- 24 Şubat 2019
- 627
- 805
- Konu Sahibi kimliksizkedi
- #1
Herkese iyi geceler, bu siteyi uzun zamandır takip ediyordum, takipçilerin birbirlerine yardımcı olduklarını, duygularını paylaştığını gördüğümde ben de yazmak istedim, başlıktan da anlaşılacağı üzere son zamanlarda 3-4 yıldır iyi değilim, hem ruhen hem bedenen, kendimde anlamlandıramadığım bazı duygular var, kendi kendime gülüyor, konuşuyor ve hayallerle yaşıyorum, gerçek hayatımda diyemediğim sözleri, yapamadığım davranışları hayal dünyamda gerçekleştiriyorum, 15 16 yaşında ergen bir kızın hayalleri değil bunlar ne aşk ne de bir erkek önemli benim için, hatta bir erkekle konuşmayalı sanırım 2- 2.5 yıl oldu, ( ilişki anlamında) bu hayaller, günlük hayatımda nasıl davranmak istediğimi içeriyor, nazik, güler yüzlü, yardımsever, bir kız beliriyor ama gerçek hayatta hiçbiri değilim ben. Olmaya çalışıyorum ama başaramıyorum, yanıma gelen mendil satan çocuklara bile bakamıyorum, halbuki onlara ne kadar yardım etmek istiyorum ellerinden tutup yemeğe götürmek, saçlarını okşamak ama yapamıyorum verecekleri tepkiden korktuğum için mi yoksa başka bir şey mi bilmiyorum, haliyle fazla arkadaş da edinemedim bugüne kadar, kıyıda köşede kimseye karışmayan sessiz kızdım, sevdiklerim oldu elbette, ancak bu ilişkiler fazla uzun ömürlü olmadı bir huzur bulamadım, aradığım huzurun bir erkekte olacağına inanmadım, sonrada bir ilişki yaşamayı kestim onların istediği sevilmek duygusu ben de yoktu sanırım, kpss'den yüksek bir puan almama rağmen maalesef atanamadım, garsonluk işine girdim ancak bir günde ayrıldım, yeterince hijyen olmayan bir yerdi ve insanlara hijyen açısından vasat olan ürünleri vermemi istediler, servis ederken yüzlerine bakamadım ondan sonrada istediğim gibi bir iş bulamadım, haliyle param da yok şimdi evdeyim ve bütün günüm kitap okuyarak geçiyor, çalışmamı daha yüksek alıp atanmamı arzu ediyorlar ancak çalışmaya dair bir hevesimde kalmadı, psikoloğa gitmek istedim ancak yapılan mülakatlarda psikolog randevularının gözüktüğü ve neden gidildiği hakkında sorular yöneltildiğini söylediler, böyle bir durumda elemelerinden korkup gitmedim, gerçek dünyada kendime ait bir yer bulamadım, nereye gitsem hep kaçmak istedim, sadece kendi odam hariç, gerekmediği halde de çok konuşmayan biriyim, ve şimdi belki bana çok kızacaksınız ama hissettiklerimi birebir anlatmak istiyorum, hayal kurarken çoğu zaman şiddet gördüğümü hayal ediyorum ve belli belirsiz bir rahatlamada oluyor, fiziksel anlamda kendime bir zarar vermedim ancak bu düşünceler kendime uyguladığım bir cezamı anlayamıyorum, yaşadıklarım bağlamında sizce ben de ne gibi bir sorunlar var? mazoşist olduğumu uzun zamandan beri anladım ama buna ne gibi bir etkenin sebep olduğunu anlayamıyorum. Ailem durumun farkında değil, onlara bunu söyleyerek iyice üzmek istemedim, Teşekkürler 
