Artık ölümü bile düşünüyorum... Yardım...

Sylviaaa

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
16 Şubat 2016
4
2
1
Çok uzun bir yazı olacak ama lütfen sonuna kadar okuyun. Gerçekten yardıma ihtiyacım var...

Eğitimli, bir kaç dil bilen, kültürlü bir kadınım. Bir kaç sene önce sıkıntılı durumlardan geçtim, uzun uzadıya o kısmı anlatmayacağım ama madde bağımlılığı tedavisi gördüm. Tedavimi başarıyla tamamlayıp hastaneden çıktıktan 1 ay sonra biriyle tanıştım. Aslında eskiden hiç hoşlanmadığım tiplerden biriydi, ama ne oldu bilmiyorum kendimi ona deli gibi aşık buldum. Ailem evlenmemi istemedi, eğitim durumlarımız arasında aşırı uç fark vardı, aileler uyuşamazdı kültürel ve sosyal farklar vardı, onlar aşır örf adetçi bir aile, ben ise yurtdışında rahat büyümüş bir insanım, ekonomik durumları ortanın biraz altındaydı ben ise el bebek gül bebek 1 istesem 5 verilen bir ailede biraz şımarık büyüdüm.

Neyse uzatmayalım, ben bu kişiye kaçtım. Bir nikah yaptık. Bu kişi önceden bir evlilik yapmış, 10 yaşında bir çocuğu var. 5 sene cezaevinde kalmış, çocuğuna babaanne bakmış. Çocuk anne ile görüşmüyor. Biz evlendiğimiz günden beri kayınvalidem sürekli bana ters, ama öyle böyle değil.Sen torunumu dövdürüyorsun diye üzerime kaç defa yürüdü ama Allah şahit kaç defa eşim çocuğunu dövmesin diye önüne ben geçtim. Asla ve asla dövdürmedim, kaldı ki öyle bir yapım zaten yok. Aylar geçti, bu sefer ben dayak yemeye başladım. Gidemiyorum da ailemle görüşmüyorum. Gitsem beni bulacak, aileme de zarar verecek. Ben böyle bir kadın haline nasıl geldim...?

Ben asla babamın anneme sesini yükselttiğini bile bilmezken, şimdi koca dayağı yiyen, her gün küfürlere maruz kalan, kayınvalide ve görümce iftirasıyla ağlayan bir kadın haline geldim. 2 defa bebek düşürdüm bu olaylar yüzünden. Evden kaçıp gidemiyorum, çünkü kendisi de evin içinden çalışıyor.

Burada anlatamayacağım o kadar acı ve iğrenç şeyler yaşadım ki şu 2 senede, düşününce bile midem kaldırmıyor, artık ağlayamıyorum. Anlatsam belki kimsenin inanmayacağı şeyler başıma geldi bu dört duvarın içinde...

En son çare diyorum; sessiz sedasız göçüp gitmek mi acaba bu dünyadan....?

Yardım... Lütfen Yardım...
 
Kendini seviyorsan lütfen bitir bu adamla evliligini.
Ölmeyi asla düşünme,neden ölesin bu adam için ?
Değmez inan değmez
Evladına sıkıca sarıl ve topla kendini.

Evladım olamadı ki... 2 defa düşük yaptım üzüntüden... Onun ilk eşinden bir çocuğu var. Babannesinde kalıyor... Kendimi seviyorum, ama kendime artık saygım kalmadı... Arkama bile bakmadan kaçıp gitmek istiyorum evet, ama her daim önünde yanımda gözleri üzerimde, 2 senedir 1 saniye ayrılmadı yanımdan... Ben neler yaşadım anlatamıyorum tiksintimden...
 
Tüm bu çıkmazın içinde bir de iki defa bebek düşürdüm demişsiniz. Siz bu adamdan bebek sahibi olmayı gerçekten bu kadar istiyor musunuz? Arkanıza dahi bakmadan kaçmanız gereken yere bir de çocuk mu doğurmak istiyorsunuz. Neden zaten eşiniz ilk eşinden olan evladına şiddet uyguluyormuş ki siz ben her seferinde önüne geçiyordum dövmesin diye demişsiniz. Sizin çocuğunuzun hayatı ilk çocuktan farklı mı olacak sanıyorsunuz?
 
Çok uzun bir yazı olacak ama lütfen sonuna kadar okuyun. Gerçekten yardıma ihtiyacım var...

Eğitimli, bir kaç dil bilen, kültürlü bir kadınım. Bir kaç sene önce sıkıntılı durumlardan geçtim, uzun uzadıya o kısmı anlatmayacağım ama madde bağımlılığı tedavisi gördüm. Tedavimi başarıyla tamamlayıp hastaneden çıktıktan 1 ay sonra biriyle tanıştım. Aslında eskiden hiç hoşlanmadığım tiplerden biriydi, ama ne oldu bilmiyorum kendimi ona deli gibi aşık buldum. Ailem evlenmemi istemedi, eğitim durumlarımız arasında aşırı uç fark vardı, aileler uyuşamazdı kültürel ve sosyal farklar vardı, onlar aşır örf adetçi bir aile, ben ise yurtdışında rahat büyümüş bir insanım, ekonomik durumları ortanın biraz altındaydı ben ise el bebek gül bebek 1 istesem 5 verilen bir ailede biraz şımarık büyüdüm.

Neyse uzatmayalım, ben bu kişiye kaçtım. Bir nikah yaptık. Bu kişi önceden bir evlilik yapmış, 10 yaşında bir çocuğu var. 5 sene cezaevinde kalmış, çocuğuna babaanne bakmış. Çocuk anne ile görüşmüyor. Biz evlendiğimiz günden beri kayınvalidem sürekli bana ters, ama öyle böyle değil.Sen torunumu dövdürüyorsun diye üzerime kaç defa yürüdü ama Allah şahit kaç defa eşim çocuğunu dövmesin diye önüne ben geçtim. Asla ve asla dövdürmedim, kaldı ki öyle bir yapım zaten yok. Aylar geçti, bu sefer ben dayak yemeye başladım. Gidemiyorum da ailemle görüşmüyorum. Gitsem beni bulacak, aileme de zarar verecek. Ben böyle bir kadın haline nasıl geldim...?

Ben asla babamın anneme sesini yükselttiğini bile bilmezken, şimdi koca dayağı yiyen, her gün küfürlere maruz kalan, kayınvalide ve görümce iftirasıyla ağlayan bir kadın haline geldim. 2 defa bebek düşürdüm bu olaylar yüzünden. Evden kaçıp gidemiyorum, çünkü kendisi de evin içinden çalışıyor.

Burada anlatamayacağım o kadar acı ve iğrenç şeyler yaşadım ki şu 2 senede, düşününce bile midem kaldırmıyor, artık ağlayamıyorum. Anlatsam belki kimsenin inanmayacağı şeyler başıma geldi bu dört duvarın içinde...

En son çare diyorum; sessiz sedasız göçüp gitmek mi acaba bu dünyadan....?

Yardım... Lütfen Yardım...

nerdesin hangi şehirdesin? polise git savcılığa git.. ailen eminim arkanda olacaktır.. ailene açıl ve güven.. ne ihtihar ne korkup susmak çözüm değil..
 
Tüm bu çıkmazın içinde bir de iki defa bebek düşürdüm demişsiniz. Siz bu adamdan bebek sahibi olmayı gerçekten bu kadar istiyor musunuz? Arkanıza dahi bakmadan kaçmanız gereken yere bir de çocuk mu doğurmak istiyorsunuz. Neden zaten eşiniz ilk eşinden olan evladına şiddet uyguluyormuş ki siz ben her seferinde önüne geçiyordum dövmesin diye demişsiniz. Sizin çocuğunuzun hayatı ilk çocuktan farklı mı olacak sanıyorsunuz?

Kendi isteğimle hamile kaldığımı söylemedim ki...?
 
bu yaşadıklarının hepsini ailene anlat. affettir kendini. pişmanlığını burda yazdıklarının hepsini anlat. affedince de yapılacak şey belli zaten
 
Bir defasında eften püften bir sebepten kavga çıktı, vurmaya başladı; polisi çağırmaya yeltendim; elleriyle ağzımı kapattı, boğuluyordum; ve o an Allah'a dua ettim lütfen çekmesin ellerini diye... Kendime geldiğimde elmacık kemiklerim mosmordu... Ne polis, ne savcılık, ne kimse... Ben herşeyi kendim hakettim ailemi dinlemeyerek...
 
Evden ekmek almaya diye çık, yanına kimliğini ve varsa paranı takını al kaç. Bir daha da arkana dönüp bakma bile.

Eğitimli, kültürlü bir kadınsınız da hem sizi hem çocuğunu döven adamdan 2 defa çocuk mu yaptınız ? Korunmayı da mı bilmiyorsunuz ?

Yazma şeklinizden 2 ihtimal veriyorum ya gerçek değilsiniz ya da aklınızı kaybettiniz...
 
Ölmeyi düşünmek çözüm değil,kötü şeyler yaşamış hala da yaşıyorsunuz,hayat tan hayatınızdan vazgeçmek yerine size kendinizi kötü hissettiren şeylerden biran evvel uzaklaşın ve herşeye yeniden başlayın.
 
Gerçek değilsiniz diyorsunuz da ütopik bi konu degil hanfendinin anlattigu ne yani iki dil bilince dayak kalkani mi oluşuyor?

Bi sekilde ayril o evden. Aksam haberlerinde yeterince midemiz bulanıyor kadin siddetinden. Allah yardimcin olsun. Ailene ac konuyu kabul etmezlerse devlet var onlara sığın kendin çalış ama o evde durma
 
Çok uzun bir yazı olacak ama lütfen sonuna kadar okuyun. Gerçekten yardıma ihtiyacım var...

Eğitimli, bir kaç dil bilen, kültürlü bir kadınım. Bir kaç sene önce sıkıntılı durumlardan geçtim, uzun uzadıya o kısmı anlatmayacağım ama madde bağımlılığı tedavisi gördüm. Tedavimi başarıyla tamamlayıp hastaneden çıktıktan 1 ay sonra biriyle tanıştım. Aslında eskiden hiç hoşlanmadığım tiplerden biriydi, ama ne oldu bilmiyorum kendimi ona deli gibi aşık buldum. Ailem evlenmemi istemedi, eğitim durumlarımız arasında aşırı uç fark vardı, aileler uyuşamazdı kültürel ve sosyal farklar vardı, onlar aşır örf adetçi bir aile, ben ise yurtdışında rahat büyümüş bir insanım, ekonomik durumları ortanın biraz altındaydı ben ise el bebek gül bebek 1 istesem 5 verilen bir ailede biraz şımarık büyüdüm.

Neyse uzatmayalım, ben bu kişiye kaçtım. Bir nikah yaptık. Bu kişi önceden bir evlilik yapmış, 10 yaşında bir çocuğu var. 5 sene cezaevinde kalmış, çocuğuna babaanne bakmış. Çocuk anne ile görüşmüyor. Biz evlendiğimiz günden beri kayınvalidem sürekli bana ters, ama öyle böyle değil.Sen torunumu dövdürüyorsun diye üzerime kaç defa yürüdü ama Allah şahit kaç defa eşim çocuğunu dövmesin diye önüne ben geçtim. Asla ve asla dövdürmedim, kaldı ki öyle bir yapım zaten yok. Aylar geçti, bu sefer ben dayak yemeye başladım. Gidemiyorum da ailemle görüşmüyorum. Gitsem beni bulacak, aileme de zarar verecek. Ben böyle bir kadın haline nasıl geldim...?

Ben asla babamın anneme sesini yükselttiğini bile bilmezken, şimdi koca dayağı yiyen, her gün küfürlere maruz kalan, kayınvalide ve görümce iftirasıyla ağlayan bir kadın haline geldim. 2 defa bebek düşürdüm bu olaylar yüzünden. Evden kaçıp gidemiyorum, çünkü kendisi de evin içinden çalışıyor.

Burada anlatamayacağım o kadar acı ve iğrenç şeyler yaşadım ki şu 2 senede, düşününce bile midem kaldırmıyor, artık ağlayamıyorum. Anlatsam belki kimsenin inanmayacağı şeyler başıma geldi bu dört duvarın içinde...

En son çare diyorum; sessiz sedasız göçüp gitmek mi acaba bu dünyadan....?

Yardım... Lütfen Yardım...


Bak soyle diyeyim emin ol olum bu durumdan kurtulus degil zaten

Bence bi imkanini bulup o evden ailenin yanina kac bir kerelim cesaret sana gelecek mutlu gunlerin kapisini acacak yada bir firsatinj bul ailene ulas sana yardimci olabilmeleri icin yada ne bileyim bi firsatini bul polise ara canim tehlikede de gelip alsinlar ama ne yap et cik o evden

Keske imkanimoz olsaydida yardimci olabilseydik
 
burdaki profilde GÜÇLÜ KADIN çizilmiş hani güçlü eğitimli donanımlı kültürlü karier sahibi kadın kendini ezdirmezdi karşınızda insan değil hayvan olunca oluyormuş demek bu mesajım nerlere çekilir bilmem ama herşeyin lafta kaldığının göstergesi bi konu bence
 
Back
X