aşık değilim ama vazgeçemiyorum

Insanlari fikri ne yonde bilmiyorum aka bana kalirsa arada bir tahammmulsuzluk durumu yoksa devam etmeli.evet o kipirtiti herkes ister ama cok az insan yasar yani ileri yaslara kadar olandan bahsediyoeum.bu sekilde ayrilmamak da yanlis ama en azindan ona soyleseniz?..cevrenizin dedigi gibi bu da zor bulunan bir sey mesela ben kalp carpiyor tamam ama bekledigim insan oyle cikmiyir kafa yapisi herkesle uyusmuyor.bir de sey dicem evet sevgiliniz var ama mesela hic baska birisine adik ooma begenme duurnalri oldu mu? Olmuyorsa da bence birakmayin sevgilinizi ki olsaydi bu zamana kadar birakirdniz
 
Evet durum tam olarak bu .
23 yaşındayım
Erkek arkadaşıma aşık değilm ama ondan asla kopamıyorum
Aynı fakültedeyiz .
Her an yanımda benimle bir zorluk olduğu anda koşup yetişir üzerimde emeği çok desem yanlış olmaz .

Bütün dostlarım böyle birini bulmuşsun daha ne istiyorsun diyorlar .

Hani birini sevince insanın kalbi küt küt atar onu görünce..
Ben bunu yaşayamıyorum onda . o benimle evlilik hayali kuruyor ama bana ileriye yönelik düşünceler çok uzak . çok hissizim bu konuda .

2 kez ayrıldım bu sebepten dolayı . ama sonra yine geri döndüm ona .

Şimdi yine aramız kötü .
-Sevmiyorsan söyle gideyim diyor .
Diyemiyorum . gitmesinden korkuyorum .

Böyle bişey yaşayan var mı ? Zamanla sever miyim ?
kaç yıl ya da aylık ilişki
öyle her dk kütküt atmazki canım kalp :KK53:
 
Kopamama sebebi fakültede sürekli ilgi gösteren/destek veren birini yitirme, yalnız kalma korkusundan başka bir şey değil. Zamanla sevmezsiniz, okul bittiğinde ayrılan taraf siz olursunuz eminim. Bence o çocuğa haksızlık yapmayın, evlilik fikirleri kurması falan onun zihnini boşa meşgul eden şeyler. Daha erken ayrılın, en fazla birkaç ay hissedersiniz eksikliğini. Zaten mezun olup gideceksiniz.
 
Yaklaşık 1.5 yıldır böyle bir ilişki yaşıyorum. İlk zamanlar bu şekilde hissediyordum sürekli ayrılmalıyım haksızlık ediyorum diyordum ama zaman geçtikçe alışkanlığın da etkisiyle mutlu olmaya başladım. İsteklerimiz uyuşuyor, karakter olarak uyumluyuz. Deli gibi aşık değilim ama sevmeye başladım. Çünkü bu halimin sevilmeye alışkın olmadığımdan kaynaklandığını düşünüyorum, daha önce beni süründüren sevgilime tabiri caizse köpek gibi aşıktım. Belki iyi davransa onun da kıymetini bilmezdim, insan psikolojisi.
Kararını iyi vermelisin. Hayata bakış açılarınız aynıysa, birlikte bir şeyler yapmaktan keyif alıyorsan devam edebilir ama biraz da olsa sevgi olmalı.

Ne kadar haklısınız..
 
Ne kadar haklısınız..

Haksızımdır belki. Teşekkür ederim. Şu an o bana aşık gibi ama ne aşklar görüyorum biten, hiçbir aşk sonsuza kadar sürmez ayrıca. Onunki de bana karşı bitecek belki ama en zor zamanlarımızda birbirimizin yanında olduk bunun yerini saygı ve sevgi aldı. Ayrıca hiç aşk aramadım biraz da hayattan beklentilere bağlı bir kere aşık oldum, bitti. Gözüm de sevdiğim kişiden başkasını görmüyor şimdi.
 
Eşim ile aramızdaki ilişki tamda böyleydi.Beni çok seviyor,peşinden ayrılmıyordu.Kendime sordum,sevmek mı sevilmek mı.Sanirim biri tarafından sevilmek güzel ve mantıklı geldi.Zamanla sevmeye başladım,aslında sizinki gibi aliskanlikti benimkisi.Evlendik evlenince daha da sevdim.Balayindan sonra ailesi yüzünden kabus gibi bir evlilik hayatı başladı.Ben yine aliskanligimdan vazgecemedim.Zamanla ailesine karşı duramamasi bendeki ona olan sevgiyi köreltti.Simdi 12 senelik evli,iki çocuk sahibiyiz.Sevgim,saygim,güvenim yerle bir devam eden alışkanlık kazanmış bir evlilik hayatım var.Bana da hep ve hala daha "o çok iyi biri,başkası olsa seni cekmezdi "diyorlar.Sunu unutmayın gerçekten sizi seviyorsa sizden daha sadık olacaktır her daim.Sevmeyi deneyin bence,ama aileler daha önemli şimdiden söyleyeyim
 
Yıllar geçtikçe ben aşkın kaldığını zaten zannetmiyorum. Yerini sevgiye bırakıyor. Ki bana kalırsa kör kütük aşık olarak ilerlemektense, sevginin verdiği olgunlukla, o sevginin naif duygusuyla ilerlemek bana çok daha güzel ve mantıklı geliyor. Evlilere sorsanız çoğunun kalbi küt küt atmıyordur, keza benimde öyle.. Benim için mühim olan sevgi..Tabi siz ille aşk derseniz, ayrılmanız gerekir. Kafanız karışıksa, olmayacağını düşünüyorsanız ve hep aklınızda soru işaretleri olacaksa yol yakınken dönün karşınızdakini de üzmeyin derim..
 
Evet durum tam olarak bu .
23 yaşındayım
Erkek arkadaşıma aşık değilm ama ondan asla kopamıyorum
Aynı fakültedeyiz .
Her an yanımda benimle bir zorluk olduğu anda koşup yetişir üzerimde emeği çok desem yanlış olmaz .

Bütün dostlarım böyle birini bulmuşsun daha ne istiyorsun diyorlar .

Hani birini sevince insanın kalbi küt küt atar onu görünce..
Ben bunu yaşayamıyorum onda . o benimle evlilik hayali kuruyor ama bana ileriye yönelik düşünceler çok uzak . çok hissizim bu konuda .

2 kez ayrıldım bu sebepten dolayı . ama sonra yine geri döndüm ona .

Şimdi yine aramız kötü .
-Sevmiyorsan söyle gideyim diyor .
Diyemiyorum . gitmesinden korkuyorum .

Böyle bişey yaşayan var mı ? Zamanla sever miyim ?
 
Back
X