Artık bi obezim

gencobez

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
27 Mart 2023
3
2
29
Merhaba arkadaşlar sitede yeniyim. Artık dayanamadım ve sizlerle paylaşmak istedim. Benim derdim… hangisinden başlasam bilmiyorum aslında. Ailemin desteklemediği bi evlilik yaptım ve ailemle görüşmüyorum. Eşim dövme sanatçısı… eşimle severek evlendik ve hala seviyoruz yani öyle umuyorum… eşimin ailesiyle aynı şehirde yaşıyoruz. 2 tane de görümcem var. Eşim de ailesi de aşırı fit ve bakımı seven insanlar ben ilk evlendiğimiz zaman bile kiloluydum tabiki kiloma laf edilirdi ama kırıcı olmayan şeylerdi (tabi ben yinede kırılırdım) eşim hiçbişey demezdi onlara ama yalnızken beni bu kiloda sevdiğini söylerdi ben yemek yerken yeme diyeceği yerde hep sevecen davranırdı. Ben de zaten yemeyi çok sevdiğim için yerdim… şimdi 28 yaşında ve dün itibariyle 201 kilo bi genç bi kadınım. Dün görümcelerimin zoruyla dışarı çıktım ve yine onların zoruyla bi hastanede tartıldım. Hala 150li kilo falan olduğumu umuyordum ama görüntüm tabiki doğrulamıyordu. Tartı bile normal bi tartı olmadığı için zaten çok aşağılandım… sonra eve geldik ve bir sürü nasihat (bu arada görümcelerimle aramda 2-3 yaş var ve bu daha da aşağılanmama sebep oluyor) abilerinin nasıl bişey demediğine şaşırıyolarmış. Onların yanında bana bikaç kere laf ettiği oldu ama dediğim gibi evdeyken bu halimle bile sorun etmiyor. Ama iş yerinde dümdüz karınlı incecik belli kızlara dövme yapıyor dünden sonra bunları kafamda şimşek gibi sürekli. Normalde hiç takmazdım. Kız kardeşleri eşim ve annesi akşam bizde oturduk ve ben acıktığımı söylediğimde koptu her şey. Kayınvalidem beni oğlunum yanına asla yakıştırmadığını bi yağ çuvalı gibi göründüğümü artık kesinlikle obezite tedavisi olmam gerektiğini söylerken ben evde her daim bulunan cipslerimdrn yiyodum. Ve sonunda eşim bana doğru şu haline bak gerçekten göbeğin kardeşlerimin toplamından bile büyük sarılamıyoruz bile falan demeye başladı. O an bile biliyodum onlar gittikten sonra sırf annesi uzatmasın diye öyle ağır konuştum diyeceğini ve öyle de oldu. Daha geç bi saatte de stüdyodaki çalışanları ve arkadaşları geldi. Kendimi zaten çok kötü hissediyodum ve inat gibi normal zamanda olmayan bu kilo aşağılama mevzusu o güne denk geldi. Masada yemek yerken azcık doğrulmak için hareket ettim ve sandalye kırıldı geriye doğru yattım ve göbeğim taytımdan çıktı tişörtüm açıldı o halimi dışardan hayal edebiliyorum ve çok çok çok utanıyorum. Tek hissettiğim her yerimin sallandığı ve utanç o sırada herkes gülmeye başladı tabiki ben ağlamaklı oldum ama tuttum kendimi 2 kız kaldırmak için yanıma geldi iyi misin derken bile dalga geçtiler biri su balonu gibi dedi biri canı acımaz onun hava yastıkları açık hep dedi yani daha ne olabilir dediysem hepsi oluyodu rezillikti yaşadığım kabustu gerçek gibi değildi hala değil. Kalkmaya çalışmam daha da rezillikti keşke o an ölsem de gülemeseler dedim. Hiçbi yerimi kapatamadım bi an önce kalkıp odaya gitmek istedim ben kalkmaya çabalarken kızlardan biri dur göbeğini ben kaldırayım diyip tuttu o sırada kızı ittirdim düştü kendimi bütün gece odaya kapattım eşim arada gelip utanacak bişey olmadığını çok sempatik olduğumu içeri gelmem gerektiği söyleyip durdu ama sadece ağladım. Bugün de eşimle konuşmadım kimbilir neler konuşuldu arkamdan.. mide ameliyatı için de kilo vermem gerekiyormuş biraz ama ben burda ağlarken bile sürekli yiyorum nasıl yapıcam bilmiyorum çok kötüyüm. Bu kiloya gelene kadar eşim yüzünden kendimle hep barışıktım ama son zamanlarda o bile başlarının yanında dalga geçmeye başladı benimle. İşim yok dönecek bi evim yok yine sadece bu evde kalıp surat yapabiliyorum. Çok bunaldım yazmak istedim her şeyi apaçık çünkü bunları tanıdığım birine anlatmak çok utanç verici benim için. Okuyabildiyseniz teşekkür ederim
 
Merhaba arkadaşlar sitede yeniyim. Artık dayanamadım ve sizlerle paylaşmak istedim. Benim derdim… hangisinden başlasam bilmiyorum aslında. Ailemin desteklemediği bi evlilik yaptım ve ailemle görüşmüyorum. Eşim dövme sanatçısı… eşimle severek evlendik ve hala seviyoruz yani öyle umuyorum… eşimin ailesiyle aynı şehirde yaşıyoruz. 2 tane de görümcem var. Eşim de ailesi de aşırı fit ve bakımı seven insanlar ben ilk evlendiğimiz zaman bile kiloluydum tabiki kiloma laf edilirdi ama kırıcı olmayan şeylerdi (tabi ben yinede kırılırdım) eşim hiçbişey demezdi onlara ama yalnızken beni bu kiloda sevdiğini söylerdi ben yemek yerken yeme diyeceği yerde hep sevecen davranırdı. Ben de zaten yemeyi çok sevdiğim için yerdim… şimdi 28 yaşında ve dün itibariyle 201 kilo bi genç bi kadınım. Dün görümcelerimin zoruyla dışarı çıktım ve yine onların zoruyla bi hastanede tartıldım. Hala 150li kilo falan olduğumu umuyordum ama görüntüm tabiki doğrulamıyordu. Tartı bile normal bi tartı olmadığı için zaten çok aşağılandım… sonra eve geldik ve bir sürü nasihat (bu arada görümcelerimle aramda 2-3 yaş var ve bu daha da aşağılanmama sebep oluyor) abilerinin nasıl bişey demediğine şaşırıyolarmış. Onların yanında bana bikaç kere laf ettiği oldu ama dediğim gibi evdeyken bu halimle bile sorun etmiyor. Ama iş yerinde dümdüz karınlı incecik belli kızlara dövme yapıyor dünden sonra bunları kafamda şimşek gibi sürekli. Normalde hiç takmazdım. Kız kardeşleri eşim ve annesi akşam bizde oturduk ve ben acıktığımı söylediğimde koptu her şey. Kayınvalidem beni oğlunum yanına asla yakıştırmadığını bi yağ çuvalı gibi göründüğümü artık kesinlikle obezite tedavisi olmam gerektiğini söylerken ben evde her daim bulunan cipslerimdrn yiyodum. Ve sonunda eşim bana doğru şu haline bak gerçekten göbeğin kardeşlerimin toplamından bile büyük sarılamıyoruz bile falan demeye başladı. O an bile biliyodum onlar gittikten sonra sırf annesi uzatmasın diye öyle ağır konuştum diyeceğini ve öyle de oldu. Daha geç bi saatte de stüdyodaki çalışanları ve arkadaşları geldi. Kendimi zaten çok kötü hissediyodum ve inat gibi normal zamanda olmayan bu kilo aşağılama mevzusu o güne denk geldi. Masada yemek yerken azcık doğrulmak için hareket ettim ve sandalye kırıldı geriye doğru yattım ve göbeğim taytımdan çıktı tişörtüm açıldı o halimi dışardan hayal edebiliyorum ve çok çok çok utanıyorum. Tek hissettiğim her yerimin sallandığı ve utanç o sırada herkes gülmeye başladı tabiki ben ağlamaklı oldum ama tuttum kendimi 2 kız kaldırmak için yanıma geldi iyi misin derken bile dalga geçtiler biri su balonu gibi dedi biri canı acımaz onun hava yastıkları açık hep dedi yani daha ne olabilir dediysem hepsi oluyodu rezillikti yaşadığım kabustu gerçek gibi değildi hala değil. Kalkmaya çalışmam daha da rezillikti keşke o an ölsem de gülemeseler dedim. Hiçbi yerimi kapatamadım bi an önce kalkıp odaya gitmek istedim ben kalkmaya çabalarken kızlardan biri dur göbeğini ben kaldırayım diyip tuttu o sırada kızı ittirdim düştü kendimi bütün gece odaya kapattım eşim arada gelip utanacak bişey olmadığını çok sempatik olduğumu içeri gelmem gerektiği söyleyip durdu ama sadece ağladım. Bugün de eşimle konuşmadım kimbilir neler konuşuldu arkamdan.. mide ameliyatı için de kilo vermem gerekiyormuş biraz ama ben burda ağlarken bile sürekli yiyorum nasıl yapıcam bilmiyorum çok kötüyüm. Bu kiloya gelene kadar eşim yüzünden kendimle hep barışıktım ama son zamanlarda o bile başlarının yanında dalga geçmeye başladı benimle. İşim yok dönecek bi evim yok yine sadece bu evde kalıp surat yapabiliyorum. Çok bunaldım yazmak istedim her şeyi apaçık çünkü bunları tanıdığım birine anlatmak çok utanç verici benim için. Okuyabildiyseniz teşekkür ederim

Çok çok ciddi bir kilodasınız
Eşinizin sizi sevmesi ya da sevmemesi değil meseleniz
Ailesinin de kendisinin de davranışları korkunç insan değiller
Bu kadar yemenin altında ne var ? Depresyon mu , hormonlarla mı ilgili, diyabet mi var ne olduğunu saptamalısınız öncelikle
Konu artık hayati boyuta gelmiş, kilonuzun sebep olabileceği hastalıkları biliyorsunuzdur, ağlamayı bir yana bırakıp harekete geçmeniz lazım
Düştüğünüzde size yardım etmeyen, kilo aldığınızda sırtınızı sıvazlayan ve size ikili oynayan eşinizi de ne yapacağınıza siz karar verin artık
 
Zorbalık her zaman var.Benim bile 20 kilo fazlam olmasına rağmen şu dediklerinizi yaşıyorum.Ama kendinize bunu yapmayın. Kimse için yapmayın. Ayağa kalkıp harakete geçin hemen olmasa bile illa ki olacaktır. Gayret gösterin inanıyorum ki başarılı olacaksınız❤️
 
Ben fazla yeme olayının psikolojik olduğunu düşünüyorum. Sigarayı bırakınca kilo almaya başlıyorum. Bir bağımlılığı başka bir şeyle örtme durumu. Ya da kendime iş çıkarıyorum kafam onla meşgul olsun diye. Sizin bağımlılığınız direkt yemek. Dolayısıyla benim gibi kendi kendinizi frenlemeniz çok zor. Spor başka meşguliyetler filan sizde hemen çözüm olmaz. Psikolojik yardım gerekiyor. Kuzenim var mesela sürekli az yediğini ve spor yaptığını söylüyor. Ama yediğinin miktarının farkında bile değil. Onun da yıllardır süregelen obezite sorunu var. Ona da söyledim destek al diye ama anlamıyor.
Mide ameliyatı da destek almadan olmayın. Çünkü o kiloları tekrar alırsınız. Ki ikinci ameliyatı da olmak çok riskli olur. İşiniz çok zor. İnşallah bir noktadan başlarsınız.
 
Ne eşiniz ne eşinizin ailesi önemli değil ama siz sağlığınız için kilo vermelisiniz
Öncelikle bir psikoloğa gidin ve neden bu kadar yediğinizi, altında yatan sebepleri öğrenin
Sonra psikolog ve diyetisyen eşliğinde zayiflayin , her iki uzman da birbiriyle koordineli giderse kısa sürede kilo verirsiniz , önce kendi sağlığınızı düşünün
 
Sigara metabolizmayı hızlandırıyor.Aynı şekilde yemeye devam etsen de genelde sigarayı bıraktıktan sonra kilo alımı oluyor.
Evet onu da farkettim. Çok dikkat etmeme rağmen kilolar uçuyor. Çok kilolu gözükmesem de ciddi rahatsız oluyorum bir süre sonra. Yürüyüşle destekleyince düzene giriyorum
 
Bu kiloya gelene kadar eşim yüzünden kendimle hep barışıktım
Adam size iyilik yapmamış ki, "nasılsa beni her halimle seviyor" diye kendinize zarar verecek boyuta gelmişsiniz.
Mide ameliyatı icin kaç kiloya inmeniz gerekiyor?
Bence ilk olarak eşinize söyleyin evdeki tüm abur cuburlari, meyve sularını, atistirmaliklari, noddleleri falan kaldırsın, güzel bir alışveriş yapsın.
Bizim eve asla bisküvi bile girmez. Bazen tatlı krizimiz gelir evde bir şey olmadığından,mecburiyetten yoğurda pekmez döker yeriz.
Ya da canımız tuzlu bir şey çektiğinde sarımsaklı yoğurt,semizotu yeriz, çünkü evde galeta falan yoktur..misafire ikram etmek için bile eve meyvesuyu almayiz.. haliyle kilo almıyoruz.
Bence bu sizin için de geçerli olabilir. Mutfakta cips olmayınca canınız da çekse giyinip bakkala gitmeye usenirsiniz,sağlıklı şeyler yersiniz.
Bir an önce kilo verip ameliyat olmaya bakın. Eşiniz sizi seviyor diye, kırmak istemiyor diye evlendiginizden beri yüz kilo almissiniz. Normal değil ki, bir de surat asiyorsunuz Adama.
Sizin silkelenip acil eylem planına geçmeniz lazım çok acil. Ayrıca devlet Hastanesi'nde psikolog bulmaya çalışın,yeme bozukluğunuzun psikolojik temeli var mıdır diye. Belki onu cozdugunuz zaman bazı şeyler daha da kolay olur
 
Merhaba arkadaşlar sitede yeniyim. Artık dayanamadım ve sizlerle paylaşmak istedim. Benim derdim… hangisinden başlasam bilmiyorum aslında. Ailemin desteklemediği bi evlilik yaptım ve ailemle görüşmüyorum. Eşim dövme sanatçısı… eşimle severek evlendik ve hala seviyoruz yani öyle umuyorum… eşimin ailesiyle aynı şehirde yaşıyoruz. 2 tane de görümcem var. Eşim de ailesi de aşırı fit ve bakımı seven insanlar ben ilk evlendiğimiz zaman bile kiloluydum tabiki kiloma laf edilirdi ama kırıcı olmayan şeylerdi (tabi ben yinede kırılırdım) eşim hiçbişey demezdi onlara ama yalnızken beni bu kiloda sevdiğini söylerdi ben yemek yerken yeme diyeceği yerde hep sevecen davranırdı. Ben de zaten yemeyi çok sevdiğim için yerdim… şimdi 28 yaşında ve dün itibariyle 201 kilo bi genç bi kadınım. Dün görümcelerimin zoruyla dışarı çıktım ve yine onların zoruyla bi hastanede tartıldım. Hala 150li kilo falan olduğumu umuyordum ama görüntüm tabiki doğrulamıyordu. Tartı bile normal bi tartı olmadığı için zaten çok aşağılandım… sonra eve geldik ve bir sürü nasihat (bu arada görümcelerimle aramda 2-3 yaş var ve bu daha da aşağılanmama sebep oluyor) abilerinin nasıl bişey demediğine şaşırıyolarmış. Onların yanında bana bikaç kere laf ettiği oldu ama dediğim gibi evdeyken bu halimle bile sorun etmiyor. Ama iş yerinde dümdüz karınlı incecik belli kızlara dövme yapıyor dünden sonra bunları kafamda şimşek gibi sürekli. Normalde hiç takmazdım. Kız kardeşleri eşim ve annesi akşam bizde oturduk ve ben acıktığımı söylediğimde koptu her şey. Kayınvalidem beni oğlunum yanına asla yakıştırmadığını bi yağ çuvalı gibi göründüğümü artık kesinlikle obezite tedavisi olmam gerektiğini söylerken ben evde her daim bulunan cipslerimdrn yiyodum. Ve sonunda eşim bana doğru şu haline bak gerçekten göbeğin kardeşlerimin toplamından bile büyük sarılamıyoruz bile falan demeye başladı. O an bile biliyodum onlar gittikten sonra sırf annesi uzatmasın diye öyle ağır konuştum diyeceğini ve öyle de oldu. Daha geç bi saatte de stüdyodaki çalışanları ve arkadaşları geldi. Kendimi zaten çok kötü hissediyodum ve inat gibi normal zamanda olmayan bu kilo aşağılama mevzusu o güne denk geldi. Masada yemek yerken azcık doğrulmak için hareket ettim ve sandalye kırıldı geriye doğru yattım ve göbeğim taytımdan çıktı tişörtüm açıldı o halimi dışardan hayal edebiliyorum ve çok çok çok utanıyorum. Tek hissettiğim her yerimin sallandığı ve utanç o sırada herkes gülmeye başladı tabiki ben ağlamaklı oldum ama tuttum kendimi 2 kız kaldırmak için yanıma geldi iyi misin derken bile dalga geçtiler biri su balonu gibi dedi biri canı acımaz onun hava yastıkları açık hep dedi yani daha ne olabilir dediysem hepsi oluyodu rezillikti yaşadığım kabustu gerçek gibi değildi hala değil. Kalkmaya çalışmam daha da rezillikti keşke o an ölsem de gülemeseler dedim. Hiçbi yerimi kapatamadım bi an önce kalkıp odaya gitmek istedim ben kalkmaya çabalarken kızlardan biri dur göbeğini ben kaldırayım diyip tuttu o sırada kızı ittirdim düştü kendimi bütün gece odaya kapattım eşim arada gelip utanacak bişey olmadığını çok sempatik olduğumu içeri gelmem gerektiği söyleyip durdu ama sadece ağladım. Bugün de eşimle konuşmadım kimbilir neler konuşuldu arkamdan.. mide ameliyatı için de kilo vermem gerekiyormuş biraz ama ben burda ağlarken bile sürekli yiyorum nasıl yapıcam bilmiyorum çok kötüyüm. Bu kiloya gelene kadar eşim yüzünden kendimle hep barışıktım ama son zamanlarda o bile başlarının yanında dalga geçmeye başladı benimle. İşim yok dönecek bi evim yok yine sadece bu evde kalıp surat yapabiliyorum. Çok bunaldım yazmak istedim her şeyi apaçık çünkü bunları tanıdığım birine anlatmak çok utanç verici benim için. Okuyabildiyseniz teşekkür ederim

Ya ben çok üzüldüm yazdıklarınıza :KK43:(
O kadar gençsiniz ki...
Doktor konusunda bir an evvel harekete geçin
Burası güzel kalpli kadınlarla dolu büyük bir platform, size destek olabiliriz
Benimde 15 kilo fazlam var, yıllardır hem de çok utanmışımdır kendimden zaman zaman, o yüzden anlayabiliyorum sizi
Cidden çok içime dokundu, bize yazmaktan vazgeçmeyin hem destek alın hem içinizi dökün kurtarın kendinizi bu girdaptan
 
Kesinlikle önce bir psikolog ile görüşmelisiniz. Yeme bozukluğunuzun altında yatan sebepler araştırılıp tedavi edilmeli. Sonrasında diyet zaten sağlıklı şekilde ilerler. Ama bence artık bir adım atmalısınız sağlıklı bir vücut için. Muhtemelen bel ağrısı, ayak ağrısı çekiyorsunuzdur. İç organlarda yağlanmalar olabilir. Tansiyon, şeker, kolesterol gibi bir çok hastalıkta kapınızda olabilir.
Kimse için değil kendiniz için artık harekete geçin. Kiloniz ciddi bir sınırda.
 
Şuan kilonuz gerçekten çok ciddi
Şöyle düşünün bu belki dönüm noktası olabilir
Bu olaylar olmasaydı belki de daha yüksek rakamlara çıkacaktınız çünkü şuan ki kilonuzla bile farkında değilmişssinız
Bence sevinmeniz.lazim bu açıdan
 
Konuya inandınız mı? Bana sanki denemeye yazılmış gibi geldi. Valla 200 kilo ne dalga geçilecek Bi kilo, ne sempatik Bi kilo, ne ay benim de fazlam var diyip basitleştirilecek Bi kilo. Sağlığınız elden gidiyor gitmiş Bi an önce tedavi olup kiloları vermeniz gerekiyor.
gerçekten benim de inanasım gelmedi

insan 150 kilodan 200e çıkar ve fark etmez mi yahu?
dese ki depresyondayım o da yok
gayet ailesi var evli AVMlerde filan geziyor

höh artık.
 
150-200 kiloyu destekleyen ve ben seni boyle seviyorum diyen biri bana karsisindakine aşikmiş gibi gorunmuyor. İyiliğini dusunen kimse aşik bile olsa o kilolarda olmayi tesvik edip desteklemez, aksine saglik sorunlarindan endişelenip kilo verme surecine yonlendirmeye calisir.

150-200 kilo zevkler ve renkler kismini aşiyor cunku mevzu saglik boyutuna gelmiş oluyor.
Bu kadar yuksek kilolari destekleyen bir partner muhtemelen karsisindakinin kendine muhtaç olmasini ya da ozguvensiz olmasini filan istiyordur. 🤷

O ortamdaki arkadaslarin dustugunuzde soylediklerine inanasim gelmedi dogrusu, hani konu uydurma diyecegim neredeyse 🙄
 
Konuya inandınız mı? Bana sanki denemeye yazılmış gibi geldi. Valla 200 kilo ne dalga geçilecek Bi kilo, ne sempatik Bi kilo, ne ay benim de fazlam var diyip basitleştirilecek Bi kilo. Sağlığınız elden gidiyor gitmiş Bi an önce tedavi olup kiloları vermeniz gerekiyor.
Ben de pek inanmadım
 
Hani aclik grevi yapilan anoreksiya, ya da yediklerini kusan bulimia hastalari var ya, obezite de bunun Tam tersi bile olsa, bir hastalik.
Konu sahibi sadece kilolu degil, hasta, hem de cok ciddi boyutta hasta. Eger konuyu kafa bulmak amaciyla actiysan da, cok ciddi hastaligi olan bu kisilerle dalga gectigini bilmen gerekir
Eger anlattiklarin dogruysa, sen cok ama cok hastasin. Kilo bunun yansimasi. Yeme bozuklugunu bizzat yasadigim ve sonrasinda iyilesip, bir dünya referans okuyup, tedavi gruplarinda gorev aldigim icin bu konular benim kirmizi cizgim
 
X