Çalışmıyorum, bekarken çalışıyordum, evlenince bıraktım, şehir değiştirdim. Geçen tedavimde eşim iş getirdi bana
muhasebeci kendisi, evde onun işlerini yaptım, kafam dağılsın diye
ama tabi yine düşünüyor insan. Kitap okuyayım dedim, kitabı kafam almadı düşünmekten, her tedaviden sonra bir kitap okudum
Ailem başka şehirde, belki çevrem olsa, gelenim gidenim biraz daha rahat geçer. Eşimin ailesinden başka kimsem yok, galiba ondan çok düşündüm.
Bizde aslında tam bir sebep yok, bende herşey normal görünüyor ama 2 tedavimde 6 yumurtam oldu. İlkinde 1. kalite embriyom vardı, 2 tane konuldu. İkinci denemde ise sona bir tane kalmış ve gelişimi çok kötüydü. Hatta koymayalım dediler. Ben suyumu içmişim, transfere diye gitmişim, öyle söylenince olsun siz yinede koyun dedim. O zaman eşimin değerleri çok kötü çıkmış. Embriyolog döllenmede sorun yaşandığını, eşimden kaynaklı olduğunu söyledi. Bir önceki tedavimde TPMSS 22 miyon olan sperm ikinci tedavimde 3 milyona düşmüş.Eşime sordum rahatmı veremedin diye, yook diyor, sorunsuz verdim diyor. Anlamadım gitti canım ya, öyle işte..
ne bileyim bazen umutlarım tükeniyor. Rabbim güç versin, tekrar denemek için. Psikolojim pek iyi olmuyor benim yaaa, kendime ne kadar telkinler versemde, çok moral bozukluğu yaşıyorum. İnşallah 3. denememde daha rahat olurum. Değerli desteklerin için çok teşekkürler
neyse senın içini karatmış olmıyım ben şimdi,
