Ooooo hukuk zor bir bolum, bu burayaactigin konuyla alakali degil ama,
Sen hukuk okumayi istiyor musun?
Istemedigin bir bolumde okmak da insana kocaman bir yuk verir.
Ben 28 yasindayim ve doktoraya yeni basladim,
Hicbir sey icin gec degil yani demek istedigim bu...
Kesinlikle yanlis yapiyorsun demiyorum, ama biraz kafani dinle,
Tek basina kal canim biraz, bazi seylerin muhasebesini yaparsin.
Psikologlar derdin ne olursa olsun herkese ayni seyi onerirler:
Herseyi bir anda duzeltemezsiniz yavas yavas adim adim olacak diye,
Ben de buna inaniyorum sen de bir yerden basla gerisi corap sokugu gibi gelecek.
Ilk adim da o cevreden kurtulmak.
Maddi sikintilarin da var, o yuzden farkli bir alanda ise girmek de sana cok iyi gelebilir,
Tabi biraz dinlen canim ilk once.
aile desen dogru düzgün yanımda değil
şuraya geldim geleli, bi düzgün düzen oturtmadım
tam oturttum dedim iş mahkemelik olmaya kadar vardı
ablam denen insanla sözde aynı şehirdeyim başıma dert açmaktan
üstüne de gamsız kalmaktan baska bişey yapmamıs
annemden para isterim zorda kalıp sinirlenir telefonu suratıma kapatır
ben hukuk okumak istesem de ne mümkün ki
össde yüksek basarım olmus kim takıo kimse
bugune kadar hep sucu kendimde aradım tutarsızım ordan oraya savruldum die
ama ne yapıosun amacın ne dıen biri olmadı kı
boş önyargılarla çıktılar karşıma en fazla yapıcı bişeyler yok
destek yok en fazla köstek olmak var sadece
hep çıkış yolu aramaktan kendime
tek başına güçlü olabilmek adına ordan oraya savruldum
ama artık gücüm tükendi!!
ne kimseye inancım ne de güvenm kaldı
artık zarar görücem korkusuyla kimselere yanasamaz oldum