Minaminnacık,
Anneciğinin doğum sancılarında yanında olamadım (büyüdüğünde annen anlatır sizleri beklerken domuz gribi diye bir nane çıkardılar o yüzden evlerimize kapanmıştık) ama öncesinde ve sonrasında çektiği sıkıntıları, sevinçleri, heyecanları uzaktan da olsa paylaştım, paylaşmaya devam ediyorum ve umarım uzun yıllar paylaşırım.
Daha yolumuz/yolunuz çok uzun, daha çooooook maceralarınızı biriktireceğiz ve umarım birlikte güleceğiz tümüne. Öyle garip bir arkadaşlık ki bizlerin yaşadığı kuzucuğum, kanından olan insanlar bilmezken bizler biliyoruz mesela kulağın hangi tarihte delindi ve nasıl tepki verdin, hastayken döküntülerin nereden başladı, yemeğini nasıl yiyorsun... bunları bilmek bilebilmek bir ayrıcalık.
İnsanın ailesi gibi kimse olmaz olamaz biliyorum ama söylemeden de edemeyeceğim: burada allah göstermesin ya, ne zaman başın sıkışsa, bir ihtiyacın olsa veya sadece anandan bunalsan [

] yardıma hazır bir "teyzen" var.
Sizler bize Allah'ın en güzel hediyelerisiniz ama anacığın da sana bir hediye, kıymetini bil. Varı yoğu, dünü bugünü yarını, her şeyi sen oldun ve ömrü olduğu müddetçe de sen olacaksın.
Güzel kara kuzu, sağlıkla büyü, her günün bir öncekinden güzel, bir öncekinden keyifli geçsin ve yüce tanrı hep iyiliklerle güzelliklerle karşılaştırsın seni.