cnm yine yazmadan edemeyeceğim... yazdıklarından anladığım kadarıyla sen gereksizlik derecesine varacak bir iyi niyet içindesin. Lütfen kızma,alınma,bunu senin buna kırılma ihtimaline rağmen,kimse seni daha fazla üzmesin diye söylediğime emin olabilirsin...
birincisi erkek arkadaşının tayin mevzularını fln algılayamayacak nitelikte olduğunu söylemişsin. Aylarca ayrı düşme ihtimalinizin farkında ama bunu "ya nasip" diye başından savsaklıyor olabilir mi? Eğer böyleyse,bu adama fazla değer veriyorsun.. Hadi senin dediğin gibi olduğunu düşünelim,o zmn da sen herşeyi tek tek ayrıntılarıyla analiz ederken onunla aynı dili konuşuyor olamamanızın ileride evlilik gibi büyük bir kararda ne kadar algı karmaşasına neden olacağını düşünebiliyor musun? anladığım kadarıyla büyüme şekilleriniz,aile yapılarınız,kültürel dokularınız farklı.. Ben arada sosyokültürel farklılıkları derin olan insanların mutlu olabileceğine inanmam,etrafımda da aksi bir örnek görmedim ama umarım beni yanıltacak bir tercihtir seninkisi... Her neyse konumuz bu değil...
Bak cnm,ailelerin esasen tanıştırılmasının iki amacı vardır,birincisi aileler tanışır,evlilik onaylanır ve taraflar bu işe tabiri caizse bir şekilde sponsor olur.. Anladığım kadarıyla erkek tarafının buna sponsor olabilitesi yok,dolayısıyla bu bağlamda onlarla tanışmak sana düğün bayramda ziyaret külfetinden başka hiçbir getiri sağlamayacak...
diğer bir kazanım da kız tarafının gönlünün olmasıdır,hani kızın başı bağlanır,laf söz olmaz fln... Ancak ailen bu konuda aceleci deil,sana böyle bir baskı yapmıyor,dolayısıyla erkek tarafını kapına getirmen senin başına beladan başka birşey deil şu durumda... Sevgiliden ayrılmak yüzük atmaktan daha hayırlıdır inan bana,şu an için ufukta evlilik görünmediğine göre bu riski almaya hiiiç gerek yok bence...
Kaldı ki taraflar tanışınca gitmeler gelmeler fln,ailen tanıdıkça istemeyebilir karşı tarafı... Düşünsene sana ayıla bayıla gelmeyen bir "erkek tarafı" söz konusu ise,erkek tarafıyla her temas potansiyel sorun...inceden laf çarptırmalar,dedikodular,klasik muhabbetler değil mi?.. Ve 2 sene sonra evleneceksiniz diyelim,o sıradaki temas sayısını sen bi düşün ... :) Bu iş için acele etme,önce ilişkinden emin ol.. Kendi açından deil,birlikte olduğun kişi bu iş için ne kdr istekli,bunu objektif olarak değerlendir... Çünkü o gerçekten istiyorsa,sen de istiyorsan,kim bu yaştaki insanları durdurabilir ki?
Üçüncü seni uyarmak istediğim şey ise,askerliği ile ilgili söylediklerin :S Okuyunca dedim ki içimden,bu aşk deil,çok üzgünüm ama saflık... Birincisi akşam haberlerine bakarsan göreceksin ki şehit eşleri kucaklarında çocukları ile ağlıyor,bekarlar oraya evliler oraya diye bir mantık kesinlikle yok... İkincisi de hayatta dul olarak da bekar olarak da yasını tutabilirsin,ama toplumda yaşayacakların çok farklı olur... Kimseyi kendinden daha fazla sevme,eğer böyle seversen mutlaka zarar görürsün....
Dördüncüsü de anladığım kadarıyla erkek ark ın işe girince ailesine maddi olarak destek olacak.. Eğer böyleyse o dövünmeler bundan ileri geliyor olabilir... Evliyken de destek olabilir yazmışsın ama bu devirde ikiniz de çalışırken,üç kuruş paraya ztn zar zor geçinilirken,sen çalışıp çalışıp elektriğe suya para yetiştirirken onun anne babasına yollaması inan bana o tatlı düşlerden insanı uyandırır,hele bir de çocuk olursa hayat çekilmez olur.. Bunu daha çeyiz yaparken bile hissedersin,sen tatlı tatlı evin için birşeyler yaparken karşıdan hiç ses seda yoktur,evin içine sinmez,düğünün içine sinmez... Bilmiyorum belki benim hiçbir şeyde gözüm yok diyorsundur içinden ama inan bana aşk geçer,herkes kendine yapılanı bir gün anlar... Arkadaşlarının düğünlerinde yaşın geçse bile için içini kemirmesin istiyorsan,herkes için erkek tarafı kendi etinde butunda birşeyler yapmaya çırpınırken,sen araya kaynamak istemiyorsan,acele etme derim ben... Sonra herşey içinde kalır... Üstelik gelin gitmekle bitmez,herkes kıymetli olur bi sen idareten alınan gelin olursun... Acele etme,çünkü malesef bu işler bu ülkede hep böledir cnm...
Umarım sözlerime alınmamışsındır ama ii bir gözlemci ve dobra bir insan olarak insanları hep en kırıcı ama en gerçek olduğunu düşündüğüm şekliyle uyarmak bence doğru olan.. Çünkü hata yapıldıktan sonra söylemenin ne anlamı var ki deil mi?
Umarım biraz cadaloz olmanı sağlayabilmişimdir... :)
birincisi erkek arkadaşının tayin mevzularını fln algılayamayacak nitelikte olduğunu söylemişsin. Aylarca ayrı düşme ihtimalinizin farkında ama bunu "ya nasip" diye başından savsaklıyor olabilir mi? Eğer böyleyse,bu adama fazla değer veriyorsun.. Hadi senin dediğin gibi olduğunu düşünelim,o zmn da sen herşeyi tek tek ayrıntılarıyla analiz ederken onunla aynı dili konuşuyor olamamanızın ileride evlilik gibi büyük bir kararda ne kadar algı karmaşasına neden olacağını düşünebiliyor musun? anladığım kadarıyla büyüme şekilleriniz,aile yapılarınız,kültürel dokularınız farklı.. Ben arada sosyokültürel farklılıkları derin olan insanların mutlu olabileceğine inanmam,etrafımda da aksi bir örnek görmedim ama umarım beni yanıltacak bir tercihtir seninkisi... Her neyse konumuz bu değil...
Bak cnm,ailelerin esasen tanıştırılmasının iki amacı vardır,birincisi aileler tanışır,evlilik onaylanır ve taraflar bu işe tabiri caizse bir şekilde sponsor olur.. Anladığım kadarıyla erkek tarafının buna sponsor olabilitesi yok,dolayısıyla bu bağlamda onlarla tanışmak sana düğün bayramda ziyaret külfetinden başka hiçbir getiri sağlamayacak...
diğer bir kazanım da kız tarafının gönlünün olmasıdır,hani kızın başı bağlanır,laf söz olmaz fln... Ancak ailen bu konuda aceleci deil,sana böyle bir baskı yapmıyor,dolayısıyla erkek tarafını kapına getirmen senin başına beladan başka birşey deil şu durumda... Sevgiliden ayrılmak yüzük atmaktan daha hayırlıdır inan bana,şu an için ufukta evlilik görünmediğine göre bu riski almaya hiiiç gerek yok bence...
Kaldı ki taraflar tanışınca gitmeler gelmeler fln,ailen tanıdıkça istemeyebilir karşı tarafı... Düşünsene sana ayıla bayıla gelmeyen bir "erkek tarafı" söz konusu ise,erkek tarafıyla her temas potansiyel sorun...inceden laf çarptırmalar,dedikodular,klasik muhabbetler değil mi?.. Ve 2 sene sonra evleneceksiniz diyelim,o sıradaki temas sayısını sen bi düşün ... :) Bu iş için acele etme,önce ilişkinden emin ol.. Kendi açından deil,birlikte olduğun kişi bu iş için ne kdr istekli,bunu objektif olarak değerlendir... Çünkü o gerçekten istiyorsa,sen de istiyorsan,kim bu yaştaki insanları durdurabilir ki?
Üçüncü seni uyarmak istediğim şey ise,askerliği ile ilgili söylediklerin :S Okuyunca dedim ki içimden,bu aşk deil,çok üzgünüm ama saflık... Birincisi akşam haberlerine bakarsan göreceksin ki şehit eşleri kucaklarında çocukları ile ağlıyor,bekarlar oraya evliler oraya diye bir mantık kesinlikle yok... İkincisi de hayatta dul olarak da bekar olarak da yasını tutabilirsin,ama toplumda yaşayacakların çok farklı olur... Kimseyi kendinden daha fazla sevme,eğer böyle seversen mutlaka zarar görürsün....
Dördüncüsü de anladığım kadarıyla erkek ark ın işe girince ailesine maddi olarak destek olacak.. Eğer böyleyse o dövünmeler bundan ileri geliyor olabilir... Evliyken de destek olabilir yazmışsın ama bu devirde ikiniz de çalışırken,üç kuruş paraya ztn zar zor geçinilirken,sen çalışıp çalışıp elektriğe suya para yetiştirirken onun anne babasına yollaması inan bana o tatlı düşlerden insanı uyandırır,hele bir de çocuk olursa hayat çekilmez olur.. Bunu daha çeyiz yaparken bile hissedersin,sen tatlı tatlı evin için birşeyler yaparken karşıdan hiç ses seda yoktur,evin içine sinmez,düğünün içine sinmez... Bilmiyorum belki benim hiçbir şeyde gözüm yok diyorsundur içinden ama inan bana aşk geçer,herkes kendine yapılanı bir gün anlar... Arkadaşlarının düğünlerinde yaşın geçse bile için içini kemirmesin istiyorsan,herkes için erkek tarafı kendi etinde butunda birşeyler yapmaya çırpınırken,sen araya kaynamak istemiyorsan,acele etme derim ben... Sonra herşey içinde kalır... Üstelik gelin gitmekle bitmez,herkes kıymetli olur bi sen idareten alınan gelin olursun... Acele etme,çünkü malesef bu işler bu ülkede hep böledir cnm...
Umarım sözlerime alınmamışsındır ama ii bir gözlemci ve dobra bir insan olarak insanları hep en kırıcı ama en gerçek olduğunu düşündüğüm şekliyle uyarmak bence doğru olan.. Çünkü hata yapıldıktan sonra söylemenin ne anlamı var ki deil mi?
Umarım biraz cadaloz olmanı sağlayabilmişimdir... :)
