Bir önceki konumda akrabalarimin herkesi ve herşeyi küçümseyen sürekli eleştiren tavırlarından ne kadar rahatsız olduğumu anlatmıştım. Zira o herkesin içinde bende yer alıyorum.
En son çok fazla gorusmeme kararı aldım ama ne fayda. Bu akşam hurra cümbür cemaat bize geldiler. Tabi ben sürekli hizmet halindeyim. Onu getir o olmamış bu olmamış sürekli laf sürekli laf. Bunaldigimi da belli edip arada karşılık veriyorum ama yok arkadaş. Masaya çikolata fındık falan koydum teyzemin oğlu koca adam diyor ki bakim ne getirdin ise yarar bişey var mi, sonra beğenmedi itti onundekileri. Görgüsüzlükte dünya markası.
Yine bahsetmistim eğitimsiz ama parayı vurmuş insanlar. Okuyan insana değil de zengin insana kıymet verirler. Benim babam memur biz orta halli bir aileyiz. Teyzem evini temizletecekmis akşam 20 kişi var masada kalktı anneme X bacım kızlarla gel de benim evi temizleyin dedi. Annem de yok dedi. Uzatıyor da uzatıyor ihtiyacınız var gelin. Dayanamadım teyze senin kapina mi geliyoruz nerden çıktı bu dedim. Ihtiyaç dediği onlar gibi ultra zengin değiliz memur aileyiz. Bana da sen cemkirme doğru diyorum ihtiyacınız yok mu gelin dedim siz bilirsiniz diyor. Yani cildirmamak elde değil.
O kadar insanın içinde bunu bu sekilde söylemesi o kadar sinirime dokundu ki. Temizlik yapmak vs tabiki ayıp değil ama bizim kimseden böyle bir talebimiz yokken böyle ifade etmesi bana göre ezmeye çalışmak.
Arkadaş o kadar arkadaşım oldu çevrem oldu asla kimseye karşı böyle hissetmiyorum fakat bunlar beni delirtiyor. Bu aşağılık kompleksi mi yoksa normal mi böyle hissetmem?