Çok kötüyüm hep ağlıyorum

morrlhana

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
8 Nisan 2024
9
0
29
Daha öncede yazmıştım. 2 yasinda bebeğim var çalışıyorum eşim kendi keyfinde. Geçen yanında ağladım çok bunaldigimi mutsuz olduğumu aileminde yanında bunalıp ağladığımı ve beni elestirdiklerini anlattım eşime. Ben senin yanındayım merak etme ne istersen yapabilirsin çocuğu bırak istediğini yap diyor ama kendisi bakmıyor. Bugün yine kendi çıkıp gitti evden bütün gün ağladım çocuğumun yanında. Onunda psikolojisini bozuyorum. Ailem eşim herkes herseyin var şükretmiyorsun diye düşünüyor. Evet halimiz yerinde ama içim sıkılıyor ruhum daralıyor. Kendime ayırdığım tek bi vakit yok ve artık istekte yok içimde. Hiç birsey yapmak istemiyorum. Oturup düşünüp ağlıyorum. Ne kadar bencil şükürsüz bi insanım diye iyi bir anne değilim diye ve anne olmayı haketmedigimi bile. Eşimin ise nasıl kendi keyfine bakıp eve gelip 5 dk çocukla vakit geçirip sevip içinin rahat olmasına şaşırıyorum hiç mi vicdanın sızlamıyor. Hiç mi nasıl babayim demiyor. Ki geçen karşısında ağladım bugün nasil bizi bırakıp gidebildi. Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım sadece ağlıyorum. Çocuğumda uzuluyor tutamıyorum kendimi
 
İnsanların yanında ay kimse beni anlamıyor diye ağlamanın bir faydası yok. Hatta ağladıkça empati yerine antipati gelişiyor. Ağlamak yerine çocuğu eşinizin kucağına bırakıp çıkacaksınız bitti gitti. Bir bocalar iki bocalar sonra alışır. Kurs olur, etkinlik olur bir şey olur ayarlayıp ufak ufak çıkmaya başlayın. Evde oturup ağlamanın kimseye faydası yok.
 
Daha öncede yazmıştım. 2 yasinda bebeğim var çalışıyorum eşim kendi keyfinde. Geçen yanında ağladım çok bunaldigimi mutsuz olduğumu aileminde yanında bunalıp ağladığımı ve beni elestirdiklerini anlattım eşime. Ben senin yanındayım merak etme ne istersen yapabilirsin çocuğu bırak istediğini yap diyor ama kendisi bakmıyor. Bugün yine kendi çıkıp gitti evden bütün gün ağladım çocuğumun yanında. Onunda psikolojisini bozuyorum. Ailem eşim herkes herseyin var şükretmiyorsun diye düşünüyor. Evet halimiz yerinde ama içim sıkılıyor ruhum daralıyor. Kendime ayırdığım tek bi vakit yok ve artık istekte yok içimde. Hiç birsey yapmak istemiyorum. Oturup düşünüp ağlıyorum. Ne kadar bencil şükürsüz bi insanım diye iyi bir anne değilim diye ve anne olmayı haketmedigimi bile. Eşimin ise nasıl kendi keyfine bakıp eve gelip 5 dk çocukla vakit geçirip sevip içinin rahat olmasına şaşırıyorum hiç mi vicdanın sızlamıyor. Hiç mi nasıl babayim demiyor. Ki geçen karşısında ağladım bugün nasil bizi bırakıp gidebildi. Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım sadece ağlıyorum. Çocuğumda uzuluyor tutamıyorum kendimi
Çocuğun baba ile kalmasi sırf sizin için değil çocuk için de önemli. Çocuk baba iliskisi çocuğun gelişimine de faydalı. Siz birakmiyorsaniz bunu bir dusunun derim. Eşiniz bakmiyorsa da öyle bir lüksü yok. Baştan soyleyin. Ben yarın su saatte surdayim diye. Onun tatil gününe plan yapın. Ve o saatte çıkın. Baktınız yine olmuyor eşiniz gerçekten bir yolunu bulup tuyuyor. O zaman durumunuz iyiymiş. Çocuk için bakıcı ayarlayın. Sürekli olmasa da haftanın belli gün ve saatlerinde gelsin. Ona bırakıp çıkın
 
Daha öncede yazmıştım. 2 yasinda bebeğim var çalışıyorum eşim kendi keyfinde. Geçen yanında ağladım çok bunaldigimi mutsuz olduğumu aileminde yanında bunalıp ağladığımı ve beni elestirdiklerini anlattım eşime. Ben senin yanındayım merak etme ne istersen yapabilirsin çocuğu bırak istediğini yap diyor ama kendisi bakmıyor. Bugün yine kendi çıkıp gitti evden bütün gün ağladım çocuğumun yanında. Onunda psikolojisini bozuyorum. Ailem eşim herkes herseyin var şükretmiyorsun diye düşünüyor. Evet halimiz yerinde ama içim sıkılıyor ruhum daralıyor. Kendime ayırdığım tek bi vakit yok ve artık istekte yok içimde. Hiç birsey yapmak istemiyorum. Oturup düşünüp ağlıyorum. Ne kadar bencil şükürsüz bi insanım diye iyi bir anne değilim diye ve anne olmayı haketmedigimi bile. Eşimin ise nasıl kendi keyfine bakıp eve gelip 5 dk çocukla vakit geçirip sevip içinin rahat olmasına şaşırıyorum hiç mi vicdanın sızlamıyor. Hiç mi nasıl babayim demiyor. Ki geçen karşısında ağladım bugün nasil bizi bırakıp gidebildi. Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım sadece ağlıyorum. Çocuğumda uzuluyor tutamıyorum kendimi
Madem çalışıyorsunuz, haftada üç gün, 3 saat çocukla ilgilenmesi için oyun ablası bulun. O saatlerde gezin, dolaşın. Varlık içinde sıkıntı çekmek saçma değil mi cidden? Ayrıca kocanız niye bakmıyor? Çocuk sadece sizin çocuğunuz mu?
 
Daha öncede yazmıştım. 2 yasinda bebeğim var çalışıyorum eşim kendi keyfinde. Geçen yanında ağladım çok bunaldigimi mutsuz olduğumu aileminde yanında bunalıp ağladığımı ve beni elestirdiklerini anlattım eşime. Ben senin yanındayım merak etme ne istersen yapabilirsin çocuğu bırak istediğini yap diyor ama kendisi bakmıyor. Bugün yine kendi çıkıp gitti evden bütün gün ağladım çocuğumun yanında. Onunda psikolojisini bozuyorum. Ailem eşim herkes herseyin var şükretmiyorsun diye düşünüyor. Evet halimiz yerinde ama içim sıkılıyor ruhum daralıyor. Kendime ayırdığım tek bi vakit yok ve artık istekte yok içimde. Hiç birsey yapmak istemiyorum. Oturup düşünüp ağlıyorum. Ne kadar bencil şükürsüz bi insanım diye iyi bir anne değilim diye ve anne olmayı haketmedigimi bile. Eşimin ise nasıl kendi keyfine bakıp eve gelip 5 dk çocukla vakit geçirip sevip içinin rahat olmasına şaşırıyorum hiç mi vicdanın sızlamıyor. Hiç mi nasıl babayim demiyor. Ki geçen karşısında ağladım bugün nasil bizi bırakıp gidebildi. Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım sadece ağlıyorum. Çocuğumda uzuluyor tutamıyorum kendimi
Eşinize sorumluluğu hiç yüklemiyorsun. Netice de o da cocugunun babası ona bırak çık dısarı hava al kavhr ic kafanı rahatlat. Eninde sonunda ögrenecek sorumlulugu yoksa sizi anlayacagı da sanmıyorum
 
Kendisi bakmak istemiyor çocuğa git annene bırak diyor zaten biz isteyken o bakıyor bide hafta sonu bakın demeye yüzüm olmuyor.
Valla ben erkeklere kızamıyorum artık. İstemiyor deyip iki sene boyunca çocuğun bütün sorumluluğunu alırsanız adam da böyle bir parazite dönüşür. Ne demek kendi çocuğuna bakamamak, altını değiştirememek. Annenize bırakmayın zaten, kadın bütün hafta bakıyormuş.
 
Daha öncede yazmıştım. 2 yasinda bebeğim var çalışıyorum eşim kendi keyfinde. Geçen yanında ağladım çok bunaldigimi mutsuz olduğumu aileminde yanında bunalıp ağladığımı ve beni elestirdiklerini anlattım eşime. Ben senin yanındayım merak etme ne istersen yapabilirsin çocuğu bırak istediğini yap diyor ama kendisi bakmıyor. Bugün yine kendi çıkıp gitti evden bütün gün ağladım çocuğumun yanında. Onunda psikolojisini bozuyorum. Ailem eşim herkes herseyin var şükretmiyorsun diye düşünüyor. Evet halimiz yerinde ama içim sıkılıyor ruhum daralıyor. Kendime ayırdığım tek bi vakit yok ve artık istekte yok içimde. Hiç birsey yapmak istemiyorum. Oturup düşünüp ağlıyorum. Ne kadar bencil şükürsüz bi insanım diye iyi bir anne değilim diye ve anne olmayı haketmedigimi bile. Eşimin ise nasıl kendi keyfine bakıp eve gelip 5 dk çocukla vakit geçirip sevip içinin rahat olmasına şaşırıyorum hiç mi vicdanın sızlamıyor. Hiç mi nasıl babayim demiyor. Ki geçen karşısında ağladım bugün nasil bizi bırakıp gidebildi. Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım sadece ağlıyorum. Çocuğumda uzuluyor tutamıyorum kendimi

Ağlamak pek işe yaramiyor gibi görünüyor. Biraz eşinize hırlasanız mı?
 
Valla ben erkeklere kızamıyorum artık. İstemiyor deyip iki sene boyunca çocuğun bütün sorumluluğunu alırsanız adam da böyle bir parazite dönüşür. Ne demek kendi çocuğuna bakamamak, altını değiştirememek. Annenize bırakmayın zaten, kadın bütün hafta bakıyormuş.
Yüklü miktarda ücretle bir bakıcı tutup eşine kitlese herif eşşek gibi bakar hemi de. Çok sinir oldum adam gününü gün ediyor bu evde kendini yiyor.
 
Yüklü miktarda ücretle bir bakıcı tutup eşine kitlese herif eşşek gibi bakar hemi de. Çok sinir oldum adam gününü gün ediyor bu evde kendini yiyor.
Çok ilginç gerçekten. İnsanın kendine ettiğini yedi mahalle bir araya gelse edemezmiş ya bu da o hesap.
 
En başımdan beri böyle alıştırırsanız olacağı bu adama en başından sorumluluk vermemişsinizki böyle ağlayıp sızlamakla hiç birşey çözemezsiniz.
Bırakın eşşek gibi baksın ne demek 5dk sevmek ya böyle adamlarada onları baba yapan kadınlarada sinir oluyorum bakamayacaksınız yapmayın arkadaşım. Ben bir kere 2yaşındaki kızımın yanında tutamayıp kendimi ağladımda ne kadar üzüldü bir daha asla yanında ağlamıcam diye söz verdim kendime siz sürekli çocuğun yanında ağalayıp kavga ederseniz o çocuksa ne psikoloji kalır nede başka bişey.
 
X