakat bu son anlattığım çaresizlik noktasında karakter, eğitim çevre gibi etkenler devreye giriyor. Cesur olmak, kendi hayallerinin peşinden koşmak, kendini ezdirmemek, bazen korku bu kısır döngüyü kırıyor. Sanırım sizin bahsettiğiniz kadın tiplemesi herşeyi kabul eden oluyor. Bu da bir tercihtir. Saygı duymak zorundayız. Bizim toplumumuzda erkek öğretilmiş çaresizlikten besleniyor. Karaktersiz, kas yığını düşünmekten bihaber veya işine gelmediği için düşünmeyen erkekler kendinde liderlik vasfı olmasa da ormanın kralı sanıyor kendini.
İnanıyorum, bir kadın ne isterse gerçekten onu yapar. İstemek, inanmak bunun başında geliyor. Herşeye rağmen ayağa kalkabilirsiniz. Dik durabilirsiniz. Lütfen başkalarının size saygı duymasını istiyorsanız, önce siz kendinize saygı duyun...
 
Yaradilis kas sistemi vs bakimlarindan daha narin yapimiz o dogru ..bazilarimiz daha kirilgan ama Aciz hissetmek birazda psikolojik sanirim bazen yani cevre baskisi var bu beni cok zorlar gercekten gucsuz hissederim mesela hala yalniz yasamak ...zorunda /istegiyle ...tabi yasadiginiz yere gore degisir ama illaki olacaktir surada oturma ev tutma orasi guvenli degil..seklindeki durumlar beni gerer insan zayif hissediyor en azindan ben...bunun sebebide erkekler ve erkeksiz kadin zor guzuyle bakan kadinlar oluyor malesef ...biliyorsun disariya yansitmiyorsun ama icten ice gercekten oylemi yaw seklinde dusunmene sebep oluyor...fakat daha guclu kadinlara bakinca cesaretleniyorsun destek geliyor iyi hissediyorsun
 
Kadın birey olmayı, biricik olmayı öğrenemiyor maalesef. Ona değer katan şeyin sevgilisi, kocası olduğunu düşünüyor. ona bağımlı hale geliyor, onu kaybedince de çıldırıyor. Halbuki kendi gücünü ve yapabileceklerini bir bilse.. Toplumsal yüklemeler var ama bazı kadınlar da bunu kanıksamış, kişiliğine sokuşturmuş bunu.

Geçen gün bi velim kızından için ' okusun da kendini kurtarsın, benim gibi olmasın' diye bahsediyor.

'Ne diyorsun sen ya' dedim. 'ne varmış senin durumunda, kendini niye böyle değersizleştiriyorsun, her durumda birşeyler üretmek senin elinde'diye konuştum.

düşünsenize bu sözlerle koca ve kızına verdiği mesajı. Ben değersizim, beni ezin, ben hiç birşeyim...........................
 
Bosanmak oyle kolay degil sevgiliden ayrilma cok kolay ama evlilik cok zor insan en cok ailesinin cok uzulecegini dusunuyo issizse hele baskilar cok zor bi de cocuk varsa kadin bosanmayi en son dusunmeli cunku diger evlencegin kisi cocuguna babalik yapmiyo yani cok azdir yapan bosanirken sadece kendini degil aileni cocuklari dusunuyosun yoksa kadinlar kocalarina bayildiklarindan degil ama siddete karsiyim bende burnunu surtmek laxzim ama hala devam ediyosa bosanmayi dusunmeli
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…