- Konu Sahibi dertli_simge
- #21
kızlar hepinize teşekkür ederim.
bugün evde resmen cehennemi yaşadım
(((
dün doğumgününe gittim. ve bana iyi geldi biliyor musunuz, orda insanlar sohbet etmek, yeni insanlarla tanışmak, resmen içimde biraz da olsa ferahlık hissettim. beni davet eden kızın kuzeni (erkek) beni eve bıraktı, eve girdiğimde saat tam 00:30'du.
eve girdiğimde babam üzerime yürümeye kalktı, "sen ne şerefsiz bi kızsın bizi rezil ettin apartmana" diyordu bir yandan. annem onu odasına soktu. sonra annem başladı söylenmeye ve bana neler dedi biliyor musunuz? aynen aşağıdakileri söyledi:
---sen ne biçim bi kızsın apartmana rezil ettin, orospu mu olacaksın, senin sonun genelevi, genelevine düşeceksin, kimdi o seni bırakan, naptın onunla barda cinsel ilişkiye mi girdin ????
elimden geldiğince sakin şekilde izah etmeye çalıştım, anne dedim arkadaşımın kuzeni dedim, otobüs yok o saatte taksiyle de tek başına gitme dediler beni eve bıraktı çocuk ne var bunda dedim anlamadı annem hakaretlerine devam etti
(((((((((
annem bildiğini okudu. o kadar üzüldüm ki üstümdekilerle yattım yatağa.
bu sabah kalkınca annem kaldığı yerden devam etti. sabah gittim mutfağa anne dedim ben dışarı çıkacam işlerim var. annem bana aynen şunları söyledi:
----ne işin var??? dün seni eve bırakan mı çağırdı??? dün o işi yaptınız (cinsellik kastediyor) kaldığınız yerden devam mı edeceksiniz??? sen ne biçim kızsın bar kızı oldun çıktın. işte eski sözlün anladı bunları seni şutladı, paket gibi attı kucağımıza kaçtı. köylü çocuğu filan ama seni kucağımıza attı...
kızlar o an ben kendimi kaybettim, sinir krizi geçirdim. bir yandan bağırarark ağlıyordum bir yandan da peynir tabağını yere düşürüp kırdım. balkona yöneldim kendimi atmak için annem tuttu beni. bir yandan da maalesef o esnada kötü kelimeler çıktı ağzımdan, o..pu dedim anneme o kadar üzgünüm ki... şu an ağlayarak yazıyorum bunları.
sonra beni o halde görünce annem de kokrtu ve üzüldü, şefkatli davranmaya başladı.. "ben senin iyiliğin için yaptım, başına bişey gelse herkes kaçar gene bizi ararlar, etrafa güvenim yok, geç vakitte gelmemeliydin, senin halini görüyorum üzülüyorum kafan yerinde dedğil.." ve o da ağladı benim için.
ne yapcağımı bilemiyorum kızlar... sonum nereye varacak bilemiyorum..... biliyor musunuz o kriz anında gözüm hiçbişey görmedi, balkona gitsem gerçekten atacaktım kendimi, artık yoruldum bittim tükendim
((((
bugün evde resmen cehennemi yaşadım

dün doğumgününe gittim. ve bana iyi geldi biliyor musunuz, orda insanlar sohbet etmek, yeni insanlarla tanışmak, resmen içimde biraz da olsa ferahlık hissettim. beni davet eden kızın kuzeni (erkek) beni eve bıraktı, eve girdiğimde saat tam 00:30'du.
eve girdiğimde babam üzerime yürümeye kalktı, "sen ne şerefsiz bi kızsın bizi rezil ettin apartmana" diyordu bir yandan. annem onu odasına soktu. sonra annem başladı söylenmeye ve bana neler dedi biliyor musunuz? aynen aşağıdakileri söyledi:
---sen ne biçim bi kızsın apartmana rezil ettin, orospu mu olacaksın, senin sonun genelevi, genelevine düşeceksin, kimdi o seni bırakan, naptın onunla barda cinsel ilişkiye mi girdin ????
elimden geldiğince sakin şekilde izah etmeye çalıştım, anne dedim arkadaşımın kuzeni dedim, otobüs yok o saatte taksiyle de tek başına gitme dediler beni eve bıraktı çocuk ne var bunda dedim anlamadı annem hakaretlerine devam etti

annem bildiğini okudu. o kadar üzüldüm ki üstümdekilerle yattım yatağa.
bu sabah kalkınca annem kaldığı yerden devam etti. sabah gittim mutfağa anne dedim ben dışarı çıkacam işlerim var. annem bana aynen şunları söyledi:
----ne işin var??? dün seni eve bırakan mı çağırdı??? dün o işi yaptınız (cinsellik kastediyor) kaldığınız yerden devam mı edeceksiniz??? sen ne biçim kızsın bar kızı oldun çıktın. işte eski sözlün anladı bunları seni şutladı, paket gibi attı kucağımıza kaçtı. köylü çocuğu filan ama seni kucağımıza attı...
kızlar o an ben kendimi kaybettim, sinir krizi geçirdim. bir yandan bağırarark ağlıyordum bir yandan da peynir tabağını yere düşürüp kırdım. balkona yöneldim kendimi atmak için annem tuttu beni. bir yandan da maalesef o esnada kötü kelimeler çıktı ağzımdan, o..pu dedim anneme o kadar üzgünüm ki... şu an ağlayarak yazıyorum bunları.
sonra beni o halde görünce annem de kokrtu ve üzüldü, şefkatli davranmaya başladı.. "ben senin iyiliğin için yaptım, başına bişey gelse herkes kaçar gene bizi ararlar, etrafa güvenim yok, geç vakitte gelmemeliydin, senin halini görüyorum üzülüyorum kafan yerinde dedğil.." ve o da ağladı benim için.
ne yapcağımı bilemiyorum kızlar... sonum nereye varacak bilemiyorum..... biliyor musunuz o kriz anında gözüm hiçbişey görmedi, balkona gitsem gerçekten atacaktım kendimi, artık yoruldum bittim tükendim

Son düzenleme: