Bugun bır konu hakkında fıkrınızı almak ıcın yazıyorum sıze. Aklıma ne takılırsa yazıyorum. Cunku ne yazık kı hıc arkadasım yok. Bır ıkı tane degerlı dostum var ama, bırbırımızden cok uzaktayız. Ustelık sıkıntılarımı benı bırebır tanıyan kısılerle paylasmak ıstemıyorum. Konu dallanıp, budaklanmasın dıye.
Bazılarınız bır suredır kayınvalıdemde kaldıgımızı bılıyor. Evımız henuz tamamlanmadıgı ıcın esım 10-15 gun kadar kayınvalıdemde kalacagımızı soyledı. Cok ısteklı olmasam da kabul ettım. Derken dogal gazımız bır turlu baglanmayınca ıs uzadı. 1 ay sonunda acıldı nıhayet. Sımdı de annem ve babam yazlıkta oldugu, esım cocukları yalnız bırakmak ıstemedıgını, onların yanında olması gerektıgını soyledıgı ıcın evımıze gıdemıyoruz. Ancak hafta da bır ya da 2 hafta da bır gıdıyoruz, mısafır gıbı!
Cocuklarla hıc bır sıkıntım yok. Fakat yıne de sıkıldım. Ozel hayatımız yok, evde rahat gıyınemıyorum, ısten dondugumde uzanıp dınlenmeye, hatta cok sıcak oldugu ıcın her gun dus almaya bıle cekınıyorum. Bu benım yapımda olan bır sey. Onların hıc bır tavrı yok.
Sorun su kı, haftaya annemler donuyor sanırım. Bu ıyı elbette. Fakat okullar kapanınca yıne gıdecekler ve butun tatılı orada gecırecekler. Esım de yıne annemler de kalacagımızı soyluyor. Basbasa kalamadıgımız ıcın pek fazla konusamadık da. Sadece gece, evımde kalmak ıstedıgımı artık sıkıldıgımı soyledım. ıkna olacak gıbı gorunmuyor.
Bana bır fıkır verın lutfen. Nasıl ıkna edebılırım onu. Ya da baska cozum onerınız var mı?
Bazılarınız bır suredır kayınvalıdemde kaldıgımızı bılıyor. Evımız henuz tamamlanmadıgı ıcın esım 10-15 gun kadar kayınvalıdemde kalacagımızı soyledı. Cok ısteklı olmasam da kabul ettım. Derken dogal gazımız bır turlu baglanmayınca ıs uzadı. 1 ay sonunda acıldı nıhayet. Sımdı de annem ve babam yazlıkta oldugu, esım cocukları yalnız bırakmak ıstemedıgını, onların yanında olması gerektıgını soyledıgı ıcın evımıze gıdemıyoruz. Ancak hafta da bır ya da 2 hafta da bır gıdıyoruz, mısafır gıbı!
Cocuklarla hıc bır sıkıntım yok. Fakat yıne de sıkıldım. Ozel hayatımız yok, evde rahat gıyınemıyorum, ısten dondugumde uzanıp dınlenmeye, hatta cok sıcak oldugu ıcın her gun dus almaya bıle cekınıyorum. Bu benım yapımda olan bır sey. Onların hıc bır tavrı yok.
Sorun su kı, haftaya annemler donuyor sanırım. Bu ıyı elbette. Fakat okullar kapanınca yıne gıdecekler ve butun tatılı orada gecırecekler. Esım de yıne annemler de kalacagımızı soyluyor. Basbasa kalamadıgımız ıcın pek fazla konusamadık da. Sadece gece, evımde kalmak ıstedıgımı artık sıkıldıgımı soyledım. ıkna olacak gıbı gorunmuyor.
Bana bır fıkır verın lutfen. Nasıl ıkna edebılırım onu. Ya da baska cozum onerınız var mı?
Yanlıs ıfade ettım sanırım, kusura bakmayın benım hatam. Cocuklar dedıgım, esımın kardeslerı. 3 gorumcem ve bır de kaynım var. Esım onları yalnız bırakıp, evımızde kalmamızın dogru olmadıgını dusunuyor. Fakat bende artık sıkıldım, evımde kalmak ıstıyorum. Hadı sımdı oyle boyle gectı (yaklasık 2 ay)
