Arkadaşlık ve dostluk da yalan değil mi

Herkesle normal derecede arkadaşım ve bana yetiyor. Kendi ve ailemin sırlarını anlattığım bir arkadaşlığım yok kimseyle. İyi günlerinde, kötü günlerinde onların istediğince yanında olurum banada aynı şekilde yaparlar. Biriyle uzaklaşıyorsak zorlamam herşeyin ömrü olduğu gibi arkadaşlığında olduğu kanaatindeyim. Fazla yakınlık tez ayrılık getirire inanıyorum o yüzden bağımlılık göstermem onlara.
 
Birilerine güvenmeden yaşayamam.
Aileme bile açmayıp dostlarıma açtığım dertlerim var.

Yakın zamanda arkadaşlık adına büyük hayal kırıklığı ben de yaşadım, kırıldım ve uzaklaştım. Tüm buzluğuma rağmen gönlümü almaya çalışıp kendini affettirmek için çabalayanı affettim diğerlerini ben de unuttum gitti..

İnsanlara size geldiği kadar gidince oluyor.
Kendinden gereksiz verip verip bekleyecek olunca sıkıntı doğuyor.
Arkadaşı sevin ama kendinizi daha çok sevin kısacası.
 
Herkesle normal derecede arkadaşım ve bana yetiyor. Kendi ve ailemin sırlarını anlattığım bir arkadaşlığım yok kimseyle. İyi günlerinde, kötü günlerinde onların istediğince yanında olurum banada aynı şekilde yaparlar. Biriyle uzaklaşıyorsak zorlamam herşeyin ömrü olduğu gibi arkadaşlığında olduğu kanaatindeyim. Fazla yakınlık tez ayrılık getirire inanıyorum o yüzden bağımlılık göstermem onlara.
Doğru diyorsun kimseye bişey anlatmamak lazım ama gel gör ki şu çenemi tutamıyorum.Dilimi kesip atıcam en son.
 
Hiç yakın arkadaşım yok garip gelebilir.Hersey çok yapmacık geliyor kanser atlattıktan sonra en büyük önemi kendime veriyorum.Can tatlı kimse için üzülmeye değmez bu hayatın da sonu var ..Bu hayat yolculuğunda herkes istediği yerde inebilir.Kalici olan sizsiniz .
Çok geçmiş olsun geri gelmemek üzere gitmiştir inşallah. Benim yakın arkadaşım vardı ama benim de tümör geçmişim var, o zamanlarda hal hatır sormayı bile çok gördüğü için kendisiyle iletişimi kestim. Zor gün arkadaşım yokmuş onu anladım
 
Her şey çıkara ve menfaate dayanıyor,insanlar çok kolay birbirlerinden vazgeçiyorlar satıyorlar birbirlerini.Bu devirde halen nasıl güveniyorsunuz birilerine ?
Bu dünyada herkes yalnız,kimseye güvenmiyoruz herkes heran herşeyi yapabilir gördüğümüz,duyduğumuz bu,güvenenin cesaretini tebrik ediyorum.
 
İnsanına göre değişir ona yalansa banada yalan onun arkadaşlığı ona göre gerçekse bana göre de gerçek olur .Karşımdaki sahte ise hiç takmıyor alınmıyor uğraşmıyorum şahsen.Yani yok oluyor dünyada benim için tortu kalmamasına da dikkat ediyorum.Kolay silmek değil bu gerekli olan .Onun dışında dostlarım var Aslında zaten kendin olamıyor güven duyup içini acamiyorsan bence o insanla arkadaş falan değilsin zaten.Oda herhangi biri sadece başkalarından çok konuştuğun herhangi biri .
 
Çok geçmiş olsun geri gelmemek üzere gitmiştir inşallah. Benim yakın arkadaşım vardı ama benim de tümör geçmişim var, o zamanlarda hal hatır sormayı bile çok gördüğü için kendisiyle iletişimi kestim. Zor gün arkadaşım yokmuş onu anladım
Teşekkür ederim.Allah can sağlığı versin size de en önemli şey o.Bana da öyle geldiği için artık tavrım değişti.Birşey isterim diye mi sanki herkes köşesine çekildi daha bir sanki.Ben de kendi kosemdeyim.İcimden birşey gelmiyor artık bu konuda.
 
Ben böyle düşünmüyorum karşılıklı oşaral güvenmek ve bağ kurmak çok önemli.
Ama biraz denk gelmek lazım.
Şehir değiştirdim ve taşındığım yerde ya hadi kahveye çıkalım diyeceğim birine denk gelemedim mesela.
Ama denemek ve umut etmek lazım diye düşünüyorum.
Sizde öyle yapın size iyi gelmeyen insanlara vakit ayırmak yerine iyi gelenlere ayırın derim.
 
Anne baba bile evladını kendi üzerinden sever. Kendi üzerinden över. Sadece kendi olduğu için koşulsuz sevilen şanslı insan ne kadar az dünyada. Belki en çıkarsız olur zannettiğimiz temel ilişkilerimizde bile farkedelim veya farketmeyelim çıkara dair bir yön vardır. Çünkü insanın gerçek doğası bu.
Hani beş parmak mevzusu var ya. Hangisi kesilse insanın canı acır. Ama işlevleri ve önemi aynı değildir. Evlatlarda böyle değil mi?

Yani aile ilişkilerinin dibine kürekle dalınca çıkan bu iken diğer sosyal ilişkilerde mutlak güven ve samimiyet aramak kaf dağını aramak gibi bir şey oluyor bir yerde.

Tülay Kök'ün şu minvalde bir sözü vardı. 'Samimi ilişki çok azdır. Geri kalan ilişkiler bir oyundur.' Hepsi bir denge oyunu.
Arkadaşlık ve dostluk ilişkileri bana göre tamamen yalanda değil. Büsbütün gerçekte değil.
 
Konu hakkında zamanında çok düşündüm. Samimiyet nedir? Güven nedir? İlişkilerde çıkar nedir?
Samimiyete dair bir ölçüm var. Bunuda dostum olan insanları niye seviyorum, niye hayatımdalar ve neden güveniyorum sorularına cevap ararken buldum aslında. Yani dostlarımı bu ölçüye göre seçmedim, var olanlarla ilişkimi değerlendirdim.

İdeal ve sağlıklı olan insanların güvene ve samimiyete dayalı ilişkiler kurabilmesidir. Ancak bunun çokta kolay olmadığını ve ilişkinin her boyutunun sınanabilir olduğunu düşünüyorum. Dr. Gülcan Özer'in -evlilik ilişkisi için de- kullandığı bir tanımı var. Samimiyetli bir mesafe. Bende ona şunu ekleyeceğim temkinli bir güven.

Geniş bir çevreye rağmen görece daha kolay güvenebilen, görece daha az sorun yaşayan insanlarında yeteri kadar sosyal ve duygusal zekaya ve duygusal istikrara sahip olan, iyi sınırları olan insanlar olduğunu düşünüyorum. Tavrı ve tutumu sağlam olduğu için dost dedikleri ona göre önüne düşüyor. Arkadaş dedikleri de o tavır üzerinden kişiye yaklaşıyor.

Yani aslında mesele nereye çıkıyor?
Yine bizim tavrımıza, duruşumuza hatta kendimizle ilişkimize. Tek faktör bu değil yine, ama etkili olduğunu düşünüyorum ben. Anne babadan ve evlatlarına yaklaşımlarından bahsetmiştim. Orada bile bunun etkisi var.
 
Back
X