-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Asigim hemde cok.. Dayanamicak gibi oluyorum.. Dayanamiyorum..:(
- Konu Sahibi zipzip
- Başlangıç Tarihi
Seni manken gibi hayal etmiştir ve.adam Görünce CapsLik bir durumun İçine Düşmüştür.. Şaka bi yana da Seni İstemeyen adamı bu kadar Sevmende bir Gariplik var.. Takıntı olmuştur Psikolojiktir... En İyisi Soğuk suyun içine kafanı sok iyi gelir
Manken gibi olmadigimi ve biraz kilo fazlam oldugunu söylemistim ona. Ayrica obez falan degilim. 1.60 boyum, 62 kiloyum
- 7 Mart 2010
- 28.022
- 14.077
- 498
- 47
- 7 Mart 2010
- 28.022
- 14.077
- 498
- 47
160 ım bende 50 kiloyum..dahada dikkat edebilirsin..
Sanirim bu dogru biraz. Takmamasiyla beni asik etti kendine, tipki ilk baslarda benim "takmamamla" onun bana asik olmasi gibi. Bu asksa tabii. Bu arada benim onu takmamamin tek sebebi kendimden uzaklastirmaya calismakti, ve bu bu sekilde davranmak benim icin cok zordu, cünkü ondan gercekten cok hoslaniyodum o zamanlar da. Ama kendimde karsisina cikma cesaretini bulamadigim icin, baska caresinin olmadigina inaniyordum o zamanlar.
Devamını yazacakmısın? Ayrica abarttigin kadar da kilolu degilmissin... Her şeye bu kadar çok takr mısın hayatında da?
Dedigim gibi bu konuyu anlatmak benim icin cok zor, o yüzden cok zorlaniyorum anlatirken. Aslinda aylardir buraya yazmayi düsünüyodum ama parmaklarim gitmiyodu bi türlü, toparlayamiyodum. Dün nasil oldu da basardim bilmiyorum.
Haklisin, cok sabirliydi. Ya da belki de ayni anda bir kac kisiyle görüsüyordu, o yüzden sabirliydi, bunu bilemeyiz. Gerci ben ona psikolojik durumumdan dolayi onunla görüsme konusunun benim icin cok zor oldugunu ve baskalariyla görüsebilecegini bile söylemistim, cünkü sana birsey vaad edemiyorum, kendimde o gücü göremiyorum demistim. O yine de vazgecmedi. Sonra tüm irtibati kesmek icin telefonumu degistirdim. 2 ay sonra gidip dedemi bulmus, "ben onu seviyorum, bi kere görüsmemize yardimci olun lütfen, onun yüzünden isime gidemiyorum, hic biseye konsantre olamiyorum" demis.
- 20 Ekim 2012
- 2.734
- 904
- 198
- 35
Seni seven isteyen olduğun gibi kabul eder... Bide Sana.kızdığım nokta adam yanına kadar gelmiş gitmemişsin... Bence hemen toparlan bi spora yazıl Biraz Tarz Süslenip Kendine bakmalısın... Sosyal hesabın fln varsa Ordan Resim Çekip Havanı atmalısın :) Pişman etmelisin... Sakın Kendini Acındırmaaa duydunmu???
- 2 Temmuz 2013
- 16.466
- 12.870
- 498
Ben üniversiteden sonra is hayatina atilamadim psikolojik durumdan ötürü. Asla kendimi övmek icin söylemiyorum, zaten övecek durumumda yok su an, türkceyle birlikte 4 dili en ileri derecede biliyorum. Bana hep "hayatimda fransizcayi sonradan ögrenipte bu kadar mükemmel konusanini görmedim" derdi. Ve bunun gercek oldugunu biliyorum, cünkü yabanci dillerim konusunda gercekten en ileri derecedeyim. Ama ne fayda, 4 sene oldu, hala hayata atilamadim, hala is basvurusu bile yapmadim bu güne kadar gercek anlamda. Cünkü calismayi birakin, kolumu kaldirmaya mecalim yoktu son 4 senede.
O dedeme gittiginde, "benimle konusmadigi icin calisamiyorum su an, iki üniversite mezunu olmama ragmen" demis.
Dedem onunla konusmami rica etti bana ve acikcasi gidip dedemi bulmasiyla beni daha da fazla etkiledi. Ancak ona sunu sordum tekrar konusmaya basladigimizda, "sence calismayan birini dedem damat adayi olarak ne kadar ciddiye alabilir", dedim ona. Bu sanirim ona dokunmus olmali biraz, bu sözümden sonra daha da bi sosyal medyada acilmaya basladi ve bu sözümden 3 ay sonra önemli bi sirketin dis ticaretinin yöneticisi oldu ve su an hala o isi yapmakta. Isinden dolayi neredeyse her hafta baska bir ülkede.
Benimse 4 yildir hic bir sosyal hayatim falan yoktu. Kimseyle görüsmüyodum, evden disari cikmiyodum pek. Sosyal medyada hesabim falan da yok, ne facebook ne instagram kullanmiyorum, tabii ki özgüvensizligimden. O ise facebook, twitter, instagram hepsini deli gibi kullaniyor.
Simdi dün kaldigim yerden devam etmeye calisicam. Evet ben iki senenin sonunda, özellikle de onun is hayatina ve sosyal hayata kendini tamamen attiktan sonra benimle irtibatini tamamen kestikten sonra, türkiyeye gelme karari aldim. Ve geldim de. Hatta gelmeden bir ay önce tekrar konusmaya basladi benimle. Konusmadigimiz sürede bir kac kisiyle de görüsmüs ama olmamis. Bu arada 34 yasinda su an ve ailesi evlenmesi icin baski yapiyor onu tanidigimdan beri.
Herneyse, ben türkiyeye geldim ve hala korkuyodum onunla karsilasmaya, ona acikca da söylüyordum, cekiniyorum vs. diye. Sonra aklima (su an cok salakca ve sacma oldugunu düsünüyorum ama o an care ariyordum kendimce) onunla karanlik bi odada görüsmek geldi. Ona "yengemin evinde, los isikta görüselim ilk olarak, tabii sen de istersen", dedim. Bu sayede etap etap korkumu yenebiliriz diye umuyorum dedim. Ve kabul etti. O gün geldi ve ben onu yengemin evinde inanilmaz bir heyecan icersinde beklemekteydim. Sonra geldi oturdu, oda neredeyse tamamen karanlik. Ben karsisindaki koltuga oturdum ama heyecandan ölüyorum diyebilirim. Göz gözü görmüyo neredeyse. 15 dakika kadar konustuktan sonra bana, "yanima otursana" dedi. Ben istemedim. Daha dogrusu o cesaretim yoktu zaten. Sonra oturmazsan giderim bak, dedi. Ben de oturdum. Elimi tuttu, el ele konustuk... Cok güzeldi.. Öyle mutluydum ki.. Birden, ben ne oldugunu anlamadan göbegime dokundu eliyle kazagimi kaldirarak. Cok sasirdim. 10 saniye kadar sonra elini cektim elimle. Sonra yine konustuk bi süre, isiklari acmicakmisin diyodu tabii sürekli, ben de biraz daha böyle kalsin diyodum. Bi an yine ben ne oldugunu anlamadan dudaklarinin dudaklarimda oldugunu hissettim, ve tam 5 saniye kadar öpüstük, yani ben öylece durdum aslinda, sonra uzaklastim. Inanilmaz güzeldi. Kendimi geri cektim ve bi daha öpmeye calismadi, ama sürekli elini bacagima koyuyodu, hani konusurken biriyle elini bacagina koyarsiniz ya, o sekilde, ve sarilmaya calisiyodu. Sonra birbirimize sarilarak uzandik bi süre, öylece sarildik sadece, iki kere etegimi yukari cekip bacagima dokunmaya calisti, her ikisindede elini tuttum ve cektim ordan.
Bu görüsmeyi tamamen karanlikta tamamladik. Yani tam olarak göremedi beni. Ve bu görüsmemizden sonra beni daha az aramaya basladigini fark ettim. Öncesinde oldugu kadar ilgili degildi..
Herneyse, ben türkiyeye geldim ve hala korkuyodum onunla karsilasmaya, ona acikca da söylüyordum, cekiniyorum vs. diye. Sonra aklima (su an cok salakca ve sacma oldugunu düsünüyorum ama o an care ariyordum kendimce) onunla karanlik bi odada görüsmek geldi. Ona "yengemin evinde, los isikta görüselim ilk olarak, tabii sen de istersen", dedim. Bu sayede etap etap korkumu yenebiliriz diye umuyorum dedim. Ve kabul etti. O gün geldi ve ben onu yengemin evinde inanilmaz bir heyecan icersinde beklemekteydim. Sonra geldi oturdu, oda neredeyse tamamen karanlik. Ben karsisindaki koltuga oturdum ama heyecandan ölüyorum diyebilirim. Göz gözü görmüyo neredeyse. 15 dakika kadar konustuktan sonra bana, "yanima otursana" dedi. Ben istemedim. Daha dogrusu o cesaretim yoktu zaten. Sonra oturmazsan giderim bak, dedi. Ben de oturdum. Elimi tuttu, el ele konustuk... Cok güzeldi.. Öyle mutluydum ki.. Birden, ben ne oldugunu anlamadan göbegime dokundu eliyle kazagimi kaldirarak. Cok sasirdim. 10 saniye kadar sonra elini cektim elimle. Sonra yine konustuk bi süre, isiklari acmicakmisin diyodu tabii sürekli, ben de biraz daha böyle kalsin diyodum. Bi an yine ben ne oldugunu anlamadan dudaklarinin dudaklarimda oldugunu hissettim, ve tam 5 saniye kadar öpüstük, yani ben öylece durdum aslinda, sonra uzaklastim. Inanilmaz güzeldi. Kendimi geri cektim ve bi daha öpmeye calismadi, ama sürekli elini bacagima koyuyodu, hani konusurken biriyle elini bacagina koyarsiniz ya, o sekilde, ve sarilmaya calisiyodu. Sonra birbirimize sarilarak uzandik bi süre, öylece sarildik sadece, iki kere etegimi yukari cekip bacagima dokunmaya calisti, her ikisindede elini tuttum ve cektim ordan.
Bu görüsmeyi tamamen karanlikta tamamladik. Yani tam olarak göremedi beni. Ve bu görüsmemizden sonra beni daha az aramaya basladigini fark ettim. Öncesinde oldugu kadar ilgili degildi..
