- 17 Eylül 2015
- 215
- 245
Kizlar mutlu sonla biten ask hikayelerinize ihtiyacim var.
Yasim 33. Daha once iliskilerim oldu, hatta nisanlandim ama nisan atildi. Yaklasik 2 yildir yalnizim. 1-2 kisiyle kisa donemli gorumeslerim oldu ama sonlari husran. Neyse. Gittigim spor salonunda bir bey var. Minik minik bakismaya basladik yaklasik 2-3 ay oncesinde. Uzun uzun bakismalarimizda mevcut. Bi donem cok sik goruyordum. Ama surekli ya kosuyor yada boks yapiyor. Yanindan gecerken falan bakisiyoduk. Sonra birgun merdivenlerden cikarken denk geldim ve gulumsedim gayri ihtiyari. Oda bana gulumsedi. O gun sonrasonda spor salonunun asagi kismina indim esneme hareketleri icin. Oda ordaydi. Asagi indigimde yanima gelmeye calisip sanki tanismaya calisti. Bende saf, utandim anlamadim tanismak istedigini, sporumda bitmisti tekrar bi gulus atip ciktim spor salonundan ama tabi her bir hucrem ona gulumseyebildim diye halay cekiyordu icimde
Sonra ben yaklasik 1 ay hic gormedim onu. Hatta kendimi yedim cocugun belki son gunuydu cesaretini topladi sende mal gibi kaldin oyle neyse.Gecen hafta gordum tekrar ama o beni gormedi yada sallamadi diye dusundum. Moralim bozuldu. Neyse kismet degilmis belki hayirlisi diyip hemen karalari bagladim. Dun tekrar gordum arkadasiylaydi bu sefer. Sanki beni gorunce arkadasina soyledi bana bakti benim oldugum kisma vs geldi. Ay bilmiyorum artik acaba anlamak istedigim icinmi boyle anliyorum. Yoksa ondada bisiler varmi. O gun reddedildiginimi dusundu acaba. Biraz cesaretimi toplasam gidip ben konuscam cunku daha once boyle bir his yasadimmi bilmiyorum. Belki lisede. Sebebinide anlamiyorum. Bu yasta neden boyle hissediyorum. Elim ayagim titriyor bu beyefendiyi gorunce. Vucudumu atesler basiyor resmen. Cok utaniyorum. Ask mi bu. Daha ses tonunu bile bilmiyorum. Yurtdisindayim. Nereli oldugunu dahi bilmiyorum. Sadece goruyorum. Ayyyyy ama cok tatlii 
Azicik umuda ihtiyacim var. Kimseyede anlatamiyorum elle tutulur bisi yok diye. Ama icim icimi yiyor. Cocukla konusayim en kotu reddedilirsem sporu birakirim baska spor salonuna giderim diyorum ama reddedilme fikri beni yikadabilir. Hatta acaba artik onun gittigi saatler gitmiyim ve duygularimi bastirayimmi diyorum. Eger kismetimde varsa illaki birgun tanisiriz zaten. Siz ne dusunuyosunuz?
Yasim 33. Daha once iliskilerim oldu, hatta nisanlandim ama nisan atildi. Yaklasik 2 yildir yalnizim. 1-2 kisiyle kisa donemli gorumeslerim oldu ama sonlari husran. Neyse. Gittigim spor salonunda bir bey var. Minik minik bakismaya basladik yaklasik 2-3 ay oncesinde. Uzun uzun bakismalarimizda mevcut. Bi donem cok sik goruyordum. Ama surekli ya kosuyor yada boks yapiyor. Yanindan gecerken falan bakisiyoduk. Sonra birgun merdivenlerden cikarken denk geldim ve gulumsedim gayri ihtiyari. Oda bana gulumsedi. O gun sonrasonda spor salonunun asagi kismina indim esneme hareketleri icin. Oda ordaydi. Asagi indigimde yanima gelmeye calisip sanki tanismaya calisti. Bende saf, utandim anlamadim tanismak istedigini, sporumda bitmisti tekrar bi gulus atip ciktim spor salonundan ama tabi her bir hucrem ona gulumseyebildim diye halay cekiyordu icimde
Sonra ben yaklasik 1 ay hic gormedim onu. Hatta kendimi yedim cocugun belki son gunuydu cesaretini topladi sende mal gibi kaldin oyle neyse.Gecen hafta gordum tekrar ama o beni gormedi yada sallamadi diye dusundum. Moralim bozuldu. Neyse kismet degilmis belki hayirlisi diyip hemen karalari bagladim. Dun tekrar gordum arkadasiylaydi bu sefer. Sanki beni gorunce arkadasina soyledi bana bakti benim oldugum kisma vs geldi. Ay bilmiyorum artik acaba anlamak istedigim icinmi boyle anliyorum. Yoksa ondada bisiler varmi. O gun reddedildiginimi dusundu acaba. Biraz cesaretimi toplasam gidip ben konuscam cunku daha once boyle bir his yasadimmi bilmiyorum. Belki lisede. Sebebinide anlamiyorum. Bu yasta neden boyle hissediyorum. Elim ayagim titriyor bu beyefendiyi gorunce. Vucudumu atesler basiyor resmen. Cok utaniyorum. Ask mi bu. Daha ses tonunu bile bilmiyorum. Yurtdisindayim. Nereli oldugunu dahi bilmiyorum. Sadece goruyorum. Ayyyyy ama cok tatlii Azicik umuda ihtiyacim var. Kimseyede anlatamiyorum elle tutulur bisi yok diye. Ama icim icimi yiyor. Cocukla konusayim en kotu reddedilirsem sporu birakirim baska spor salonuna giderim diyorum ama reddedilme fikri beni yikadabilir. Hatta acaba artik onun gittigi saatler gitmiyim ve duygularimi bastirayimmi diyorum. Eger kismetimde varsa illaki birgun tanisiriz zaten. Siz ne dusunuyosunuz?
Son düzenleme:
En iyisi gym saatlerimi degistireyim 
